Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Boekbespreking

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Boekbespreking

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

H.H.C. Wartena-Bos: Noem mij bij mijn diepste naam, uitgave J.N. Voorhoeve, Den Haag, prijs ƒ 8,90.
Een bundel van tien beschouwingen, overdenkingen, preken zou men soms zeggen, ik weet eigenlijk niet goed hoe ik ze noemen moet. (Mevr. Wartena heeft in de Herv. Kerk het recht om te preken). Zij is een vrouw, die door een niet gemakkelijke weg in het leven gerijpt is en veel gelezen en grondig gestudeerd heeft. Je merkt het in deze bundel. Daardoor heeft zij zich een eigen wijze van zeggen verworven, die niet bepaald vlot en populair is, maar wel diepe aspecten heeft. Ter verduidelijking diene dat ik meer dan eens het genoegen had Mevr. Wartena in ons tehuis te ontmoeten. Deze bundel beweegt zich om de gedachte dat de mens bij zijn diepste naam genoemd moet en wil worden. En deze naam, bij Gods licht, ook zelf leert lezen en voor God erkennen. En dit kan zegenrijk zijn omdat de mens, in Christus, God ook bij Zijn diepste Naam-Vader mag leren noemen. Deze dingen worden in dit boekje gezegd anders dan wij gewend zijn, te zeggen. Dit eigene zal voor sommigen het moeilijke van dit geschrift zijn, voor anderen zal het aantrekkelijk zijn. Bijzonder mooi vond ik de schets: De bomen van Terwolde.

Kremer


Wijlen ds. M. Baan: Geloofsverwachting. Uitgave van de Stichting Prot. Per. Pers te Amstelveen.
Met een zekere weemoed nemen we deze bundel van negen preken ter hand. Ds. Baan heeft vroegtijdig, naar onze gedachten, moeten staken wegens ernstige ziekte, en is in 1973 overleden.
Mevr. Baan schrijft in haar woord vooraf, dat deze preken inleidt, dat ze uitgesproken zijn in de laatste jaren van het leven van haar man. Ze zijn overgenomen van bandopnamen. Men leest dus de preken zo ze uitgesproken zijn. Jammer dat er hier en daar nogal eens tikfouten zijn blijven staan. Het zijn preken over teksten uit het Oude Testament. Heel eenvoudige preken zijn het waarin getracht wordt uit de O.T. stof rechtstreeks verband te leggen met Christus en met het leven van de gelovigen nu. Een prijzenswaardige manier, die niet altijd even gemakkelijk is.
Wat deze preken kenmerkt is een hoge ernst en een zoeken om geestelijk te preken.
Deze bundel, in sobere uitgave, zal vooral als herinnering voor de gemeenten, waar Ds. Baan het Woord mocht bedienen, een levendige herinnering zal zijn.
Zo blijft het Woord nog spreken ook al is de dienaar afgelost van zijn post en taak. En zo kan het nog tot zegen zijn.

Kremer


Mr. H.W.J. Mulder: Groen van Prinsterer, Staatsman en Profeet. Wever, Franeker, 1973, 140 blz., prijs ƒ 12,50.
In vijf hoofdstukken wordt hier het verhaal gegeven van het leven en het werk van de staatsman-belijder Groen van Prinsterer. Het is een goed boek, dat met grote kennis van zaken is geschreven en ons de mens tekent, de christenmens, de man, de staatsman die van zo grote betekenis is geweest in de geschiedenis van de vorige eeuw. Groen wordt vergeten. Zijn gedachten zijn onbekend geworden ook onder hen die het meest aan hem te danken hebben. Maar wie hem bestudeert wordt daardoor verrijkt.
Daarbij kan dit boek van mr. Mulder een uitnemende dienst bewijzen. Het eerste hoofdstuk tekent zijn jeugd en jongelingsjaren. Het laatste behandelt zijn laatste levensdagen. Daartussenin lezen we van zijn overgang naar het reveil (hoofdstuk 2), zijn strijd in kerk en staat (hoofdstuk 3) en zijn betekenis voor de oecumene (hoofdstuk 4). Het meest boeide mij de beschrijving van Groen's overgang naar het reveil.
Bij de uiteenzettingen omtrent Groen en de oecumene had mogelijk meer aandacht geschonken kunnen worden aan zijn hantering van het begrip Gereformeerde Gezindte ter verdediging van de Afgescheidenen en als uitgangspunt van een wezenlijke eenheid van gereformeerde belijders. Juist in verband hiermee doet een vergelijking die Mulder treft tussen de Afgescheidenen van toen en de Jehova-getuigen vandaag op het punt van religieus fanatisme absurd aan, in ieder geval minder in overeenstemming met Groen's zienswijze. Juist in dit vanuit een grote eruditie geschreven boek is zulk een vergelijking onjuist. Historisch gezien zeker. Maar 't is een mooi boek.

A.[Apeldoorn], W. van 't S.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 4 oktober 1974

De Wekker | 8 Pagina's

Boekbespreking

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 4 oktober 1974

De Wekker | 8 Pagina's