Bij de wisseling in de redactie

Het zal ons voorlopig nog wel vreemd zijn dat prof. dr. B.J. Oosterhoff en ook ds. I. de Bruyne geen deel meer uitmaken van de commissie van redactie van De Wekker. Zeven maal drie -jaren lang hebben zij, ieder op hun eigen plaats, hun krachten gegeven voor ons kerkelijk hoofdorgaan. We rekenen in het kerkelijke leven soms naar de synodes die gehouden worden. In 1969 benoemde de synode beide broeders in de redactie. Ds. De Bruyne als penningmeester en prof. Oosterhoff als hoofdredacteur. Ze hebben zich zeven synodes over het werk van De Wekker gebogen en altijd mag ik wel zeggen, in positieve zin. Dat was voor een zeer belangrijk deel mede omdat de beide nu afgetreden redactieleden hun werk deden zoals ze het deden, passend bij de opzet en de doelstelling van ons blad, dat immers het gehele kerkelijke leven wil dienen en niet slechts een deel ervan.
Wij willen onze broeders niet laten gaan zonder een woord van hartelijke dank. De praeses van de synode heeft die dank reeds vertolkt. Maar het zou al te gek zijn, wanneer we het hier niet zouden uitspreken, hoezeer wij zowel de hoofdredacteur als de penningmeester erkentelijk zijn voor alles wat zij deden. Zo onder ons heeft prof. Oosterhoff wel eens gezegd, dat hij er misschien wel het meest over verwonderd was, dat in heel die reeks van jaren De Wekker nimmer met een lege pagina is uitgekomen. Dat tekent zijn zorg en tegelijk zijn bescheidenheid.
Zijn zorg: altijd was er de drukpers die iets heeft van het dier dat vroeger nog wel eens door een dokter werd gebruikt en waarvan de Spreukendichter schreef, dat hij altijd zegt: geef, geef! Iets van een bloedzuiger heeft de machine waar De Wekker gezet wordt. Hij moet draaien. En wanneer er niets te zetten viel, dan moest er iets geschreven worden, opdat De Wekker kon verschijnen zonder een lege bladzijde. In sommige gevallen moest zo de hoofdredacteur ineens aan het werk, onder hoogspanning. En het waren niet eens de slechtste artikelen die zo geboren werden.
Toch is er in het zeggen van prof. Oosterhoff iets wat zijn bescheidenheid tekent. Niet alleen immers verscheen De Wekker nimmer met een leemte. Wat er gedrukt kon worden was van zodanige aard, dat het blad altijd zijn lezerskring heeft behouden. Daaraan was het beleid van de hoofdredacteur debet. Zijn artikelen getuigden van een gerichtheid pp de boodschap van de bijbel, die aandacht vroeg. Ik denk aan zijn series over het Hooglied, over de verkiezing in het Oude Testament, over de betekenis van Romeinen 5, over de prediking van de belofte van het evangelie. Ook wist prof. Oosterhoff een reeks scribenten aan te trekken, die in hun bijdragen het oog richtten op zeer actuele zaken. Hij heeft ook op die manier zijn verantwoordelijkheid verstaan en aanvaard.
Hetzelfde geldt van de afgetreden penningmeester. In een niet lang geleden gepubliceerd interview sprak ds. De Bruyne er zijn dankbaarheid over uit, dat hij op de oude HBS een punctuele opleiding in boekhouden had genoten. De redactie is er wel bij gevaren want van geldmiddelen moet men nu eenmaal verstand hebben. Het is een gave die lang niet iedereen bezit. De penningmeester heeft van zijn kwaliteiten vaak blijk gegeven en zo kon er een financieel beleid gevoerd worden, dat in dienst stond van de kerken en de hogeschool. Daarnaast bezat ds. De Bruyne een bijzondere gave om op een hartelijke en pastorale manier te schrijven over zaken van het persoonlijk geloofsleven, een zaak die we nooit mogen veronachtzamen. Misschien doet zich nog eens de gelegenheid voor om de pennevruchten zowel van prof. Oosterhoff als die van ds. De Bruyne te bundelen. In ieder geval zijn we blij, dat hun afscheid van de redactie geen afscheid betekent van De Wekker. Ze hebben toegezegd nog wel eens iets te willen schrijven. Ik twijfel er geen moment aan dat zij het blad zullen blijven volgen en lezen. En we hopen dat het altijd met plezier zal zijn, met een soort van herkenning van wat zij zelf hebben beoogd in hun vele jaren omvattende trouwe dienst.
De heer P.Th. Versteeg zal de taak overnemen van ds. De Bruyne. Wij weten het werk bij hem in goede handen en wensen hem sterkte toe in alles. De ondergetekende zal de functie van hoofdredacteur hebben. Hij weet dat hij de broeders aan zijn zijde vindt als het gaat om advies. Ds. J.H. Velema stelde zich gelukkig nog voor een periode beschikbaar. Het zou al te vreemd zijn geweest, wanneer alles op een keer vernieuwd was. Maar we gaan samen, zo hopen we, in Gods kracht verder, om er aan te werken dat De Wekker in het spoor zal blijven van allen die er in het verleden aan hebben gewerkt. Het is een lange rij. Al negentig jaren gingen voorbij bijna. Maar Gods goedertierenheid duurt tot in de eeuwigheid. Zij duurt over allen die Hem vrezen. In het besef daarvan namen we afscheid. In de hoop daarop wensen we verder te gaan.

W. van 't Spijker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen