Gereformeerde Bijbel Stichting

Enige weken schreef ik een artikel over de Statenvertaling Editie 1977, van de Commissie onder voorzittersschap van ds. W.L. Tukker. Ik schreef toen dat er ook nog een uitgave van de Gereformeerde Bijbel Stichting is te verwachten en dat een strijd over de vraag welke uitgave van de Statenvertaling de beste is, die van ds. Tukker of die van de G.B.S., niet denkbeeldig is. Echter schijnt de uitgave van de G.B.S., zonder dat ik daar helaas kennis van droeg, reeds lang vóór de editie ds. Tukker te zijn verschenen. De heer A. Bergsma te Rotterdam, Alg. Adj. G.B.S., richtte aan mij een schrijven, waaruit ik ter nadere inlichting van onze lezers, graag hier het volgende opneem.
„In „de Wekker" van 5 mei l.l. plaatste professor Oosterhoff enkele - goed bedoelde - kritische opmerkingen over de Statenvertaling, editie-1977, zoals deze door de NBG-commissie, voorzitter ds. W.L. Tukker, is uitgegeven. Wij willen hier niet de gestelde vraag beantwoorden: „Ben je van Tukker of ben je van de GBS?". Liever zouden wij wat meer duidelijkheid willen verschaffen over de verwikkelingen rondom die twee Bijbeluitgaven, n.l. die van Tukker en de GBS.
Het wordt betreurd dat grote mensen elkander te lijf gaan met . . . de Bijbel in de hand en dit is inderdaad een bedroevende zaak.
Het is jammer dat weinigen bekend zijn met de voorgeschiedenis, met het hoe en waarom, En juist daardoor zijn er van die nare situaties ontstaan.
Het is b.v. niet zo: dat we er straks nog een Statenvertaling bij krijgen van de Gereformeerde Bijbel Stichting.
De editie 1977 is in het begin van dit jaar (1978) uitgekomen.
Die van de GBS in 1973! Op de achtste toogdag, 18 augustus 1973, overhandigde ds. J. van Haaren het eerste exemplaar aan mevrouw Kooistra, weduwe van de initiatiefnemer van de GBS. Een verschil dus van bijna 5 jaren.
Om dienaangaande nog een enkel feit te noemen, het „Kamper Nieuwsblad" vermeldt (13- 9-1977): „Ongeveer parallel met de commissie Tukker is ook de GBS begonnen met een herziene uitgave van de Statenvertaling".
In werkelijkheid is de commissie daartoe door het bestuur van de GBS reeds in januari 1966 benoemd en van die tijd dateert de correspondentie met diverse uitgevers over een eventueel te corrigeren uitgave.
De commissie Tukker is ruim drie jaar later, april 1969, door het NBG geïnstalleerd.
Van een gelijktijdige aanvang of van dubbele arbeid is dan ook geen sprake, zeker niet van GBS-zijde. Het omgekeerde is o.i. het geval.
In Standvastig is meer dan eens uiteengezet waarom de GBS niet met het NBG heeft kunnen samenwerken, we laten dit dan ook verder rusten.
Het ligt verder voor de hand dat de commissie GBS niet met de commissie Tukker tot overeenstemming heeft kunnen komen. Daarvoor lagen de uitgangspunten met name: herziening of correctie, te ver uiteen.
Het NBG annonceert de Statenvertaling als een herziening en: „aangepast aan mensen van onze tijd". De GBS heeft de onder ons gangbare uitgaven grondig nagezien, ingeslopen fouten gecorrigeerd en diverse ontstane veranderingen en toevoegingen recht getrokken e.e.a. naar de editie van Ravesteyn 1657.
Er is dus verschil zowel wat de aanvangstijd betreft als wel in de gevolgde methode, wat deze twee edities Statenvertaling betreffen.
In de „Eendracht-Bode (Tholen) 13 apr. 1978 schrijft ds. G. Habma dat „de manier van werken bij de GBS, vooral historisch gezien, grote waarde heeft." Daarentegen vindt hij „het een minpunt dat er aan de oorspronkelijke tekst veranderd wordt".
Ook professor Oosterhoff vindt dat er op deze manier weinig over blijft van de eigen stijl van de Statenvertaling, als een groots monument uit het verleden.
Het ging er ons in dit artikel om, bij alle verschil over genoemde edities, enkele zaken recht te zetten, opdat we bij het voor en tegen niettemin de zaken moeten stellen zoals ze in werkelijkheid zijn.
Wij betreuren de strijd en de verwikkelingen om deze beide Statenvertalingedities, evenwel is het misschien toch nog een pluspunt dat over deze zaken geschreven wordt want zodoende komt de velen geliefde overzetting, het Godsgeschenk der Reformatie weer eens onder onze aandacht."
We zijn de heer Bergsma dankbaar voor deze toelichting.
Inmiddels neemt dit niet de verwarring weg. Temeer als in een schrijven, o.m. ondertekend namens het Hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond in de Ned. Herv. Kerk, wordt gezegd, dat tot driemaal toe een poging van de commissie van het NBG om met de GBS tot overeenstemming te komen door de laatste „hooghartig" werd van de hand gewezen. We laten deze kwalificatie voor wat ze is, maar dat onder broeders, die zeggen de Statenvertaling lief te hebben en voor de Statenvertaling willen blijven pal staan juist rond de Statenvertaling verdeeldheid is, is wel een kwalijke zaak.

Oosterhoff

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen