Uitzicht door het venster van de hoop (10)

De Bruiloft
De onrust van het leven, de voortdurende strijd tegen de zonde, waarin het gebed-naar ons belijden-blijft: geef dat we altijd sterke wederstand doen en niet onderliggen - doen verlangen naar de thuiskomst!
Ten minste, laat ik zeggen er zijn tijden dat zij die de Here van harte vrezen dat verlangen kennen. Zij het dan ook meestal slechts eerst dan, als hier het leven hen niet veel meer te bieden heeft!
De geborgenheid in het Vaderhuis met zijn vele woningen is voor het kind, dat de pelgrimsweg hier beneden al moeilijker gaat, een rijke verwachting der hoop! Straks thuis, eeuwig thuis!
In het door Gods genade herstelde leven zullen eenmaal geen vijanden meer dreigen. Dan zullen de gevolgen van de zonde niet meer pijn doen, noch doen wenen. Dan gaan verloren zonen en dochters in in de feestvreugde van het Vaderhuis, dat is de vreugde van hun Here!
Die plaats in het Vaderhuis, die thuiskomst is niet omdat zij ooit uit zichzelf de weg zouden hebben kunnen vinden of banen! Die plaats is voor hen bereid. Ik ga heen, zegt Jezus tot zijn discipelen, om u plaats te bereiden!
Wat hier door genade de levenszekerheid van Gods kinderen al mag zijn en wat straks heel de levensvolheid van vreugde zal uitmaken, dat is de zekerheid dat het werkelijkheid is en wordt, dat ieder die met Christus is gestorven en opgewekt nu ook met Hem in de hemel gezet, eens bij Hem in Zijn heerlijkheid zal zijn.
Want zo schrijft Paulus aan de Colossenzen (3:3): Gij zijt gestorven en uw leven is verborgen, met Christus in God!
Met Christus! Die troost gaf Jezus vóór zijn scheiden aan de Zijnen. Zij komen in het Vaderhuis, niet als zij hun best maar blijven doen, of als zij zekere prestaties zullen hebben geleverd. Zij komen daar thuis, omdat Hij daar is!
Hij zal komen. Hij zal hen tot Zich nemen: „opdat ook gij moogt zijn, waar Ik ben" (Joh. 14:3).
Met Christus - de van de Vader daartoe gevolmachtigde, de van eeuwigheid gezalfde Zoon, als Middelaar Gods en der mensen. Aan Hem gaf de Vader Zijn volk. Een nog in de banden van de dood gebonden volk, maar een door Hem gekend en verkoren volk. Hij zal als de Borg voor dat volk alles volbrengen, opdat ze eenmaal thuis kunnen komen. Opdat het huis, het Vaderhuis vol zal worden. Het levensfeest tot eeuwige glorie van de Drieenige God gaat door-hoe de satan woedt en de demonen dreigen! Met Christus.
Zonder Hem is er geen weg ten eeuwigen leven. De ladder van onze deugdzaamheid is te kort en de sporten van onze eigengerechtige daden zijn te weinig, ze halen het niet om ons de levenspoorten te doen binnen gaan!
Hij, die eenmaal Zich gaf om de wil des Vader te volbrengen. Hij verdient het, die Bruidegom die ten hemel afdaalt om Zijn bruid te werven! Het is de liefde Gods die in Hem uitgaat en tot ons en onze kinderen komt. Die ons nodigt en ons verzekert dat Hij het meent, als Hij ons en onze kinderen in de weg van geloof en bekering belooft te brengen tot dat heil! Het wordt in het leven ook hoe langer hoe meer het wonder dat ondanks onszelf, en al de zonde dwaasheid en weerstanden van ons hart en leven, Hij trouw blijft en het toch doet door Zijn levendmakende en levensvernieuwende Geest! Hij vergadert Zich Zijn gemeente door Woord en Geest, als Zijn Bruidkerk, omdat Hij haar kocht met de prijs van Zijn bloed. Het zal Hem de grootste vreugde zijn eens zonder dat er één aan zal ontbreken Zijn bruid, zonder vlek of rimpel aan Zijn Vader voor te stellen.
