De rede des HEEREN is doorlouterd

David is bezig terug te zien op de afgelegde weg en dat doet hem spreken: de weg des Heeren is volmaakt. En dan gaat hij verder met de uitspraak die hierboven staat. De rede, dat ziet op het woord, dat de Heere spreekt, op Zijn wil en wet, op Zijn eis, gebod en bedreiging. Dus ook op de belofte, die Hij vrijwillig doet en waaraan Hij Zich verbindt om die te vervullen.
We lezen in Psalm 12:7: De redenen des Heeren zijn reine redenen, zilver, gelouterd in een aarden smeltkroes, gezuiverd zevenmaal, en in Psalm 105:19: tot de tijd toe, dat Zijn woord kwam heeft hem de rede des Heeren doorlouterd.
Het gaat hier niet over het woord van een mens, maar van de HEERE. In die naam vinden we de hoogste openbaring Gods, de Verbondsnaam. Daarin ligt uitgedrukt de verhouding waarin de Heere tot Zijn volk staat. Daarin komt naar voren Zijn onveranderlijkheid en getrouwheid.
Naar die rede des Heeren, naar Zijn woord moet worden geluisterd. De Heere spreekt op duidelijke wijze. Telkens weer. We kunnen hier denken aan de hele heilsopenbaring, die wij hebben in Gods Woord. Het gaat erom daardoor bekeerd, onderwezen, geleid, gezaligd te worden. Het is de enige manier om deel te krijgen aan Christus en Zijn weldaden. Van Hem spreekt het woord, de rede des Heeren. Daarin ligt alleen troost. Dat alleen geeft verwachting. Daarvoor is nodig een geopend hart - denk slechts aan Lydia - en een geheiligd verstand. Anders verstaan we de woorden, de rede des Heeren niet en is er voor ons geen troost en geen verwachting. Dan zal diezelfde rede, datzelfde woord ons eens veroordelen.
Het is altijd het een of het ander. De discipelen hebben de woorden van Jezus ontvangen als de woorden des eeuwigen levens. Anderen zeiden van diezelfde woorden: deze rede is hard en ze verlieten Jezus tot hun eigen verderf.
Hoe komt de blindheid en vijandschap van de mens steeds weer openbaar. Hij luistert liever naar de woorden van de leugenaar van de beginne en ontvangt die als de waarheid en intussen blijft hij de woorden des levens, de rede des Heeren, verwerpen.
Met David is het echter anders. En gelukkig zijn er nog altijd, die met David op de leerschool des Geestes gekomen zijn. De Heere gaf aan David Zijn onderwijs. Zo mocht hij op een rechte wijze luisteren met een aandachtig hart en de waarde van de woorden des Heeren verstaan. Daardoor kon David spreken: de rede des Heeren is doorlouterd.
Zo staat het woord des Heeren tegenover alle andere woorden. Van mensenwoorden kan niet gelden, dat ze doorlouterd zijn. Nog minder van de woorden van de duivel. Maar dit geldt wel ten volle van elk woord van de Heere, de God van Zijn volk. Hij is geen God dat Hij liegen zou of een mensenkind, dat Hem iets berouwen zou. En dat ondanks alle ontrouw van de kant van Zijn volk.
De rede des Heeren is doorlouterd. We hebben hier te maken met beeldspraak. We moeten denken - zie Psalm 12 - aan goud en zilver, dat gelouterd moet worden in de smeltkroes. Het gaat zeven maal in de oven om alle schuim weg te nemen. De goud- of zilversmid wil in het edelmetaal zijn beeld zien. Dan is er sprake van gelouterd zilver of goud. Doorloutering is nodig om tot zuiverheid te komen. Wanneer deze arbeid verricht is is het resultaat de hoogste zuiverheid, smetteloosheid en volkomenheid. Zuiverder kan het niet. Het metaal schittert en glanst. Het is duidelijk zichtbaar, dat het doorlouterd is.
Nu, zo is de rede des Heeren doorlouterd. Dat geldt ten aanzien van de moederbelofte in het paradijs. Ook de belofte aan Abraham: ik ben uw God en de God van uw zaad. Dat gold de vele andere toezeggingen des Heeren. Dat gold en geldt het ganse woord van God.
De Heere verandert niet. Hij trekt Zijn woord niet in. Noch wat de bedreigingen noch wat de beloften betreft. De laatste liggen alle vast in Christus, Die in Davids dagen nog wel niet gekomen was, maar op Wien David toch het oog mocht hebben en door Wiens Geest David verstaan mocht, dat de rede des Heeren doorlouterd is.
David is daaromtrent in zijn leven wel geschud en geslingerd. Hij heeft wel eens gevreesd, dat er niets van terecht zou komen. Maar de Heere hield getrouw Zijn woord. Hij heeft hem naar de belofte op de troon gezet en nog veel meer ten goede gedaan en dat alles naar Zijn woord.
David heeft hier stof tot aanbidding. Hij is met de Heere niet beschaamd uitgekomen. Maar wie is hij voor de Heere geweest? Het is trouw al wat Hij ooit beval, het staat op recht en waarheid pal. David zegt het hier met andere woorden, maar het komt op hetzelfde neer: de Heere is getrouw, Hij vervult Zijn woord.
Wat David hier zegt, wordt bevestigd van geslacht tot geslacht. De Heere roept nog zondaren door Zijn Woord, het woord der waarheid. Hij arbeidt nog door Zijn Woord en Geest. Hij opent Zijn Woord en doet de waarheid kennen, die in Christus is. Hij, geeft door het geloof te ervaren en beamen wat David hier zegt. De rede des Heeren is doorlouterd. Dat leert de Heere de Zijnen.
Dit is nog een boodschap voor onbekeerden. De Heere roept nog door Zijn Woord en Hij is een Waarmaker van Zijn woord. We hebben de Geest des Heeren nodig om dat te gaan verstaan. En de Heere wil, dat we om die Geest bidden.
Het woord is ook van belang voor hen die met David op de weg des levens zijn. Het woord ontdekt, het openbaart de rijkdom der genade in Christus, het doet kennen de enige troost in leven en sterven. De Heere leidt door dat woord. Hij ondersteunt en troost er door.
De Heere geve ons te mogen instemmen met de dichter van Psalm 119: Uw woord is zeer gelouterd en Uw knecht heeft het lief.

M.(Meerkerk) Bl.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen