Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Sieraad voor as en vreugdeolie voor rouw

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Sieraad voor as en vreugdeolie voor rouw

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Jesaja 61:3

Het Messiaanse Godsrijk meldt zich hier aan, dwars door alle wereldnevelen heen. En dat Rijk is gekomen en het komt nog steeds. Het wordt straks goed en mooi op aarde, als het reinigingsproces geschied is. Wij verwachten, naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde. Dit is HET grote en enige nieuws boven alle dagelijkse nieuwsberichten uit.
DE HERE HEEFT MIJ GEZONDEN.
Jezus wil knecht zijn en erkent Zijn Lastgever volkomen.
In onze democratie wil de knecht inspraak hebben met of boven zijn patroon. Jezus alzo niet. Hij aanvaardt het knechtschap en doet alleen wat God Hem zegt.
GEZONDEN OM DEN BLIJDE BOODSCHAP TE BRENGEN.
Jezus begint dan ook Zijn ambt te Nazareth met deze woorden voor te lezen en voegt er aan toe: Heden is dit Schriftwoord voor uw oren vervuld.
OM ALLE TREURENDEN TE TROOSTEN.
Hij noemt het een BLIJDE boodschap omdat het een TROOSTWOORD is. Die troost wordt hier beschikt, aangekondigd voor alle treurenden. Die troost wordt voltooid op Golgotha en voleindigd bij Zijn wederkomst. Deze blijvende troost krijgt al groter krachtveld en omvat het hele leven en alle eeuwen.
Jezus is tot deze boodschap GEZALFD. De opdracht komt niet van beneden, maar van Boven, uit een andere dimensie dan de aarde. Het is een bovennatuurlijke zalving met de Geest.
Uit die bovennatuurlijke zalving komt ook een bovennatuurlijk volk voort. Ze zijn wel aards geboren, maar hemels wedergeboren. Ze zijn Zijn zalving deelachtig. Ze heten hier: Treurigen Sions.
Sion is Jeruzalem en tegelijk de naam voor het verkoren en geheiligd geslacht. Je kunt dat Sion niet seculariseren! het staat op een andere noemer. Midden in de ballingschap blijft het SION en wel een treurend Sion.
Dat treuren is een innerlijke gerichtheid. Een teken van innerlijke gescheidenheid van deze aeon en een wachten op het koninkrijk der hemelen. De ogen zijn open gegaan voor de ganse jammer der mensheid en het beslissend gericht over de „Stad Verderf".
Dit treuren is de keerzijde van geloof, hoop en liefde.
Wie gelooft, treurt over eigen zonde.
Wie liefheeft, treurt over leed, dood en verderf.
Wie hoopt, treurt over het uitblijven van de algehele verlossing.
Dit treuren maakt ontvankelijk voor de BLIJDE BOODSCHAP.
Zalig zijn die treuren, want zij zullen vertroost worden. Zo klinken de beginwoorden van Jezus in de bergrede.

Ge ziet in het bovengenoemde vers een treurend mens getekend. Hij heeft as op zijn hoofd; zijn gezicht is omwonden; een zak is om zijn lendenen. Hij is in rouwgewaad.
Deze rouwdragenden „zullen door heil verheven worden".
Voor hen is Jezus gezonden om de blijde boodschap te brengen. Het is niet zo, dat er op de weg naar het Rijk wel eens wordt getreurd; neen, het treuren is de WEG naar het Rijk. Het is het bewijs, dat ze op de weg zijn; daarom, zalig die treuren.
Hun wordt heel wat beloofd.
Jezus is gekomen om hen te geven: hoofdsieraad voor as. As is het waardeloze, dat overblijft na een brandproces.
De „Geest der uitbranding" heeft veel werk met Sion, eer het „alleen maar as" is voor God. Abram kende die ootmoed en zei tegen God: „hoewel ik stof en as ben".
Als we alle pretenties voor God verloren hebben en als rechtloos schepsel voor Zijn aangezicht staan... dan heeft het treuren zijn diepte bereikt en geeft Jezus „sieraad voor as". Je zonden vergeven, gered van het verderf en je leven gekroond met barmhartigheden. Jezus droeg de doornenkroon en gij krijgt de erekroon van Hem — Wat een blijdschap voor een treurende Sions: Uw zonden zijn u vergeven!
Omdat Hij „volkomen kan zaligmaken" zalft hij ook uw gezicht: Vreugdeolie voor treurigheid wordt u geschonken.
De Heilige Geest zelf komt het getuigen in uw hart, dat ge KIND zijt en VADER moogt zeggen tegen God. Dit geeft zulk een vreugde, dat uw gezicht begint te stralen van blijdschap.
„Gij zalft mijn hoofd: mijn beker vloeit over". . . .
Zijn er zaliger momenten denkbaar?
Maar er is nog meer: Het gewaad des lofs voor een kwijnende geest. We zouden wegkwijnen zonder Jezus. De brug naar het verleden is opgehaald. Bij de wereld behoren we niet meer. . . en bij Sion durf ik mij niet te scharen . . .
Jawel, maar Hij geeft u het lofgewaad en doet het u aan.
Alle z.g.n. deugdenkleren worden u uitgetrokken; geheel zijt ge nu bedekt met het priesterkleed van Jezus.
Een gekroond hoofd als sieraad;
een gezalfd gelaat met vreugdeolie;
een bedekkend kleed, wat alle doem verdoet.

Is dat geen blijde boodschap, treurenden Sions?
Hierom zal U een ieder heilige aanbidden in vindenstijd.
Je moet dit niet beredeneren, maar alleen maar beléven.
Trouwens — het valt niet te beredeneren of in systeem te zetten.
Maar, — wie zó over deze wereld gaat, met het staatsiekleed, riekend naar de vreugdeolie en met die Jezuskroon op zijn hoofd, — die kan niet verborgen blijven. Die wordt genoemd: Eikeboom der gerechtigheid.
Zo wordt die GENOEMD. God noemt hem zo; dus is hij zo.
Zichzelf noemt hij zo niet. Soms lijkt hij meer op een gekrookt riet. Ja, dat wel, maar zijn staatsverzekering staat zo vast als God zelf. Sion is n.l. door recht verlost en zij zijn daarom eikebomen der GERECHTIGHEID. Door toerekening verdoemd — door toerekening gerechtvaardigd!
„Een planting des Heren, opdat God verheerlijkt worde".
God plant Sion. God kleedt Sion aan, als de eikeboom in bloei.
God noemt haar HEFSIBA: „Mijn lust is aan haar".
God wordt in hen verheerlijkt . . . .
En de jonge mensen trekken zich weer on aan de takken van deze eikebomen. Dat heeft de kerk nodig: mensen die zingen, ik zal vertellen, wat God aan mijn ziel gedaan heeft.
Sion moest er meer verlost uitzien.
„Sionieten", we kómen er! Straks krijgen we „de zaligheid onzer zielen".
Sta zo, standvastig, onbewegelijk... als eikebomen der gerechtigheid.

L.S. den Boer

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 mei 1971

De Wekker | 8 Pagina's

Sieraad voor as en vreugdeolie voor rouw

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 mei 1971

De Wekker | 8 Pagina's