De roede van Gods verkiezende liefde

„Ik zal u brengen onder de band van het verbond." Het gaat van de Heere uit, Hij zal Zijn verkiezende liefde in het hart van het afkerig volk verheerlijken.
Jaren lang heeft de Heere het afgodische volk buiten de deur laten staan. Daar het afkerig bleef van het kinderlijk leven en alle huwelijkstrouw verachtte, heeft de Heere de geboorteakte alsmede de trouwakte van het trouweloze volk verscheurd. Israël heeft er de Heere toe verplicht te zeggen: Gij zijt Mijn kind en vrouw niet meer, daar gij Mij niet als uw Vader wilt vrezen en als uw Man wilt eren. Naar de mens gesproken was alle verwachting voor het steeds verder afwijkende volk afgesneden, wat ons zeer duidelijk blijkt uit het verband van de tekst.
En zie, hoe wonderlijk toch, daar stelt de Heere dat boze en goddeloze volk in eens onder de roede van Zijn verkiezende liefde. Een volk waarvan niet één goed woord was te zeggen, wordt nu ineens de heerlijkste belofte gepredikt.
Met dit woord: „Ik zal u onder de roede doen doorgaan" wordt het volk gewezen op de mogelijkheid daarvan die in Christus is. Alle schriftuitleggers, voor zover mij bekend, wijzen ons hier naar Leviticus 27:32.
Naar Goddelijk voorschrift mocht Israël van dag tot dag zijn offer kiezen om daarmee te verschijnen voor Zijn aangezicht tot verkrijging van de zegen der genade. Maar in de voornoemde tekst kwam de zaak geheel anders te staan. De runderen en het kleine vee werden saam gebracht, om daarna die stal stuk voor stuk te verlaten en de tiende die door de deur naar buiten kwam werd met de roede getekend. En het deed niet ter zake of het offerdier goed of kwaad, vet of mager was, want dat offer was door de Heere verkoren. Het mocht dan ook niet geruild worden.
Hier ging het dus om het offer door de Heere verkoren tot heil en zaligheid van zondaren. En of dat Offer in het oog van de mens goed of kwaad was deed niet ter zake, het offer Jezus Christus is door God verkoren. En elke verandering is hier van Godswege uitgesloten.
Hoe slecht het afkerig volk ook was, waardig om voor eeuwig verstoten te worden, deed niet ter zake. In en door het offer dat God heeft uitverkoren werd Zijn verkiezende liefde in de grootste der zondaren verheerlijkt. Het offer Jezus Christus, door de Joodse raad verworpen, was en is het door God verkoren offer tot zaligheid van zondaren.
Het tiende door God verkoren offer werd getekend. God heeft het door Hem verkoren offer getekend, op Hem is de Heilige Geest neder gedaald met Gods heerlijke toespraak.
Ga nu niet tellen van één tot tien, om dan tot de gedachte te komen als u tien kinderen hebt, kan er maar één tot de gekenden van de Heere behoren. Het gaat hier niet in de eerste plaats ,om de zondaar, die de verkiezende liefde deelachtig wordt. Maar om het offer dat door God verkoren is om Zijn verkiezende liefde te verheerlijken in het hart van vloek- en doemwaardige zondaren. In het offer Jezus Christus verheerlijkt God de roede van Zijn verkiezende liefde. „Gelijk Hij ons uitverkoren heeft in Hem vóór de grondlegging der wereld opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor Hem in de liefde".
Nooit zou van de tiende gesproken zijn als 't bij God niet ging om de verheerlijking van Zijn tien geboden. En daar de wet haar verheerlijking heeft verkregen in het offer Jezus Christus, kan Gods verkiezende liefde in de grootste der zondaren verheerlijkt worden.
Nu moeten wij niet tot de vraag komen: Zou ik wel uitverkoren zijn? Want dat werpt geen vrucht af en is tot verharding. Maar laten wij vragen om de vervulling van deze belofte tot verheerlijking van Zijn liefde in ons hart en leven. Wij zijn verwerpelijk vanwege onze verdorvenheid in Adam, maar in Christus kan de roede van Gods verkiezende liefde in ons hart verheerlijkt worden. Hij roept ons tot de openbaring van Zijn liefde om naar Zijn bevel onze roeping en verkiezing vast te maken. Abraham heeft zijn roeping vast gemaakt door zijn God aan te roepen tot vervulling van Zijn beloften. En hij heeft zich in de vervulling van die beloften met steeds meer klaarheid mogen verlaten op Gods verkiezende liefde in Christus. En dat openbaart zich naar buiten in de werkzaamheden van het geloof, in de arbeid der liefde en in de verdraagzaamheid der hoop op onze Heere Jezus Christus.
Door de roede van Gods verkiezende liefde in Christus wordt het afkerig volk weer onder de band van het verbond gebracht. In Christus wordt de Heere het eigendom van de zondaar, en de zondaar het eigendom van de Heere.
Het verbond is de band tot verbinding aan de Heere. De band van Vader en kind en van Man en Vrouw. Gode zij dank, het volk krijgt zijn geboorteakte weer van de Heere. Hij laat hen delen in Zijn Vaderlijke liefde, in Zijn Vaderlijke zorg. Hij versterkt het hart door Zijn liefde met de innige tederheid van een kinderlijke vreze, dfë ons doet wijken van het kwade, om te wandelen in Zijn wegen. De Vader der lichten leert Zijn kinderen wandelen als lichtende kinderen, doet hen staan tot een lof op aarde.
Bij die geboorteakte schenkt de Heere ook weer de Goddelijke trouwakte. Hij ondertrouwt hen in gerechtigheid en gericht. En het ruist weer door het hart: „Uw Maker is uw Man, Heere der heirscharen is Zijn naam".
En nu krijgt dat zondige volk uit kracht van Gods verkiezende liefde weer een thuiskomen. De poorten van de gevangenis worden geopend, de weg der verlossing wordt gebaand en het huis gebouwd om daarin te wonen.
Het woord: Ik zal u onder de roede doen doorgaan, getuigt van Gods ontfermende liefde in Christus. Hier valt niet te redeneren. Door te redeneren gaan wij de volheerlijke openbaring van Gods verkiezende liefde in Christus onteren.
Als de Heere tot goddeloze zondaren komt met deze heerlijke belofte: „Ik zal u onder de roede doen doorgaan", dan wordt niet één Israëliet daarvan uitgesloten. Uitgesloten is hij die zichzelf al redenerende daarvan komt uit te sluiten om onder te gaan in het eeuwig verderf.
Door de kracht van deze roede wordt alle op- en tegenstand verbroken, want door het offer Jezus Christus worden vijanden met God verzoend. Vanuit de mens is het niet mogelijk te komen tot het kiezen van de Heere om Hem te vrezen. Dat is alleen mogelijk vanuit Gods verkiezende liefde in Christus, om gebracht te worden onder de band van het verbond.
Op de leerschool van de Heere Jezus hebben de discipelen klaarheid verkregen in Gods verkiezende liefde, om zich daarin te verblijden. Het was Hem dan ook tot vreugde toen zij kwamen tot de bekentenis dat Hij gezonden was door de Vader, waarin Zijn verkiezende liefde gesmaakt werd. En dan zegt het hart: „Wij hebben Hem lief omdat Hij ons eerst heeft lief gehad".

A. R. Kok

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen