Wilt u nog iets drinken? (IV)

In de voorgaande artikelen hebben we onze opmerkingen aangaande het alcoholmisbruik voornamelijk toegespitst op hem of haar die alcoholist is geworden. Ik heb dat gedaan om het vaak niet geheel juiste beeld dat we van zo iemand hebben te trachten wat recht te trekken, om de persoon in kwestie te laten merken dat hij geen hopeloos geval is en om - met een enkele zin - te tonen hoe de gemeente hier kan en mag functioneren.
Er is helaas wel wat meer aan de hand dan dat men zo hier en daar iemand aantreft, die niet meer van de drank af kan komen. En daarmee bedoel ik niet, dat men de alcoholisten nog weer verdelen kan in verschillende groepen. Dat is namelijk wel het geval. Alle ongedisciplineerde drinkers zijn niet gelijk. In een bepaald handboek zag ik, dat de alcoholisten verdeeld zijn in 5 groepen, aangeduid met de vijf eerste letters van het griekse alfabet. Wij zouden dus zeggen: A, B, C, D, E alcoholisten. Voor hen, die beroepshalve of in de uitoefening van hun ambt met alcoholisten te maken krijgen is het uitermate nuttig van de diverse onderscheidingen kennis te nemen.
Het zou echter te ver voeren, hierop in „De Wekker" dieper in te gaan.
Waar ik wel op doel is, dat in Nederland steeds meer alcohol gebruikt wordt. Niet alleen - en zelfs niet in de eerste plaats - omdat steeds meer mensen tot alcoholisme vervallen, maar vooral ook omdat er door steeds meer mensen onmatig gedronken wordt én doordat steeds meerderen het gebruik van alcohol tot een dagelijkse gewoonte maken.
Met onmatige drinkers bedoelen we hen, die - zonder dat ze alcoholist zijn geworden - regelmatig grote hoeveelheden drank tot zich nemen. Omdat deze mensen zichzelf nog al eens „schoon" praten door er op te wijzen dat ze beslist niet verslaafd zijn wil ik nu reeds zeggen, dat ook deze gewoonte beslist afkeurenswaardig omdat dit evengoed misbruik is. Zó te drinken is schadelijk voor het lichaam, voor de geest, voor het geloofsleven en voor de gemeenschap (zowel gezin als samenleving) en daarom zonde. Bovendien blijkt in de praktijk dat velen tot alcoholisme vervallen. Het is dus spelen met vuur.
Dat onmatig drinken nu is vaak weer een gevolg van de veranderde drinkgewoonten.
In veel gezinnen werd vroeger alleen wijn of sterke drank in huis gehaald wanneer er een bijzondere gelegenheid aanstaande was. Een verjaardag of zoiets dergelijks.
Thans heeft men vaak een paar flessen sherry en een fles sterke drank op het boodschappenlijstje staan.
Nu is het beslist niet mijn bedoeling om u allerlei voorschriften aangaande het drinken van alcoholhoudende dranken te geven.
Maar het lijkt me wel goed elkaar te wijzen op de gevaren die hier liggen. Wanneer u bedenkt dat het verbruik van alcohol in ons land de laatste 20 jaar is verviervoudigd dan moet ons dat toch wel wat zeggen. Te meer omdat dit cijfer méér zegt dan dat het op het eerste zien schijnt aan te duiden.
Want veel mensen drinken helemaal niet. Hun aantal mag misschien afgenomen zijn (wat nog niet zo zeker is), maar ze tellen wel mee als er uitgerekend wordt hoeveel we per hoofd van de bevolking meer drinken.
Bovendien telt men de kleintjes mee. Wel is het zo dat op steeds jeugdiger leeftijd begonnen wordt met drinken, maar er zullen toch nauwelijks baby's en heel weinig kleine kinderen zijn die alcohol gebruiken. Wanneer we die er ook af trekken wordt het beeld nog ongunstiger.
