Is de Bijbel een moeilijk boek? (VII)

Wat men ziet als de hoofdinhoud van de Bijbel is bepalend voor het lezen en uitleggen van de Bijbel.
Dat is u - hopelijk - uit het voorgaande artikel duidelijk geworden.
Nu ga ik u een stukje „voorlezen" uit een boek: „De wederkomst van Christus wordt op een aanzienlijk aantal plaatsen in de Bijbel voorzegd (1527 maal in het Oude Testament en naar men zegt, 319 maal in het Nieuwe Testament). Na de geboorte en het sterven van de Heiland is er voor de christen nauwelijks iets zo belangrijk als dit onderwerp. De profetieën, die nog niet in vervulling zijn gegaan zijn zo omvangrijk, dat een afzonderlijk boek over deze dingen nodig was.
In het begin van het boek hebben wij de wijze uiteengezet waarop wij de profetieën verklaren.
Het is óntegenzeggelijk dat de profetie een zeer grote plaats in de Heilige Schrift inneemt. In het Oude Testament zijn 17 van de 39 bijbelboeken profetische boeken, en dan spreken we nog niet over de zeer talrijke voorzeggingen die in de geschriften van Mozes en in de psalmen voorkomen".
Deze citaten kunt u lezen in „De komende Christus" van René Pache. (pag. 9, 10 en 15.) Ik geef direct toe, dat de citaten uit hun verband zijn gehaald. Alles overschrijven zou weer een heel Wekkerartikel gevuld hebben.
Maar ik doe de schrijver geen onrecht, wanneer ik beweer dat hij:
1. drie dingen min of meer naast elkaar zet n.l. de geboorte, het sterven (niet de opstanding? P. N. R.) en de wederkomst van Christus;
2. deze zaken als het belangrijkste voor een christen, dus ook blijkbaar als de centrale inhoud van de Bijbel ziet;
3. dat een belangrijk deel van de Bijbel - namelijk de profetieën en de „profetische gedeelten" van de andere bijbelboeken zonder enige uitleg worden beschouwd als voorzeggingen.
Wie dit zo ziet gaat - mogelijk onbewust - de Bijbel direct al vanuit deze gezichtspunten lezen.
Vooral wanneer je dan op de omslag ook al gelezen hebt: Als we Pache en de Bijbel (let op de volgorde) mogen geloven, staan ons adembenemende gebeurtenissen te wachten. Adembenemende gebeurtenissen, waarvan men blijkbaar de „voorspelling" vóór deze tijd nog nimmer in de Schrift heeft ontdekt.
Om misverstand te voorkomen wil ik eerst een paar zaken voorop stellen:
a. in de kerkelijke prediking neemt de wederkomst van Christus mogelijk niet die plaats in, die deze boodschap zou moeten innemen, hoewel men niet vergeten moet dat de kerk héél de boodschap moet brengen en de tijd en de aandacht over nog al wat onderwerpen (om even in de stijl van dit boek te blijven) verdelen moet;
b. dat Jezus Christus zelf onze hoop is wordt in het boek van René Pache duidelijk gesteld.
Maar denkend over het laatste ben ik meteen bij mijn bezwaar tegen dit soort boeken (en dat bezwaar geldt andere boeken nog veel sterker).
Misschien kan ik nog beter zeggen, dat mijn bezwaar niet zozeer die boeken geldt als wel de methode, waarop men met de Bijbel omgaat.
Voor de duidelijkheid zou ik dat willen noemen de methode van het uitpellen uit de boodschap.
Men licht als het ware de „voorzeggingen" min of meer uit hun verband om te weten te komen, wat de Bijbel over een bepaald onderwerp zegt. In dit geval, over de komst van Christus.
Nu is het op zichzelf niet ongeoorloofd om onze speciale aandacht tijdelijk op een bepaald onderdeel van de Schrift te richten.
Bij de uitleg van de Bijbel wordt dankbaar gebruik gemaakt van speciale studies over de betekenis van belangrijke begrippen uit de Bijbel. Men kan b.v. onderzoeken wat het woord „wedergeboorte" in de Bijbel betekent. Maar juist dan moet het verband, waarin die woorden voorkomen sterk meespreken. Men zal dan - om even bij het genoemde voorbeeld te, blijven - merken dat Gods Woord op verschillende wijze over de wedergeboorte spreekt.
In de dogmatiek gaan we nog anders te werk. Wie dogmatisch bezig is zoekt de waarheden, die de Schrift ons leert als een systematisch geheel uiteen te zetten.
We gaan er hier niet op in, hoe en waarom dat gebeurt.
Wel willen we erop wijzen, dat hier het gevaar nog groter is, dat men het menselijk denken laat heersen over de Bijbel en dat grote voorzichtigheid eis is.
Anders komt men tot uitspraken, die meer gegrond zijn op onze scherpzinnigheid en onze logische conclusies dan op de Bijbel zelf.
Vooral in de dogmatiek geldt, dat men de Schriftgegevens, die men verwerkt moet zien in het verband, waarin ze in de Bijbel voorkomen.
Een bekend voorbeeld is de leer van de uitverkiezing.
Wie datgene, wat Gods Woord zegt over de uitverkiezing losmaakt én van het verband én van de bedoeling van de teksten, waarin over de verkiezing gesproken wordt, komt makkelijk tot uitspraken, die geheel tegenover gesteld zijn aan wat de Here zelf in Zijn Woord bedoelt.
Vandaar de niet geheel ongegronde, maar soms ook wel wat overdreven vrees van sommigen voor leeruitspraken.
Merkwaardig is nu, dat men juist in kringen, waar men tamelijk afwijzend staat tegenover kerkelijke leeruitspraken, dikwijls niet terugdeinst voor allerlei speculaties over de toekomst.
Op velen maakt dat de indruk, dat men in die kringen allerlei zeer belangrijke zaken in de Bijbel gevonden heeft, waarover in de kerk niet of nauwelijks gesproken wordt.
Om één voorbeeld te noemen: De opname van de gemeente vóór de grote verdrukking.
Daarmee bedoelt men, dat de gemeente (de gelovigen) van deze aarde wordt opgenomen eer dat de grote verdrukking van de eindtijd komt.
Doordat de kerk over deze zaak (en vele andere dingen) zwijgt, wordt de gemeente een groot deel van haar troost ontnomen. Wanneer de Schrift dit nadrukkelijk leerde, zou dat ook inderdaad zo zijn.
En dan komen de moeilijkheden. De voorstanders van de leer van de opname van de gemeente (om ons daar nu maar toe te beperken) komen met een menigte van teksten aandragen.
Anderen, die deze mening niet delen, komen weer met andere teksten aandragen en zij, die „er tussen in zitten" verzuchten: „Wat is de Bijbel toch een moeilijk boek".
Is hier uitzicht te geven?
Misschien toch wel wat. In de eerste plaats door er nogmaals op te wijzen, dat alleen het citeren van Bijbelplaatsen een uitzichtloze zaak is.
Wel moet de Bijbel het laatste woord hebben.
Maar dan dienen we allereerst te letten op de bedoeling van héél de Schrift.
Daarover zou ik nog enkele opmerkingen willen maken.

P.N.R.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen