Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zalig de zachtmoedigen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zalig de zachtmoedigen

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven."Matth. 5: 5.

Menigeen zal vandaag zeggen: maak me niets wijs! Dat de aarde toebehoort aan de zachtmoedigen, degenen die buigen en geen geweld gebruiken, is niet alleen onjuist. Het tegendeel is waar: de aarde is voor degenen die een grote mond opzetten, een grote vuist kunnen maken. De brutalen hebben de halve wereld en als je niet oppast, pakken ze de andere helft erbij. We kunnen toch dagelijks met bewijzen staven, dat de zachtmoedigen aan het kortste eind trekken, altijd weer in de hoek worden gedrukt en zich moeten terugtrekken? Nee, een mens moet hard wezen in deze wereld en zich de kaas niet van z'n brood laten eten
Wat moeten we hierop zeggen? Of liever: wat heeft Jezus hierop te zeggen? Zou Hij toch eigenlijk ook geen antwoord hebben op wat we dagelijks ervaren als 't gaat om het bezitten van de aarde? Is Hij een wat wereldvreemde f i guur? Wel - als we maar even kijken in de Evangeliën, dan komen we al aan de weet, dat de Heiland zeer precies op de hoogte is met de machteloosheid van de zachtmoedigen en de oppermacht van de keiharden in deze wereld. Maar vergeet alstublieft niet, dat Hij ook in deze derde zaligspreking de realiteit van de oude wereld met haar „verdrukkingen" juist neerzet tegenover de werkelijkheid van de heerschappij van God. Ja, deze oude, gevallen, onrechtvaardige wereld bestaat nog; we ondervinden het dagelijks aan den lijve en velen nog heviger dan wij. Maar ondanks alles wat voor het tegendeel lijkt te pleiten, bericht ons de Here, dat de zachtmoedigen het land beërven en de aarde bezitten. De overste dezer wereld, de boze, mag nog zo te keer gaan; hij is al overwonnen en veroordeeld. Eén woordje doet hem vallen, wist Luther
Maar we moeten leren met de ogen van het geloof om ons heen te kijken. Alleen in 't geloof kunnen we verstaan en verwerken, wat Jezus hier zegt. Hier krijgen we een enorme bemoediging en opwekking tot een geheiligd en volhardend vertrouwen; hier geeft Hij kennis van de echte troost. Wij moeten leren door de bestaande situatie heen te zien en vat te krijgen op de realiteiten Gods. Voor alle dictators en tirannen in het klein en in het groot is het onverdraaglijk: de zachtmoedigen zullen de aarde beërven. Als Jezus dit verkondigt, sluit Hij geheel aan bij de openbaring van Zijn Vader. In het Oude Testament lezen we van die merkwaardige transactie tussen de zachtmoedige Abraham en z'n hebberige neef Lot. Ofschoon hij de jongste is, mag Lot 't eerste kiezen en oom neemt genoegen met de rest. Maar: Abraham handelt uit geloof; hij verwacht alles van God. Lot gaat uit berekening te werk. En dan wordt het een misrekening, bitter en bang. Lot moet uit Sodom en Gomorra vluchten, terwijl Abraham het land beërft. Mozes wordt de meest zachtmoedige van alle mensen genoemd; hij komt niet voor eigen positie op als zijn leiderschap ter diskussie wordt gesteld; hij geeft het in de hand van God, Die hij verwacht. Als Absalom z'n vader David gewelddadig van de troon stoot, neemt deze de deemoedigste houding aan die men zich van een man in zijn positie kan voorstellen, hij wijkt zonder verzet en laat de met vuil en vloeken strooiende Simeï begaan. De zachtmoedige komt op de troon terug, terwijl er voor Absalom, die aan z'n mooie haren tussen hemel en aarde komt te hangen, geen voet grond op aarde meer over blijft. En lees eens die heerlijke psalm 37. Niet minder dan vijfmaal wordt ons daarin voorgehouden, dat wie de Here verwachten, de ootmoedigen, de door God gezegenden, de rechtvaardigen, zij die op God wachten, het land beërven en bewonen zullen. Even beslist wordt dan aan de goddeloze elke hoop op de toekomst ontzegd.
Alle beloften in het Oude Testament trekken a.h.w. een spoor naar één gemeenschappelijk punt. Alle lijnen komen samen bij Christus. Hij is de grote Zachtmoedige. Alle boosheid en machtshonger van de God hatende mens komt naar Hem toe. Hij boet onze revolutie en opstand tegen God en elkaar. Aan het kruis wordt Hem alle grond onder voeten ontnomen. Maar zo draagt Hij juist de gewelddadigheid van die God tegenstaan. Hij hangt hier als Absalom, maar als een onschuldige. Maar zie wat er gebeurt op de derde dag: Zijn graf gaat open. Hij treedt uit ten leven, en de representanten van de macht, de soldaten worden van schrik als doden en slaan op de vlucht. Wat Hij van satan niet wilde accepteren wordt Hem nu toegereikt door de Vader, nu Hij voldaan heeft: Hem is gegeven alle (vol)macht over de koninkrijken der aarde.