Laten we ons niet overgeven aan de illusie dat het in onze kringen nog wel wat meevalt. Al zou dat zo zijn dan nog zijn we niet alleen lid van de gemeente maar maken we ook deel uit van een groter geheel namelijk van heel onze samenleving.
Waarvoor we ook verantwoordelijkheid dragen. Juist als christenen. Maar bovendien ben ik er niet gerust op, dat het in de kerk nogal meevalt.
Laat ik duidelijk zeggen wat ik bedoel. Al eens meer heb ik er op gewezen, dat het onjuist en funest is ons kerkelijk en christelijk leven alleen maar kritisch te bekijken zonder oog te hebben voor het vele goede. Dat is een miskenning- van de kracht van Gods genadewerk in het leven van zijn kerk. Bovendien werkt het verkeerd, altijd maar kritiek te horen en te lezen. Ja niet alleen verkeerd, het is funest.
En het gevaar om zo te schrijven is groot! Wanneer we iets ontdekken, wat verkeerd is, grijpen we naar de pen en schrijven we een artikel er over. Het goede is meestal het „gewone" wat geen aanleiding geeft om te schrijven.
We zouden ook eens enkele artikelen moeten schrijven over het bijbelse prijzen.
Om nu op ons onderwerp terug te komen, ik ben er van overtuigd dat door de invloed van Gods Woord het drankmisbruik onder ons minder erg is dan over het geheel genomen. Ik kan dat uiteraard niet hard maken met cijfers. Het wordt ook niet neergeschreven om onszelf te verheffen, maar alleen om de overtuiging uit te dragen dat door de kracht van Gods Geest niet alleen de zonde overwonnen wordt, maar ook de invloed daarvan in de gemeente wordt tegengegaan.
Dat alles neemt echter niet weg, dat ik vrees dat ook onder ons het alcoholmisbruik toeneemt. Uiteraard zijn daarover ook geen harde cijfers te geven. Maar alles behoeft niet te rusten op statistieken. De geluiden die hieromtrent opgevangen worden zijn niet bepaald moedgevend. Ik ben bang dat ook op dit terrein sprake is van wereldgelijkvormigheid. En dat niet alleen in die zin, dat men doet wat de wereld doet, maar vooral in dit opzicht dat men dezelfde maatstaven aanlegt als de wereld.
Om het maar wat practisch te zeggen: Een jaar of wat geleden zag men op visite bij kennissen bij de vraag: „Wilt u nog iets drinken?" de deurtjes van een apart meubel opengaan en achter die deurtjes bleek een keur van flessen te staan die de meest uiteenlopende dranken en drankjes bevatten.
Zoiets geeft ook blijk van een bepaalde status. Het was een statussymbool. En na niet al te lange tijd werd ook een dergelijk meubelstuk met bijbehorende inhoud aangeschaft. „En van het één komt het ander" was al jaren geleden een gevleugelde uitdrukking op één van onze synoden. (Overigens is op die synode voor zover ik mij kan herinneren niet over drankmisbruik gesproken). En tenslotte is het zover, dat elke avond - visite of geen visite - de deurtjes opengaan en voor het slapen gaan eerst nog het een en ander genoten wordt.
Voorbeelden gebruiken bergt altijd het gevaar van misverstand in zich. Wie uit dit voorbeeld zou willen afleiden dat ik een voorstander ben van een synodaal verbod tot het aanschaffen van bedoelde meubels vergist zich. Men moet elkaar zo min mogelijk met wetten en voorschriften opschepen. Ik bedoel niets anders dan wat de apostel Johannes bedoelt, wanneer hij in het tweede hoofdstuk van zijn eerste brief schrijft: „Want al wat in de wereld is: de begeerte des vleses, de begeerte der ogen en een hovaardig leven is niet uit de Vader."
En daar moet het in ons leven en in het leven van onze gezinnen om gaan, om een leven uit de Vader. Om een leven uit en naar de Geest van Christus. Daarover zou ik graag nog iets meer willen schrijven. Maar vooraf nog een paar opmerkingen over de oorzaak (of de oorzaken) van het toenemend drankmisbruik.

P.N.R.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen