Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Enige publikaties over ethische vraagstukken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Enige publikaties over ethische vraagstukken

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Bij de redaktie kwamen enige geschriften binnen die over abortus en euthanasie handelen. In dit artikel wil ik graag een korte bespreking daaraan wijden.

De eerste vier nummers van Levensrecht werden ons ter hand gesteld. Het is het maandblad van de „Stichting ter Eerbiediging en Bescherming van het menselijk leven". Het betreft de nummers van augustus tot en met november 1972. We hebben een zeer positieve indruk gekregen van dit blad. Het kiest stelling tegen de moderne opvattingen over de abortus. Het zedelijk kwaad dat daarmee ons volksleven wordt binnengehaald, wordt op waardige wijze onthuld en bestreden. Aktuele en belangrijke informatie wordt in dit blad gegeven. Mensen die deskundig zijn op de verschillende terreinen komen er in aan het woord. De Stichting richt zich ook tegen moderne opvattingen over euthanasie. Haar adres is postbus 7450, Amsterdam. Een abonnement kost ƒ 15,— per jaar. Wel moet ons van het hart, dat het ons spijt, dat deze Stichting is ontstaan naast de „Vereniging ter bescherming van het ongeboren leven". Hoe dat allemaal gegaan is, weten we niet precies. Maar bundeling van krachten is in deze tijd wel dringend gewenst.
In de serie „Ter Sprake", Meinema Delft, verscheen als nummer 6 van de hand van J.P. van der Laan-Boelens Recht op leven en sterven. In 23 bladzijden komen onderwerpen aan de orde als: het verlengen van het leven door reanimatie, transplantatie; euthanasie, zelfmoord en abortus provocatus - de verschrikkelijke keus.
Het zal duidelijk zijn dat deze omvang van het boekje te klein is voor de omvang van de problemen. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat enig lezer echt door dit boekje zich geholpen zal voelen. De titel is merkwaardig, omdat over het recht op leven en sterven vanuit de Bijbel vrijwel niets gezegd wordt. Zij duidt wel goed het standpunt van de schrijfster aan: zij wil de moderne vragen niet uit de weg gaan; zij capituleert ook niet zonder meer voor moderne opvattingen. Maar de voorlichting is te veel aan de buitenkant gebleven. De bijbelse fundering missen we er in. Prijs van dit boekje is ƒ 1,—.
Bij de in de laatste jaren bekend geworden uitgever Buijten en Schipperheijn in Amsterdam verscheen van de hand van de rooms-katholieke prof. dr. H.J.J.M. van Straelen Abortus - de grote beslissing. Het boek telt 141 blz. en kost ƒ 12,50.
De uitgever schreef enkele regels voor in het boek. „Als reformatorische uitgever gaf ik gaarne mijn medewerking aan de uitgave van dit boek, om het grote belang der gezamenlijke verdediging van het christelijk erfgoed in de eerbiediging van Gods wetten voor het menselijk leven".
De schrijver is al vele jaren werkzaam in Japan. Hij doceert in het Japans filosofie en vergelijkende godsdienstwetenschap aan een universiteit. Uit de lijst achterin blijkt dat hij heel wat boeken op zijn naam heeft staan in verschillende talen.
Het belang van dit boek is hierin gelegen dat de schrijver leeft en werkt in een land waar de gelegaliseerde abortus zijn zilveren jubileum heeft gevierd. Van Straelen laat zien welke schadelijke gevolgen het vrijgeven van de abortus in Japan heeft gehad. Zij gelden de fysische en de psychische kant van het menselijk leven.
Vanuit deze ervaring en met sterke documentatie brengt hij de Nederlandse lezer onder het oog, welk een beslissing er genomen wordt, wanneer hier de abortus wordt vrijgegeven. Het gaat om de grondslagen van onze samenleving.
Ook de situatie in Engeland komt ter sprake. Er wordt op gewezen dat niet zelden de grote financiële resultaten een rol spelen bij de artsen. Daarbij voegt zich het feit dat veel artsen ter zake van abortus ja-knikkers worden in een samenleving die abortus heeft aanvaard. Opvallend is dat het aantal zwangerschappen in Japan niet is gedaald. De „family planning" in Japan is op een grote mislukking uitgelopen. Daaraan zijn in de loop der jaren miljoenen onschuldige, ongeboren mensenkinderen opgeofferd. „Japanse vrouwen werden blootgesteld aan psychische en physieke gevaren die in bijna 50% der gevallen psychische en physieke wonden en littekens hebben achtergelaten, die nooit geheeld kunnen worden" (blz. 37).
