Licht ten tijde van de avond (1)

Op de serie artikelen, verschenen in ons blad in het begin van dit jaar, onder de titel: Als de avond daalt, kwam een groot aantal dankbare reacties binnen. Duidelijk werd ook hieruit weer, niet alleen dat ons blad nog gelezen wordt, maar ook dat er een grote verscheidenheid is onder de lezers, niet het minst wat de leeftijden betreft.
Geeft het tegelijk iets weer van de moeilijke opgaaf voor ons kerkelijk orgaan om steeds „elck wat wils" te geven, duidelijk werd ook uit meerdere sympathieke reacties, dat de ouderen ook onder ons hun eigen problemen hebben.
Problemen, die niet alleen samen hangen met de natuurlijke gang van de veroudering, het niet meer zo mee kunnen als vroeger, het afhankelijk worden en helpende handen en begrijpende liefhebbende harten nodig hebben die ons verzorgen, maar ook geestelijke problemen.
Als de avond daalt is er niet altijd het uitzicht des geloofs, dat blij doet zingen: maar na de dood is 't leven mij bereid, God neemt mij op in Zijne heerlijkheid!
Er kan zoveel zijn in de levensomstandigheden en de levenslast van de herinnering die al sterker gaat wegen, dat ons twijfelmoedig kan maken en vol zorg.
Er waren ouderen, die in hun brieven gewaagden van hun geloof en de verwachting die leeft in hun hart, maar er waren er ook, die dankbaar waren voor de troost uit het Woord van God, want er was zoveel klacht in hun leven over duisternis en twijfel, vrees voor het misschien plotseling te verwachten levenseind en wat dan?
Het is dan ook op verzoek van meerderen, dat we willen trachten nog wat nader in te gaan op de specifieke vragen van de ouderwordende en oud geworden mens, die weet dat het levenseind dichterbij komt en hij de eeuwige kusten nadert.
We doen dat in de hoop, dat het dienstig mag zijn onder Gods zegen, voor het geestelijk leven, doordat het licht mag zijn ten tijde van de avond!
Als we deze artikelen zetten onder de titel
licht ten tijde van de avond
dan zal menigeen daarin een schriftuurlijk geluid onderkennen.
Het is toch een woord aan de Bijbel ontleend.
U kunt het vinden in Zacharia 14:7b.
Zo op de klank af weten we wel, wat we er mee bedoelen, als de dominee in het kerkblad bij de felicitatie van een der bejaarde leden van de gemeente toewenst: dat het maar licht mag zijn ten tijde van de avond!
We verstaan er dan onder, dat we geestelijk niet in het donker zullen verkeren, maar met een sterk geloofsvertrouwen, in blij vooruitzicht, mogen zien op en wandelen in de gemeenschap met Hem, Die het licht des levens is en de troost der genade rijk kan doen ervaren, onze Here Jezus Christus.
En als we dan maar dat geestelijk vertrouwen kunnen opbrengen en veel in de omgang met de Here bij Zijn Woord mogen genieten van dat Licht, dan hebben we wel eens goede tijden, waarvan onze mond ook mag getuigen.
Maar de moeiten van het lichaam, de kwalen, de teleurstellingen van het leven en het verdriet in rouw over hen, die ons ontvielen en voorgingen, wat ons een stuk vereenzaming geeft, blijven en kunnen het zo donker maken voor ons geestesoog!
En we zuchten dan dikwijls, dat dat een onontkoombaar iets is. zo is nu eenmaal de gang van ons leven, van ieders leven. We zijn allen immers om der zondenwil aan de dood onderworpen en die werpt toch zeker op het laatste eind van ons levenspad zijn bange schaduwen wel vooruit!
En het zijn de rijke uren als je, hetzij in overdenking van de trouw des Heren en de rijkdom van de genade, die je mocht ervaren en in de gemeenschap met de Heiland, hetzij door de vertroosting van Zijn Woord er weer eens bovenuit getild mag worden. Dan kan het weer, als we zien op Hem! En het kan nòòit meer als we zien op onszelf. Zo heeft het: „licht ten tijde van de avond" wel een rijke betekenis, maar toch zegt de tekst uit Zach. 14 nog wel iets meer.
Dit woord wil ons verder doen zien, niet alleen op het licht, dat in Christus straalt als de avond valt, maar op het Licht dat blijft als er geen nacht meer zal vallen! Het is een bekend woord uit een onbekend, moeilijk en duister profetisch stukje van de profetie van Zacharia.
Zonder op alle onderdelen nu in te gaan, moge duidelijk zijn, dat Zacharia hier bij het licht van Gods Geest ziet op de uiteindelijke triumf van God over alle zonde, strijd, haat- en vijandschap van deze wereld.
Zie, er komt een dag voor de Here!
De vijandschap van beneden mag nog zo fel woeden, de geest uit de afgrond mag nog zo de miljoenen gaan verleiden en opzetten tegen God en Zijn Gezalfde, de kerk en allen die in haar hun hoop op de Here bouwen, mogen nog zo zwaar onder druk gezet worden, de rechtvaardige Rechter zal oordelen, aan Hem is het laatste woord! Zijn dag komt!
Voor Hem is er geen bange avond die angstig kan doen vrezen, dat Zijn zaak, Zijn Raadsplan falen zou en onder zou gaan in duistere uitzichtloze nacht!
Het schijnt hier beneden wel zo, als ook de kerk, het volk des Heren in het oordeel komt en vijanden optrekken en overmeesteren met al de ellende van leed, plundering, schending, vlucht en nood in ballingschap zwervend.
Maar, dit is het voorspel, dit zijn de schaduwen, die aan de eeuwige morgen, aan de grote overwinningsdag der eeuwigheid van onze God en het Lam zullen vooraf gaan. Dan, als de Here Zijn laatste woord zal spreken, dan houden al die wisselingen op (kostelijk licht en verstijving: zomer en winter?). Dan komt er geen avond meer, geen dag en geen nacht, want er zal geen nacht meer zijn, maar het blijft dag, eeuwig licht: ten tijde dat anders in deze bedeling de avond te verwachten zou zijn, blijft het licht, want in die heerlijkheid die wacht in herscheppingsglorie is God Zelf het licht en het Lam de kaars!
Hier wordt in Oud Testamentische beeldende taal het venster opengestoten naar de toekomst als er geen veroudering en aftakeling vanwege de zonden meer zijn zal.
In die blijde morgen geen tranen meer en geen rouw, geen leed meer op de ganse berg des Heren, geen zuchten, geen klachten geen pijn, geen stervensvrees!
Allen die uit die grote verdrukking op de stranden van die eeuwigheid thuis komen, zullen eeuwig wandelen in het licht van Gods vriend'lijk aangezicht! Wat een toekomst bruidsgemeente, als die dag eens dagen zal!
En dat alleen uit genade, door de verdienste van Hem, die uit de eeuwige liefde Gods, zondaren zo lief had, dat Hij in de eeuwige nacht van hel en dood wilde ondergaan onder Gods toorn!
Wat leven we weinig uit die toekomst, uit datgene wat de Here heeft weggelegd voor hen die Hem vrezen!
Zeker er kunnen veel schaduwen over ons pad glijden als we ouder worden en de moeiten van de ouderdom, de last van het leven en de vergankelijkheid ons drukken kunnen, maar . . . er komt een dag voor de Here!
Het komt... en wat wij gelovig hopen, wordt eenmaal toch vervuld!
Ten tijde van de avond zal het licht, eeuwig licht zijn!
Daaruit te leven, daarop te hopen met een levende hoop in Jezus Christus, maakt ook de weg door de avond van het leven tot een blijde gang!

de B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen