Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

God neemt mensen serieus

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

God neemt mensen serieus

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Iedere geest, die belijdt, dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, is uit God. 1 Joh. 4, 2b

Om twee dingen
Uiteindelijk gaat het bij het bij kerstfeest steeds weer om twee dingen.
Je kunt het van alle mogelijke kanten benaderen, maar deze twee kom je in het evangelie steeds weer tegen.
Wie kerstfeest viert, zoals het bedoeld is en ons gegeven wordt, kan om te beginnen niet om God heen.
Kerstfeest is het feest van God. Dat staat voorop, daar begint het mee, dáár ligt het startpunt.
En de God van de bijbel is dan niet een God, Die hoe dan ook op een afstand blijft, zich ver houdt van de mens, alsof onze God dat zou kunnen. Dat is een typisch heidens godsbeeld, waarbij de goden zich ver verheven voelen boven de mensen en mensen alleen maar zien als vervelende dwarsliggers.
God komt op het kerstfeest juist heel dicht bij mensen. Hij wórdt mens.
God wordt mens. In drie woorden ligt hier heel het gebeuren van de kerstnacht vast. Daarin maakt de Here duidelijk, dat mensen Hem zo ter harte gaan, dat Hij naar hen toekomt, ja mens wordt.

Het dogma van de menswording wil dat vastleggen, maar in die vastheid zit tegelijk een dynamiek, een voortgang.
Want het gaat op het kerstfeest, zoals het bedoeld is en ons gegeven wordt, óók en niet minder om mensen. Mensen zijn niet te verwaarlozen, worden niet over het hoofd gezien, maar gaan Hem ter harte. In de menswording van God gaat het de Here om mensen, concreet om ons, in onze situatie.
De menswording geschiedt voor mensen, ten dienste van mensen, want de komst van Jezus Christus in het vlees bedoelt de verlossing van de totale mens.
Je kunt het evangelie van kerst daarom in één zin samenvatten: God neemt mensen serieus.

Achtergrond
Daarmee hebt u tegelijk de achtergrond van het woord uit de eerste brief van Johannes.
We weten, dat de evangelist Johannes geen geboorte-verhalen nodig heeft. Alles wat Mattheus en Lukas weergeven in een beschrijving van het hele gebeuren wordt door hem vastgelegd in die ene zin, die in evangelie en brieven centraal staat: Jezus Christus is in het vlees gekomen.
En het is bepaald niet zonder reden dat hij het zo verwoordt.
Onder de eerste christenen heerst verdeeldheid. Blijkbaar is dat door alle tijden niet vreemd.
Er komen dwaalleraren. Paulus had er mee te maken en ook Johannes komt ze tegen. Opmerkelijk is dan dat Johannes tegenover hen zo duidelijk is, voor misverstand niet vatbaar.
Hij noemt ze „valse profeten" (vgl. I, 4, 1) en typeert ze als „antichrist" (vgl. 1, 2, 18 en 4, 3). Hij kent ze uit eigen ervaring en weet hoe deze valse profeten - zoals pseudo-profeten dat steeds doen - met een geweldige overredingskracht en zeer exclusief spreken.
Wie zijn typering leest, ontdekt, dat dat zeker niet gering is en komt voor de vraag: waarom is de apostel der liefde hier zo fel? We zijn dat van Johannes niet direct gewend.
De eerste christenen hadden bij overlevering gehoord het verhaal van Jezus, van zijn geboorte en opstanding.
Maar er komen onder hen die zeggen: dat klinkt nu allemaal wel goed en mooi. Het doet je ook wel wat als je hoort, hoe voor de Zoon van God geen plaats was, maar het gevaar is zo groot, dat het hele verhaal blijft steken in de sentimentaliteit. Dat - zo zeggen de valse profeten - zou niet goed zijn, want onze God (bijna had ik geschreven: onze god) interesseert zich niet voor het puur menselijke, voor het lichamelijke, voor het concrete bestaan. Het gaat de Here ook in de menswording om het geestelijke. Het materiële is voor Hem het vreemde, het onreine, het verkeerde element. Het eigenlijke in het geloof in God is het geestelijke. Daarom - zo redeneren nog steeds deze dwaalleraren - blijft de eigenlijke opdracht van de mens ook te proberen het stoffelijke kwijt te raken.
Het gaat de Here om het geestelijke bestaan. Dat is het echte en volle evangelie. Jezus geboren in een stal, neergelegd in een kribbe, in doeken gewonden, dat zijn geen belangrijke zaken. Het gaat erom dat Hij geboren wordt in het hart van mensen. Dat is pas Gods bedoeling. De Here interesseert zich niet voor het materiële, voor de menselijke kant van de zaak.
Dat gaat Hem niet direct aan.

Geen misverstand
En daaromtrent laat Johannes dan geen misverstand bestaan.
Hij stelt duidelijk: Christus is in het vlees gekomen.
Wat dat betekent laat zich niet vastleggen in fraaie volzinnen, maar komen-in-het-vlees is bij en voor Johannes heel concreet.
Komen-in-het-vlees is concreet en persoonlijk ingaan in de zwakheid, gebrokenheid, sterfelijkheid van wereld en leven.
Komen-in-het-vlees betekent dat Jezus Christus als „aan den lijve" ervaart de weerbarstigheid van het menselijke bestaan: Hij weet wat honger en dorst is. Hij heeft verdriet. Hij ervaart vreugde.
Hij is geworden wat Hij niet was.
Juist bij Johannes is „vlees" de aanduiding voor de aardse gebroken werkelijkheid, voor „een wereld, verloren in schuld" .
En dat kun je niet op een afstand houden. Dat ervaar je dagelijks.

Concreet
Zo wordt Kerst ook heel concreet. Het blijft niet bij gevoelens van welke aard ook. Het krijgt gestalte in heel ons leven.
God-in-het-vlees betekent: Hij heeft weet van menselijke schuld en geeft in vergeving de nieuwe weg aan.
God-in-het-vlees betekent: Hij is aanwezig in menselijk verdriet en geeft ons Zijn kracht.
God-in-het-vlees betekent: God gaat niet voorbij aan menselijke wanhoop en onmacht, maar richt ons oog op Hem, Die de hoop van deze wereld is.
Wij vieren kerstfeest in een gebroken wereld, alles om ons heen herinnert ons daaraan. Maar de menselijke gebrokenheid en de menselijke schuld is niet het laatste woord. Het laatste woord is aan Hem, Die ook het eerste woord heeft: Jezus Christus in het vlees gekomen.
Wie dat ziet, ontdekt hoe juist deze Heiland dichtbij onze persoonlijke situatie komt.
Dit is een woord voor de overspannen zakenman, die voorzichtig de balans over 1981 opmakend ontdekt, dat het niet goed gaat en wanhopig pogingen doet om z'n zaak te redden.
Dit woord is een bemoediging voor die werklozen, die een heel jaar lang hebben uitgekeken naar die ene brief als antwoord op hun sollicitatie.
Het is hartversterkend voor mensen, die overwerkt zijn, die de vragen van hun dagelijks werk niet meer aan kunnen.
Want onze God heeft een nieuw begin gemaakt. Hij pleistert de wonden niet. Hij héélt ze.
Hij smeert de scheuren niet onzichtbaar dicht. Hij vernieuwt.
Niemand onder ons zal de menswording ontkennen. Toch verdenk ik mezelf en anderen er echt nog wel eens van, dat we met dit feest niet goed raad weten. Misschien dat er juist daarom zo heel veel omheen gebouwd wordt.

Johannes leert mij, dat Jezus in het vlees gekomen is. En al het andere noemt hij antichristelijk. Wie tot op vandaag stelt, dat Christus niets te maken heeft met je dagelijks werk, maar dat het erom gaat, dat Hij in je hart geboren wordt, krijgt het getuigenis van de Schriften tegen. Het hele kerstevangelie concentreert zich op God-in-het-vlees. Daar ligt de kern van Kerst.
Het unieke van het christelijke geloof is en blijft dat onze God mens is geworden. Mensen worden serieus genomen in hun schuld. Dat is pas verlossing.
Dat ook opent een nieuwe weg naar elkaar, naar de ander.
Wat opgebroken leek, wordt dan vernieuwd.
En zo kom ik terecht bij de eenzame, de vluchteling, de gediscrimineerde, de gemartelde, want het is en blijft God om mensen te doen. Het is diezelfde Johannes, die in deze brief ons wijst op de ander: wij behoren dan ook ons leven in te zetten voor de ander (3, 16).
Door Gods Geest leer ik die ander met andere ogen zien: ook hij is mens, ook hij gaat God ter harte.

th/afrt (Amersfoort)

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 december 1981

De Wekker | 12 Pagina's

God neemt mensen serieus

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 december 1981

De Wekker | 12 Pagina's