Het boek geeft ook informatie over landen achter het ijzeren gordijn.
Het geeft een overzicht van publikaties die inlichten over de houding van doktoren en protestantse en rooms-katholieke geestelijken in verscheiden landen.
Men ziet: belangrijk materiaal. Ik acht dit boek onmisbaar voor ieder die zich op de hoogte wil stellen van de gevaren en de gevolgen welke het vrijgeven van de abortus meebrengt.
Het is als een signaal dat tot nadenken dringt. Het is een stoplicht op rood in onze huidige samenleving.
Men zou zich de opbouw van het boek sterker hebben kunnen denken. Er wordt nogal veel door elkaar heen behandeld. Men krijgt de indruk dat het snel geschreven is. Toch neemt dit de waarde niet weg. Integendeel. Temeer omdat het boek van prof. G.A. Lindeboom uitverkocht is, dat over hetzelfde probleem handelt en bij dezelfde uitgever verscheen, wil ik dit boek graag aanbevelen. Er zit een geweldige hoeveelheid bruikbare informatie in, die men niet zo gemakkelijk elders in kort bestek bijeen vindt. Gevaren en bezwaren tegen abortus komen wel heel sterk op ons af.
Bij Kok in Kampen verscheen van de hand van Henk Mochel Een milde dood. Het boek telt 100 bladzijden en kost ƒ 7,50.
In dit boek vindt men beschouwingen van de auteur rond de televisieserie over euthanasie. Tussen oktober 1971 en april 1972 heeft de NCRV aan dit thema een aantal televisie-uitzendingen gewijd die veel discussie teweegbrachten in ons volk.
Mochel was de man die de leiding had. Hij heeft met vaardige hand de programma's opgezet en uitgewerkt. Men vindt hier voor een groot deel de tekst van wat in die uitzending door allerlei medewerkenden werd gezegd. Ik moet er wel op wijzen dat niet alle passages zijn opgenomen. Wat mij zelf betreft viel het me op, dat enkele zinnen die wel opgenomen maar niet uitgezonden zijn, werden afgedrukt, terwijl andere zinnen die in november uitgesproken werden, niet zijn afgedrukt. Ik zou de keus van Mochel graag precies andersom hebben gezien.
Men krijgt ook in dit boek een stuk informatie. Toch kunnen we ons niet aan de indruk onttrekken dat het hier om een wat eenzijdig gerichte informatie gaat. Opvallend is bijvoorbeeld de gemakkelijke manier waarop het protest van de Ned. Christ. Ver. van Verpleegkundigen wordt afgedaan. De protestbrief, „hoewel in eerlijke verontwaardiging geschreven, lijkt toch ook met onvoldoende distantie, enig gemis aan gevoel voor nuances en een zeker gebrek aan kijkbereidheid naar de t.v.-uitzendingen te zijn samengesteld" (blz. 60 v.). Wanneer men de door de NCVVV gepubliceerde correspondentie tussen de Vereniging en de NCRV leest blijkt dat men alles gedaan heeft om deze Vereniging uit de t.v.-uitzending te weren. Waarom mocht die niet aan het woord komen?
Laat ik hier mogen schrijven wat ik als mijn mening persoonlijk aan de heer Mochel heb gezegd, toen hij mij vroeg naar de indruk van de uitzendingen: de tendens was om heen te werken naar het goed recht van de euthanasie. De laatste zin van de laatste uitzending was voor mij veelzeggend „Soms worden er beslissingen genomen - en dat geldt met name in de medische praktijk - die niet overeenstemmen met onze eigen ethische normen. Ik geloof dat wij daar begrip voor moeten hebben, en ik geloof ook heel sterk dat wij zo'n beslissing moeten kunnen eerbiedigen ook al denken wij er eigenlijk in principe heel anders over" (blz. 93).
Deze zin is niet van Mochel zelf. Hij typeert wel de geest van de uitzending. Ik erken dat ook andere stemmen gelegenheid kregen zich te laten horen. Men kan met name dankbaar zijn voor de positieve stellingname van mevrouw Den Drijver, interniste uit Bolsward. Velen zullen er behoefte aan hebben de tekst van de verschillende programma's nog eens te kunnen doorlezen. Dat is hun hierbij mogelijk gemaakt.
In al deze literatuur over abortus en euthanasie kan men terecht om in de huidige discussies mee te spreken.

W.H. Velema

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 februari 1973

De Wekker | 8 Pagina's

Enige publikaties over ethische vraagstukken

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 februari 1973

De Wekker | 8 Pagina's