Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Stichting redt een kind

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Stichting redt een kind

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

De vakantie is voor de meesten van ons weer voorbij. Voor de Stichting Redt Een Kind is de vakantieperiode altijd de moeilijkste. Er komen nog wel nieuwe „adopties" bij, maar toch minder dan in de andere maanden en met de giften gaat het evenzo. Gelukkig gaan de betalingen voor de bestaande „adopties" wel gewoon door, want anders zouden we vastlopen en dan zouden de kinderen daaronder lijden. Hier was het stil, maar in de landen waar we helpen was het juist heel druk. Heel veel nieuwe kinderen zijn opgenomen in India en in Kenia en in India is er zelfs een nieuw huis bijgekomen, d.w.z. voor ons een nieuw huis. Het bestond al langer. Dit kindertehuis ligt in de staat Bihar, in de plaats Sahibganj. Twee jaar geleden begon men hier kinderen op te nemen, de organisatie bestond echter al langer. Een Indiase dame is 55 jaar geleden hier begonnen met evangelisatiewerk. Deze dame is overleden en een Zuid-Indiaas echtpaar heeft haar werk overgenomen. Zij werken hier nu 7 jaar. Bihar is een heel moeilijke staat voor christelijk werk. Er bestaat zelfs een regel dat geen nieuw christelijk werk daar begonnen mag worden. Onze vroegere pogingen om hier een kindertehuis van de Bethel Fellowship te krijgen zijn om deze reden op niets uitgelopen. Maar nu, omdat deze organisatie hier al langer werkte, kon dit wel. Wij zijn daar erg blij om, omdat Bihar ook een van de armste staten van India is en omdat dit gebied geregeld door overstromingen wordt getroffen. Hierdoor heeft de arme bevolking zeer te lijden. Ook daarom hebben wij hier altijd graag willen helpen. Toen dit Zuid-Indiase echtpaar hier heen ging hadden zij niet het plan om kinderen op te nemen. Zij gingen om het evangelie te brengen onder een stam, die in de bergen woont en die de „Mal-Paharias" wordt genoemd. Dit is een achtergebleven gebied in India. De mensen zijn onvoorstelbaar arm en de kinderen worden verwaarloosd, zo zelfs dat de ouders pogen van hun kinderen af te komen. Dit echtpaar begon deze kinderen in hun eigen huis op te nemen, maar ze kregen maar heel weinig financiële steun hiervoor en nooit geregeld. Een arme zending, met soms wat hulp van christenen uit India zelf, en dan de zorg voor al deze kinderen, kunt u zich voorstellen dat armoe daar troef is! Maar wie van ons doet hen dat na: 51 kinderen in huis opnemen en daar dan voor proberen te zorgen met maar heel weinig financiële steun. Alleen de liefde tot de Here kan mensen zo ver brengen en zelf zeggen zij, dat de Here hen altijd heeft geholpen. Niemand wilde deze kinderen hebben. Sommigen van hen hadden geen ouders meer, van anderen waren de vaders gestorven en bleven de moeders met niets achter of de ouders wilden de kinderen weg doen. Voor 51 van deze kinderen sturen wij nu het „adoptiegeld", maar wij hebben ze nog niet allemaal financieel geadopteerd, nog maar 19 van de 51. Wie helpt met een „adoptie"? U weet, dit kost ƒ 55,— per maand. (Het is ons gebleken dat nog niet bij iedereen bekend is hoe een „adoptie" moet worden aangevraagd. Daarom het volgende: u belt of schrijft het secretariaat en geeft u hiervoor op. Daarna wacht u met betalen tot u de gegevens van een kind van ons hebt ontvangen en een nummer voor de betaling hebt gekregen. Eerst daarna gaat u het geld overmaken. Dus niet gaan betalen voor u het secretariaat hebt ingelicht).
Ook in Zuid-India, bij de Bethel Fellowship, heeft men deze zomer niet stil gezeten. Daar kwamen 481 nieuwe kinderen bij. Er gingen er ook enigen weg, omdat ze klaar gekomen waren met hun studie of doordat de ouders werk hadden gevonden en zelf weer voor hun kind konden zorgen en dit ook graag wilden. Voor deze ruim 40Ó kinderen sturen wij het geld al, maar er is nog maar een gedeelte van „geadopteerd". Wij hebben zelfs moeten vragen om voorlopig geen nieuwe kinderen op te nemen en dit vinden wij heel erg.
In de staat Andhra Pradesh heeft, zoals u misschien hebt gelezen, een nieuwe stormramp het land getroffen. Ons kindertehuis daar, dat opgericht werd na een vorige stormramp in november 1977, is er goed af gekomen, maar heeft wel moeten helpen om de slachtoffers onderdak te geven. Verschillende van deze kinderen werden opgenomen.
In Kenia kwamen er vijf nieuwe kindertehuizen klaar. Ook hier moesten wij vragen te wachten om meer kinderen te helpen.
Uit Oeganda kregen wij het verzoek om hier weer te gaan helpen. Van de heer Sempangi, die vroeger het kindertehuis daar ook geleid heeft. Sommigen van u zullen zich herinneren, dat wij daar een kindertehuis hebben gehad. Dit werd door Amin gesloten en de kinderen werden de straat op gestuurd. De heer Sempangi en alle anderen, die bij de leiding van dit kindertehuis waren betrokken, moesten vluchten, maar nu komt men weer terug. Verschillende kinderen, die vroeger waren opgenomen, werden teruggevonden. De hele situatie daar is echter nog erg onzeker. Er wordt nog steeds gevochten. Een huis om weer kinderen op te nemen heeft men gekregen, maar er is nog weinig materiaal om dit huis geschikt te maken, zodat de kinderen er in kunnen. Wij willen erg graag hier weer gaan helpen.
Na de vakantie gaat het verenigingsleven langzamerhand weer beginnen. Wij hopen, dat uw hulp aan ons dan ook weer zal toenemen. In Bihar, Zuid-India en in Andhra Pradesh wachten vele kinderen op „adoptie", evenals in Kenia. Er is geld nodig om de kinderen in Bihar van het allernodigste te voorzien, zoals bedden en beddegoed, maar ook kleding. In Kenia is er plaats voor meer kinderen.
Wij willen graag eindigen met een citaat uit een brief van het kindertehuis in Bihar, nadat onze eerste overmaking daar was aangekomen: „We kunnen niet zeggen hoe dankbaar we zijn en hoe onwaardig we ons voelen voor het aangezicht des Heren, omdat Hij onze gebeden op zo'n wondere manier heeft verhoord. Onze kinderen zijn ook meer dan gelukkig en wij geloven dat een ieder die zo'n kind helpt rijkelijk door God gezegend zal worden. Door hun hulp krijgen deze kinderen een kans in het leven, die zij anders nooit zouden hebben gehad".

Stichting Redt Een Kind

Secretariaat: Dr. Guépinlaan 23, 4032 NH Ommeren (Gld). Tel. 03443-20 79 of b.g.g.: 03449-16 59.
Postgiro: 1599333 t.n.v. Stichting Redt Een Kind te Zwolle.
Bank: Raiffeisenbank - Zwolle, rek.nr. 37.73.32.860.
Kledingadres: H. Disselhof, Hortensiastraat 79, Zwolle, tel. 05200-13884.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 augustus 1979

De Wekker | 8 Pagina's

Stichting redt een kind

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 augustus 1979

De Wekker | 8 Pagina's