Eenmaal komt Hij weer in grote majesteit en glorie en zullen alle volken voor Hem verzameld worden. Dan zal voor ieder openbaar worden dat de zachtmoedigen de aarde beërven. Tot dan komt het erop aan, dit te geloven. Christen zijn is tonen dat deze derde zaligspreking wáár is.
We zullen wel het misverstand moeten vermijden dat hier gefeliciteerd worden de zoetsappigen, de kruipers en de lafaards. Zachtmoedigheid is in de bijbel een zeer actieve zaak. Het gaat om de eer en de naam van de Koning! Zaak van het geloof, niet een uitvloeisel van het menselijk temperament. Er bestaat ook zoiets als een natuurlijke zachtmoedigheid, een „goedigheid" naar het vlees. Die kan deerniswekkende afmetingen aannemen. Denk aan Eli, die tegenover het kwade, het onrecht geen krachtig nee liet horen. Op geweldloosheid uit zwakte rust geen belofte en geen zegen.
De zeer zachtmoedige Mozes verbrak de wetstafels tegen de rotshelling de Sinaï toen hij gewaar werd, wat er zich beneden afspeelde rond het gouden kalf. De zachtmoedige Heiland is niet de weke en wazige figuur, die men van Hem maken wil. Waar Hij onrecht ontmoet reageert Hij krachtig en fel. Hij kan uitvaren; Hij gebruikt de zweep, waar nodig.
De echte christelijke zachtmoedigheid komt niet van vlees en bloed, maar van de Heilige Geest. Uit de verbondenheid met Christus. Ook in de mond van een zachtmoedige is het Woord van God scherper dan enig tweesnijdend zwaard. Maar ook mensen met een heftige natuur, mogen door de Geest tonen, dat hun vriendelijkheid, hun mildheid bekend is bij alle mensen! De christelijke zachtmoedigheid is vrucht van de Geest. Gestalte van Christus in de zijnen. Eigen aan de burger van het Koninkrijk.
Bidden we, dat de Geest zo in onze gemeente( n) bezig mag zijn?
Dat wordt ervaren naar de kant van het geloof. De zachtmoedige door de Geest gelooft, dat de aarde aan Christus behoort. Dat brengt je in voortdurende strijd. De zachtmoedigen vormen de strijdende gemeente, de militia Christi. De grootste verliezers zijn hier de overwinnaars.
Dit is ook zaak van hoop. De zachtmoedige door de Geest geeft de hoop niet op. Hij verwacht de Here. De toekomst behoort aan Christus en met blijdschap mogen hier reeds de tekenen worden gezien en opgericht. Hij die in de troon van de Vader is, regeert en heeft het laatste woord. De zachtmoedige kan wachten en dulden. Dat hopen met volharding is in onze gespannen en gejaagde wereld een geweldig Godsgeschenk, beseffen we dat wel? De zachtmoediger! geloven en haasten niet. Ze hebben dè tijd, tot de vrucht van het Koninkrijk rijpt. Dat hoeft niet geforceerd of afgedwongen te worden. Dan gaat het toch altijd weer ergens om onze koninkrijkjes. Wie volhardt tot het einde, die zal behouden worden. Waar de derde zaligspreking van kracht is, is een hopend volk.
Dit is evenzeer een zaak van de liefde. De liefde van de zachtmoedige blijkt uit het dulden en dragen van de medemensen. Wat leven we in een kribbige, ontevreden om alles zeurende en onbehagen ventilerende samenleving!. Arme mens, die de liefde niet kent.
De schare der zachtmoedigen is de gemeente die kan lijden. Niet de hamer, maar het aambeeld is zij. De hand die slaat, wordt eerder moe dan de rug die gebogen is. De liefde hoopt en verdraagt alle dingen. Zij triumfeert uiteindelijk. Dat blijkt in de geschiedenis van het Koninkrijk Gods telkens weer. Omdat de liefde Gods in Christus triumfeert over alle tegenkrachten van haat en dood.
De Heiland nodigt hier om te horen tot hen die gelovend strijden en hopend wachten, tot de gemeente van hen die uit liefde alles verdragen. Van hen die alles erven. Erven, ja het gaat „wettig" toe. God beschikt het Koninkrijk op „goede gronden". De grondslag is in Christus. Maar ook: het valt me te beurt. Het valt me in de schoot. Het is genade. Louter geschenk. Niemand, hoe zachtmoedig ook, zal ooit kunnen beweren: dat heb ik verdiend.
Zij zullen de aarde beërven - dat zegt Jezus. En Hij zegt het met volmacht.

Apeldoorn, Leendertse

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 februari 1980

De Wekker | 8 Pagina's

Zalig de zachtmoedigen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 februari 1980

De Wekker | 8 Pagina's