Hoe zit de reclassing in elkaar?

Een man wandelt op een onbewaakt parkeerterrein vol met auto's. Hij wil een wagen hebben. Waarom laten we in het midden. Hij vindt er één die niet op slot is, gaat erin zitten, brengt de auto door middel van een ingenieuze handgreep met een schroevendraaier op gang en rijdt weg. Dat is diefstal.
De eigenaar van de auto wil zich na verloop van tijd met zijn voertuig elders heen begeven, vindt op zijn parkeerplaats een andere wagen staan, zoekt, vindt zijn auto niet en begrijpt dat zijn eigendom is ontvoerd door een vreemde. Hij doet aangifte van het verlies bij de politie. Die maakt proces-verbaal op. Opsporingsambtenaren gaan op pad en vinden de man die bekent de auto wederrechterlijk te hebben meegenomen. Er volgt een strafproces. De verdachte wordt veroordeeld tot, laten wij zeggen, zeven maanden gevangenisstraf waarvan drie maanden voorwaardelijk met onder toezichtstelling van de reclassering gedurende een bepaalde periode, meestal twee of drie jaar.
De verdachte, inmiddels delinquent geworden, heeft zijn voorkeur mogen uitspreken voor een reclasseringsvereniging met een bepaalde levensbeschouwing.
Het openbaar ministerie is belast met de uitvoering van het toezicht. De reclasseringsraad verdeelt de opdrachten tot toezicht. Ieder arrondissement heeft zo'n raad. Deze instantie fungeert als controleapparaat op de werkzaamheden van de reclasseringsinstellingen, van ouds her particuliere verenigingen met een bepaald levensbeschouwelijk stempel, de grootste ieder met een hoofdbestuur en afdelingsbesturen. Aan het hoofd van ieder landelijk bureau staat een directeur. De afdelingen hebben bureau-hoofden. Behalve de reclasseringsraden oefent ook het departement van justitie via een speciale afdeling inspectie, controle uit op het werk van de reclasseringsverenigingen. Dit werk kan namelijk bijna uitsluitend worden gedaan dankzij de subsidies van overheidswege. Vandaar de departementale behoefte te willen weten wat er met het overheidsgeld gebeurt.
Het aantal particuliere reclasseringsinstellingen dat op basis van de Reclasseringsregeling wettelijk is erkend, bedraagt 27.
De vijf grootste daarvan zijn het Nederlands genootschap tot reclassering, de Katholieke reclasseringsvereniging, het Leger des Heils, de Protestants-Christelijke reclasseringsvereniging en de Dr. F.S. Meyers vereniging. De verenigingen die zich bezig houden met reclassering van mensen die door misbruik van alcohol tot misdrijf zijn vervallen, zijn verenigd in de Federatie voor de Zorg van alcoholisten, waarbij ook de consultatiebureaus voor alcoholisme zijn aangesloten. Alle bestaande reclasseringsverenigingen zijn lid van de overkoepelende Vereniging van reclasseringsinstellingen. Deze vereniging heeft als uitvoerend orgaan het Nationaal bureau voor reclassering in Den Haag.
Wie reclasseringsambtenaar hetzij in dienst van een particuliere instelling, hetzij in dienst van het rijk wil worden dient daarvoor de opleiding tot maatschappelijk werker aan een van de vijftien sociale academies die Nederland telt, te hebben voltooid. Voor hen die de reclassering als werkterrein kiezen bestaat de mogelijkheid een aanvullende cursus van de Vereniging van reclasseringsinstellingen te volgen. Op het ogenblik v/erken ongeveer vijfhonderd reclasseringsambtenaren in dienst van de instellingen. Bij het rijk zijn er 52 werkzaam.
Naast de beroepskrachten kent de reclassering ook de vrijwilligers, ongeveer 4.000. Zij staan de reclasseringsambtenaren naar vermogen bij in de hulpverlening.
Het Nationaal Bureau voor Reclassering, zal van 22 september tot en met 5 oktober a.s. zijn jaarlijkse actie voeren.
Het doel is enerzijds de Nederlandse bevolking vertrouwd te maken met liet werk van de reclassering, anderzijds werving van fondsen ter aanvulling van de overheidssubsidie.
Nationaal Bureau voor Reclassering,
Nieuwe Schoolstraat 87
's-Gravenhage.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen