Wisseling op de troon

Met diepe ontroering heeft ons Nederlandse volle aan de avond van de 31e januari, de 42e verjaardag van haar dochter, kennis genomen van het voornemen van H.M. Koningin Juliana om op 30 april a.s. als zij 71 jaar wordt terug te treden als Vorstin en plaats te maken voor haar dochter H.K.H. Prinses Beatrix.
Het getuigt van wijsheid en levensrijpheid op het juiste ogenblik de taak neer te leggen die zij met nog zoveel vitaliteit, ook naar het getuigenis van haar naaste omgeving, verrichtte.
De 32 jaren van haar regering zijn geen gemakkelijke jaren geweest - jaren van grote stormen, ingrijpende veranderingen, zware spanningen en felle geestelijke strijd. Het feit dat zij in deze jaren bijkans aller sympathie heeft verworven bewijst dat zij een vorstin van formaat is geweest.
Koningin Juliana was een heel andere figuur dan haar moeder Koningin Wilhelmina, maar Juliana was niet minder een moeder voor ons land dan haar voorgangster, die in de barre oorlogsjaren krachtig leiding heeft gegeven in Londen.
De warme menselijkheid, die van Koningin Juliana steeds uitstraalde; haar medeleven en haar vermogen om zich te verplaatsen in de levenssituatie van al haar onderdanen - maatschappelijk en geestelijk zo van elkaar verschillend - hebben haar een grote plaats gegeven in brede lagen van ons volk.
Wij zijn dankbaar aan de Koning der koningen dat Hij ons deze Vorstin in deze jaren heeft gegeven.
Wij wensen haar van harte een gezegende levensavond toe.
Koningin Beatrix zal het anders doen dan haar moeder. Dat is haar recht en daar zal veel begrip voor zijn.
We spreken de hartelijke wens uit dat in de komende jaren zal blijken dat ook Koningin Beatrix staat in de beste tradities van het Oranjehuis en haar werk als een goddelijke opdracht ziet.
Regerend bij de gratie Gods - het blijve: Wij, Beatrix bij de gratie Gods - moge haar leven overstraald worden met Gods genadelicht.
God bracht Nederland en Oranje samen.
Als Nederland èn Oranje dat blijven weten en blijven beseffen kan ook haar regering ons ten zegen zijn.
De oudere generatie herinnert zich nog haar geboorte in de donkere voor-oorlogse crisisjaren.
Haar naam was toen een belofte - zij, die gelukkig maakt.
Moge nu we in een andere crisisperiode terecht zijn gekomen die naam verwerkelijkt worden en moge zij ons volk gelukkig maken, het geluk voor zichzelf en haar volk zoekend bij de bron van alle geluk: de Potentaat aller Potentaten.

Red.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen