Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Laat het kleine u niet ontmoedigen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Laat het kleine u niet ontmoedigen

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

(n.a.v. Marcus 4:30-32)

U kunt het zich voorstellen: Die man die met twee toegespitste vingers in het zakje zaad tast en er één mosterd zaadje uitneemt. Overigens een kunststukje om er één te pakken, zo klein is het. Honderden gaan er in een gram. Maar als het eenmaal gezaaid. is groeit er een grote struik uit, groter dan alle tuingewassen en de vogelen des hemels kunnen er met gemak in nestelen.
De Here Jezus gebruikt deze gelijkenis om de mensen in zijn omgeving te bemoedigen. Zij zijn Hem enthousiast gevolgd, hebben heel hun oude leven opgegeven en zich aan Jezus verbonden. Maar wanneer zij na een poosje het resultaat eens opmaken dan rest er maar één conclusie: Veel heeft het niet opgeleverd. Het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen, maar zij zien er niet bijster veel van: Wat mensen rondom Jezus, wat genezen zieken, een klein kringetje getrouwen, een weifelende massa met wie een oppervlakkig contact bestaat: Is dat nu het beloofde Koninkrijk? Hebben de vaderen hierop gewacht? Is dit het waarnaar de wereld uitziet? Erg veel stelt het zo voor het oog niet voor.
Dan vertelt Jezus die gelijkenis. Toegegeven: Zo voor het oog betekent het ook niet veel. Het begin is wel erg klein. Een Man die het land rondreist, één provincie nog maar, prekend en genezend; twaalf getrouwen eromheen en nog wat belangstellenden. Maar verkijk je er niet op. Schijn bedriegt. Het is net als met het mosterdzaad: Het begint klein, maar het eindigt groot en groots. Dit nietige, kleine begin hier in Galilea is het begin van het Koninkrijk Gods dat eens heel de wereld, alle volken zal omvatten.
Wij hebben het in onze dagen soms ook knap moeilijk met het feit dat alles wat wij zien van dat Koninkrijk van God vaak zo onooglijk, zo klein is. Soms denk je: Is het niet op z'n retour? Hoeveel procent van de Nederlandse bevolking geeft nog op kerkelijk te zijn en hoevelen van hen zijn christen in woord en daad en van harte? Je bent in de straat de enige die nog naar de kerk gaat. Houden wij het christelijk onderwijs werkelijk vrij en christelijk? Het kerkbezoek neemt niet toe; wordt de trouw soms minder? En als er in eigen gezin zijn die van de dienst van de Here niet meer willen weten, dan golft de vraag je eigen leven binnen: Dat Koninkrijk van God, de genade van de Here Jezus Christus, waar is het?
Ja hier en daar zie je er wat van, in dat leven, in dát gezinnetje, en ginds zie je er ook wat van oplichten. Maar wat is het weinig in het geheel van de wereld met z'n miljarden mensen. Wat is het klein, onbeduidend, gering. Dan laat een mens de moed wel eens zakken.
Het Koninkrijk van Gods reddende genade ís werkelijkheid, al is het nog grotendeels verborgen. Het is doorgebroken, dwars door alle menselijke tegenstand en onmacht heen. Toen Jezus werd geboren. Het begin is er. En waar God is begonnen daar gaat Hij onweerstaanbaar door. Dat is niet meer te keren. Het grote en grootse eindresultaat komt, zo zeker als God begonnen is het mosterd zaadje te zaaien, toen Hij zijn Zoon zond in het vlees!
Ziet u onze fout in het taxeren van de stand van zaken met alle gevolgen van moedeloosheid die dat met zich meebrengt? Wij verbinden de woorden „klein" met „bijna niets", gedoemd om te verdwijnen. Maar volgens de wetten die gelden in het Koninkrijk van God mogen wij het kleine begin gaan verbinden met het grootse einde.
Wie het daarop in het geloof gaat houden wordt verlost van dat moedeloze rondkijken in de wereld van onze dagen, maar gaat er middenin staan met een tomeloze moed. Laat het kleine u niet ontmoedigen. Denk aan het mosterd zaadje. Het einde is overweldigend.
Dus . . . als er zoveel afbrokkelt, in elkaar stort soms? En toch gaat het aan op de grote eindoverwinning van het Koninkrijk van onze Here Jezus Christus!
Dat geldt ook voor uw eigen leven. U hebt iets opgevangen van de genade. U kunt niet zonder het bloed van Christus. Maar het is nog zo teer, zo bestreden soms. Zou. het wel? . . . Maar als God met zijn genade in uw leven begonnen is, dan komt dat goed, dan zorgt Hij voor de groei. Laat het kleine u niet ontmoedigen.
U ziet iets veranderen in het leven van uw kinderen. Nee zij zijn er nog lang niet. Het is nog maar erg klein. Als een mosterdzaadje, bedoelt u? Maar dat groeit. Laat het kleine u niet ontmoedigen!
Die kennis van u! Altijd afwerend. Maar dan opeens begint zijn houding te veranderen, echte aandacht. Echte vragen. Een miniem begin nog maar. Maar volgens de wet van het mosterd zaadje een aanleiding om moedig met hem verder te gaan.
In de wereld telt het kleine niet, maar wie de gelijkenis van het mosterdzaad heeft gelezen, en verwerkt, laat zich niet door het kleine ontmoedigen. Wij hebben immers te maken met een God die Zelf zorgt dat het zaad dat Hij zaaide ontkiemt en uitgroeit?
Denkt u daar nog eens aan, als de geloofsgroei lijkt te stagneren, als u leiding geeft aan uw kinderen, als het niet meevalt te moeten werken in de christelijke organisaties, als het ambtelijk werk zich opstapelt?
God werkt. God werkt door. Zijn werk komt af. Van klein tot groot.
Laat het kleine u niet ontmoedigen!

Q.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 oktober 1982

De Wekker | 8 Pagina's

Laat het kleine u niet ontmoedigen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 oktober 1982

De Wekker | 8 Pagina's