Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Boekbespreking

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Boekbespreking

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Dr. E.J. Beker en dr. J.M. Hasselaar, Wegen en kruispunten in de dogmatiek, deel II, Uitg. J.H. Kok, Kampen 1979. 248 blz., geb. ƒ 38,50.
In een bespreking van het eerste deel is enige tijd geleden al getracht een indruk te geven van het karakter van het dogmatisch werk van prof. Beker en prof. Hasselaar. Nu moet het in ons kerkelijk orgaan, dat geen tijdschrift voor theologie is, maar wat korter.
In dit tweede deel komen achtereenvolgens ter sprake: schepping en verbond, voorzienigheid, praedestinatie en triniteit. Een opmerkelijke plaats wordt in hoofdstuk 2 ingenomen door een bijdrage van prof. Mönnich en door de daar verwerkte collegestof van niet minder dan zes anderen. De stilistische eenheid van het boek is volgens het inleidend woord van Beker en Hasselaar te danken aan drs. J.H. Sonderen, die de uiteindelijke redactie verzorgde. Zonder Sonderen zou men met deze „Wegen en kruispunten" waarschijnlijk meer moeite hebben.
Ondanks zijn goede stijl en zijn overzichtelijke indeling zal het boek velen toch maar moeilijk kunnen overtuigen. Dat ligt m.i. voor een deel aan de methode en voor een deel aan het standpunt van de auteurs. De leer van de praedestinatie is hier een van de duidelijkste voorbeelden van.
Als ook bij dit leerstuk „Heppe" van commentaar wordt voorzien, missen we een zorgvuldig nagaan van wat de Schrift zegt over de verkiezing in Christus, verkiezing en verwerping, verkiezing en roeping, verkiezing en geloof en andere verbanden waarin de verkiezing staat. Op de manier van „Heppe" kan het volgens de auteurs niet meer. Men zou met Barth moeten meegaan. Bij hem krijgen verkiezing en verwerping een geheel andere inhoud: God kiest in de menswording van Jezus Christus voor de mens als zijn bondgenoot. Daardoor zijn alle mensen in de gemeenschap met Hem opgenomen. In de verwerping van Jezus Christus is de verwerping van alle mensen gedragen. Zo maakte God het leven van een verworpene tot een objectieve onmogelijkheid.
Als de bezwaren tegen de voorstelling van de oude gereformeerde dogmatiek (Heppe) zo breed worden uitgemeten, zou men ook wel eens een woord van kritiek op de verkiezingsleer van Barth willen lezen of - als de auteurs hem in alles menen te moeten bijvallen - op zijn minst een vermelding van de kritiek die Barth heeft opgeroepen en een reactie daarop. Meer waardering heb ik voor het hoofdstuk over de triniteit, al moet gezegd worden, dat het getuigenis van de Schrift er te weinig in doorklinkt. Er komen in dit gedeelte waardevolle gedachten voor van Barth en Noordmans. God is, zoals Hij Zich openbaart (Barth). Het lijkt mij echter een bedenkelijke verzwakking van de leer, als men de kerkelijke triniteitsleer niet meer en niet minder wil laten zijn dan een hermeneutisch kader of een hermeneutisch perspectief.
Al met al bevat „Wegen en kruispunten II" weer materiaal genoeg voor een theologische discussie.

Van Genderen

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 november 1980

De Wekker | 8 Pagina's

Boekbespreking

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 november 1980

De Wekker | 8 Pagina's