Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Nog Pasen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Nog Pasen

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

We vieren nog Pasen. Als we het zo zeggen roept dit woord „nog" allerlei gevoelswaarden in ons op. De verschillende klank in dit woord tekent tegelijk de verschillende zijden van het Paasevangelie.

Een voorrecht
Allereerst horen we in „Nog Pasen" een voorrecht. Zoals we wel eens zeggen van iemand, die erg ziek is geweest: nog heeft hij het gehaald; nog is hij gespaard. Wat een voorrecht, dat hij er nog is. Zo mogen we nog het Paasfeest vieren.
Dan wordt dat ,,nog" bepaald door de tijd, waarin wij leven en het feit wie wij zelf in deze tijd zijn.
Onze tijd — een bonte veelheid van typeringen komt op ons af. Er zijn boeiende typeringen bij. Overwegend in allerlei karakteristieken, die worden gegeven, is de aanduiding dat het christendom op retour is. De Nijmeegse hoogleraar van de Pol, die voor de oorlog van de Hervormde Kerk overging naar de R.K. Kerk, gaf zijn laatste boek de naam: Einde van het conventionele christendom. „In steeds wijder kring ontwaakt het besef, dat wij op elk gebied van het menselijk bestaan zijn aangeland bij een keerpunt in de geschiedenis van onze beschaving. Niet het minst geldt dit ook in godsdienstig opzicht. Voorstellingen, overtuigingen, leringen en gedragingen, die kort geleden nog voor vanzelfsprekend werden gehouden, blijken plotseling uit de tijd te zijn". „Wij bevinden ons momenteel als gezamenlijke christenheid in een overgangsfase met alle onduidelijkheden en onzekerheden, die dit noodzakelijk met zich brengt".
In een ander pas verschenen boek in Nederland van de Amerikaan Harvey Cox „De Stad van de Mens" — let op de hoofdletters — wordt een nieuw tijdperk gesignaleerd. „Dit is het tijdperk van de Stad van de Mens, een nieuw tijdvak waarvan de levenshouding bezig is zich met supersonische snelheid en via draadloze verbindingen te verbreiden tot in de verste uithoeken der aarde. Zijn ethische en andere opvattingen ontleent het niet langer aan godsdienstige wetten en gebruiken".
Deze citaten zouden met tientallen te vermeerderen zijn, die allen er op wijzen: er zijn grote veranderingen in wereld en kerk aan de gang. Alles, alles wordt anders. Na 20 eeuwen kerkgeschiedenis zijn we nu op een keerpunt aangekomen.
En de kerkleden zelf? Zij zijn met al de vezelen van hun bestaan aan deze tijd gebonden. De mens van vandaag is de anonieme mens geworden, „de onpersoonlijke „massa-mens", die herleid wordt tot een reeks ponsgaten op een computerkaart".
In dit klimaat vieren we nog Pasen: de boodschap van Gods definitieve overwinning op dood en zonde; van leven midden in de stervensgang van de mensheid; van de blijvende triumf op alles wat zich tegen God verzet en van Hem aftrekt.
Het is het feest van de grote vernieuwing, die alleen maar de stuwkracht kan zijn van echte vernieuwingen. Nu veel wankelt in deze tijd en nu we allen beseffen dat we de loop van de tijd niet kunnen tegenhouden, is het goed van dit ene meer dan ooit doordrongen te zijn: de overwinning van Pasen heeft eeuwige kracht.
Dit is niet ongedaan te maken. Dit leven zet zich door. Vormen mogen veranderen; maar het Paasleven wordt daarmee niet ongedaan gemaakt. Er mag dan gesproken worden over het einde van het conventionele christendom, het Paasleven eindigt niet.
Het is een voorrecht nog Pasen te vieren omdat in het Paasevangelie de mens uit zijn anonimiteit wordt gehaald en persoonlijk wordt behandeld. Voor de Paasvorst zijn we geen nummer. Zalig worden gaat niet per computer. De verrezen Christus is de Herder, die Zijn schapen opzoekt, en Zijn leven hun geeft. Heeft Hij niet gezegd: Ik leef en gij zult leven?
Nog Pasen in deze wereld en in deze tijd — een voorrecht.