Als Jezus dan ook de geheimen van het Koninkrijk der hemelen - voor ons kortzichtige en ongeestelijke aardbewoners zo onzichtbaar - gaat openleggen, dan zegt Hij niet: Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan een Koning die zelf ter bruiloft gaat! Het is de vreugde van die Koning om Zijn Zoon een bruiloft te bereiden!
De bruiloft!
Het is het feestelijke, verwachtingsvolle woord, waarmee de Here ons in het evangelie begerig en blij wil doen uitzien naar wat komen gaat!
De bruiloft!
Het levens-feest, het feest van de liefde-vereniging waarin alle beloften voor de volle levensonplooiing en levensverrijking liggen!
Zelfs in onze zondeverduisterde wereld waarin zoveel feestlampen gedoofd worden en het levensgeheim al slechter wordt gekend, blijft het een woord met een feestelijke klank! Al blijft het ook nu weer zo, dat velen de bruiloft - als die al gevierd wordt in onze normloze tijd - veel meer zien als een gelegenheid waarbij de gasten zich kunnen vermaken en te goed doen ten koste van het bruidspaar, dan dat men het ziet als het feest van hen die samen de levensweg nu onafscheidelijk van elkaar zullen gaan. Ik dacht dat het niet vreemd is om te stellen dat er ook nu zijn die in een valse, een niet gefundeerde hoop, iets menen te zien wenken van de feestlampen der heerlijkheid, maar die het meer om zichzelf dan om de Bruidegom te doen is. Die het deswege ook niet nodig vinden om het bruiloftskleed te verwerven, menend dat hun nette zondags pak goed genoeg is!
De bruiloft van de Zoon voor wie de Koning liet feest bereid heeft! Daar viert de liefde in volheid, de goddelijke liefde haar hoogste triumfen!
Dat is immers het geheim van het ware huwelijk zegt Paulus, dat het een afschaduwing is van de verhouding van Christus tot Zijn gemeente. Man en vrouw moeten in die offerbereide liefde elkaar liefhebben en dienen zoals ook Christus alles voor Zijn bruid heeft overgehad!
Hij droeg haar schuld. Hij betaalde haar zware zondenregister bij God.
Dat is liefde, leven voor de ander omdat die Ander leeft voor mij!
Alles zijn voor die Ander, omdat ik in het onbegrijpelijke wonder delen mag dat Hij mij heeft liefgehad tot in de dood! Dat ik - en wie ben ik en wat kan ik zijn voor Hem? - tot Zijn bruidkerk mag behoren en met al de heiligen saam Hem brengen het volle offer der liefde met hart en mond op het feest van Zijn liefde in de zalen van het Vaderhuis!
Het is de pijn van de echte liefde, dat ze nog niet alles voor de Ander kan zijn en nog allerlei zondebanden ons leven binden en zondig begeren ons aftrekt van de gemeenschap met Hem.
Straks de volheid - de bruiloft wacht zegt ons de Bruidegom, die ons liefhad tot in de dood! Het levensfeest met Hem, door Wie we de vader kennen en die ons voeren zal tot de volle fontijnen der wateren.
Daarin zal de Vader naar Zijn welbehagen vreugde vinden, en zal de duivel in de buitenste duisternis met allen die die liefde versmaad hebben hun nederlaag moeten erkennen, dat in en door de Zoon de feestzalen Gods vol zijn met in zichzelf onwaardige maar door Hem gekochte en door Zijn liefde getrokken blijde gezaligde Hem toebehorende kinderen!
Want Hij had hen lief - eer ze Hem kenden of konden liefhebben!
De bruiloft wacht - het feest voor God met Hem, die ons kocht door Zijn bloed. „Onderweg haar de bruiloft", was de titel van het werkje dat wijlen ds. L.S. den Boer in het licht gaf.
Bent u ook onderweg naar dat feest?
Is het in alle droefheid uw troost?
Wie in de Zoon gelooft - die hééft eeuwig leven!
Die leert steeds weer en steeds meer wat het is met Hem te sterven om met Hem opgewekt, zoekende de dingen die boven zijn, te weten: ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij - en met Hem ga ik met al Gods kinderen ter bruiloft in het koninklijke hof!

de B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen