Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Predikanten voor bijzondere arbeid (I)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Predikanten voor bijzondere arbeid (I)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Kerkelijk geregeld
Het getal predikanten voor bijzondere arbeid in onze kerken groeit. Niet alleen worden predikanten uit de gemeentelijke arbeid afgestaan voor de zending of de geestelijke verzorging van de militairen, maar ook vertrekken predikanten naar scholen of worden ingezet voor geestelijke bijstand in ziekenhuizen of verpleeginrichtingen, om dan nog maar over de I.C.C.C. en anderszins te zwijgen. Ik ontving over deze ontwikkeling enige weken geleden van een lid van een van onze kerken een nog al kritische brief. En ik weet dat hij met zijn vragen en kritische opmerkingen daarin niet alleen staat. Men hoort zijn geluiden meer. Laat ik er daarom iets over mogen zeggen.
Dan moet ik allereerst het misverstand wegnemen dat deze predikanten niet meer aan een gemeente zouden verbonden zijn. Al doen ze geen arbeid meer in de gemeente, ze zijn altijd aan een gemeente verbonden en worden door een kerkeraad en een gemeente tot hun arbeid geroepen. Ook worden ze altijd in een openbare samenkomst van de gemeente in hun dienstwerk bevestigd en moeten ze mede antwoord geven op de vraag of ze zich tot hun arbeid van Godswege weten geroepen. Ze lopen dus niet uit hun gemeentelijke arbeid weg om op eigen houtje elders te gaan werken. Ze blijven predikant van een gemeente, maar dan voor bijzondere arbeid. Soms worden ze tot die bijzondere arbeid beroepen door de gemeente waaraan ze reeds verbonden zijn of ze worden beroepen door een andere gemeente. Een en ander is uitvoerig in art. 6 van de kerkorde geregeld. Die bepaling is al oud. Oorspronkelijk ging het in dat artikel alleen over predikanten „in particuliere heerlijkheden, gasthuizen of anderszins". En dan wordt daar uitdrukkelijk bij uitgesproken dat de regels van beroeping, zoals die in de voorgaande artikelen van de kerkorde zijn neergelegd, ook op hen van toepassing zijn.
Dat wil zeggen dat de beroeping zal geschieden onder aanroeping van de naam des Heeren door de kerkeraad na verkiezing door de gemeente en met bewilliging van de classis.
Toen Prins Willem I een eigen hofprediker aanstelde en ook andere hoge families eigen dienaren verkozen, sprak de synode van Dordrecht 1578 uit, dat zulke hofpredikanten, evenals de gewone dienaren, door de kerk ter plaatse „ordentlick ende wettelick" beroepen dienden te worden, alsmede de belijdenis des geloofs en de kerkordening moesten ondertekenen. De synode van Middelburg 1581 sprak dit zelfde uit ten aanzien van predikanten, die in gast- en weeshuizen werden aangesteld. De bedoeling hiervan was dat hun verkiezing en aanstelling niet alleen een zaak zou zijn van de vorst of de heer of van het bestuur van een burgerlijke gemeente of weeshuis, die hem als predikant begeerden, maar van de kerkeraad ter plaatse. Een predikant behoort aan een gemeente te zijn verbonden.
Inmiddels had zo'n dominee wel twee lastgevers, nl. de kerkeraad, die hem voor de dienst beriep en aan wie de predikant verantwoording schuldig bleef, en de vorst of een bestuur, die zijn instruktie van dienst vaststelde, maar het geestelijk en kerkelijk karakter van het ambt van predikant bleef gewaarborgd.
Intussen zijn de tijden, waarin we leven, en de mogelijkheden om ambtelijk werk te verrichten buiten de kerkelijke gemeente veranderd en uitgebreid. Predikanten bij rijke families kennen we niet meer, ook geen predikanten aangesteld in weeshuizen. We denken thans aan predikanten in de zending, in militaire dienst, aan scholen, voor schippers, zeevarenden, evangelisatie, industrie en de mogelijkheden zijn hiermee nog niet uitgeput.
De synode van Hilversum 1968/69 van onze kerken hield zich met deze materie bezig naar aanleiding van een instructie van de particuliere synode van het Noorden en benoemde een deputaatschap ter bestudering van de zaak. De synode van Rotterdam 1971/72 hield zich er daarop opnieuw mee bezig en kwam tot enige belangrijke uitspraken, nl. dat bij het aanvaarden van bijzondere arbeid als bedoeld in art. 6 van de kerkorde dient te worden vastgesteld: a. dat deze arbeid in overwegende mate het karakter draagt van verkondiging van het Woord van God; b. dat deze arbeid uitsluitend kan worden verricht in opdracht en onder verantwoordelijkheid van één of meer kerken, zulks te regelen in overleg met het deputaatschap waaronder deze arbeid ressorteert en na goedkeuring van de classis; c. dat de dienaar des Woords verplicht is aan zijn kerkeraad en aan deputaten voornoemd op geregelde tijden verantwoording af te leggen van zijn werk.
Hier is alle vrijbuiterij, mocht iemand daaraan denken, uitgesloten. De predikant moet beroepen worden door een kerkeraad en een gemeente. En niet alleen de predikant kan niet op eigen houtje handelen, maar ook een kerkeraad en gemeente niet. Een en ander moet geregeld worden met een betreffend deputaatschap en door de classis worden goedgekeurd. Bovendien moet de arbeid het karakter dragen van de verkondiging van het Woord. Omdat dit belangrijk is wil ik er apart nog iets over zeggen.

Oosterhoff

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 november 1978

De Wekker | 8 Pagina's

Predikanten voor bijzondere arbeid (I)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 november 1978

De Wekker | 8 Pagina's