Een teleurstelling
Maar er klinkt ook iets van teleurstelling door in de uitdrukking: Nog Pasen.
Zoals wij in de hongerwinter zeiden: Nog is de oorlog niet ten einde; nog is de bevrijding niet gekomen; hoe lang nog?
Inderdaad: dat element zit ook in: nog Pasen. Eeuwen geleden stond de Heiland op.
De Paashof kan door toeristen bezocht worden, maar men vindt er niets meer/ De geschiedenis is voortgegaan. Wat is er sedertdien veranderd? Elk jaar maar weer klinkt de boodschap: HIJ LEEFT. Maar waar zien we dat leven en waar merken we de overwinning van deze Christus?
Het Evangelie laat ons weten dat Pasen de waarborg is van de definitieve triumf. De dood zal overwonnen worden. Het laatste graf is het graf voor de dood zelf. Maar intussen moeten we maar steeds naar het kerkhof. Nog blijven de graven gesloten. Hoe lang duurt het nog? Nog Pasen; dus nog geen definitieve overwinning.
Nog staat de Vorst van Pasen niet in het middelpunt van de wereldgeschiedenis.
Nog wordt Hij niet erkend. Nog blijft het wolkendek gesloten. Nog is Hij niet in glorie teruggekeerd.
In deze gedachtengang kan de jaarlijkse herdenking van Christus' opstanding iets vermoeiends worden. De neiging is er om dan alleen maar terug te zien. Maar we moeten juist vooruitzien. Het duurt lang, maar het komt. Nog Pasen — of schrikt u van de gedachte dat het in 1967 voor de laatste keer Pasen zou zijn?

Een opdracht
Daarom ligt in de uitdrukking: „Nog Pasen", een opdracht voor ons, die in deze tijd leven.
Het is de opdracht om te leven uit de overwinning van deze Koning, Die eenmaal in volle kracht zal blijken DE Overwinnaar te zijn.
Nog Pasen — dat betekent: het leven uit de verrezen Heiland is nog te verkrijgen. Dat is de genadetijd, waarin wij leven. Dat is de bedeling, waarin Hij Zijn Kerk plaatst. Zij leeft tussen de tijden; tussen de overwinning, die behaald is en de overwinning, die publiek zal worden. Dat houdt in: erken nu die overwinning voor het te laat is. Dat is de opdracht. Onder de klem van deze opdracht zijn wij kerk. Daarom flitsen na Pasen de opdrachten door de lucht. De kerk moet deze overwinning proclameren en elk kerklid moet deze overwinning voorleven en uitdragen. Daarvoor is het nog Pasen.
Tegelijk sluit „Nog Pasen" in dat we moeten uitzien naar de wederkomst van deze Vorst, Wiens triumf eenmaal de aarde zal vervullen.
Zolang we Pasen vieren moet het uitzicht helder zijn op de komende Koning. Pasen zonder Wederkomst is een herinnering uit het verleden. Op Pasen komt de jongste Dag in het zicht. Het kan nog eeuwen duren. Maar het komt. Hij komt. Anders zal Zijn Paasoverwinning verzanden in het slop van de wereldgeschiedenis.
Hij vraagt elk Paasfeest klemmender om Hem te verwachten. Naarmate de jaren voortgaan en de Wederkomst dichterbij komt moet de verwachting meer gespannen worden.
Als we vandaag het leven bekijken en beoordelen kunnen we niet constateren dat deze kant van „Nog Pasen" sterk leeft in de kerk. We zijn zo aarde-gebonden. We zijn zo materialistisch ingesteld. Het leven neemt ons in beslag. En op allerlei manieren merken we hoe het leven van de kerk verweven is met dat van de wereld.
Daarom is „Nog Pasen" een krachtige oproep om ons te bekeren, dagelijks, tot de verwachting, die in dit woord ligt uitgedrukt.
Als we dat zouden vergeten en dat niet zouden rekenen, zou ons hele Paasfeest mislukt zijn en zouden we bewijzen de overwinning van de Paasvorst niet te begrijpen.
Hier ligt de scheiding tussen schijn- en ware gelovigen. Een scheiding, die dwars door de kerk heengaat.
Laten we ons afvragen aan welke kant van die scheiding wij staan.
Zo geeft Pasen ook ons vele opdrachten, waar we niet spoedig mee klaar zijn.
Nog Pasen — gezegende Paasdagen!

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 maart 1967

De Wekker | 8 Pagina's

Nog Pasen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 maart 1967

De Wekker | 8 Pagina's