Woorden van Luther

De Heer is met mij, daarom vrees ik niet, wat kan een mens mij doen? Ps. 118:6
Zie de dichter gaat met geestelijke sprongen in de eeuwige vreugden; hij laat zien, wat er gebeurt, nu zijn roepstem verhoord is. En hij zegt: dit gebeurt er: in de eerste plaats geeft God mij de innerlijke troost in het hart, waarvan dit vers spreekt en verder gesproken wordt in het 18de vers; vervolgens geeft Hij ook uitwendige hulp en verlost van de nood, waarvan het volgende vers spreekt. Van de troost getuigt hij aldus: de HEER is met mij, alsof hij zeggen wil mijn roepen wordt verhoord en wel zo, dat ik, ofschoon de nood nog niet van mij wijkt, een toch o, zo machtige, geweldige, sterke ruggesteun krijg, een helper die bij mij is en mij bijstaat, zodat het met één slag goed en licht wordt, zulk een juk te dragen (Matt. 11:30). Wie is het? Wel, het is de HEER zelf, die ik aanriep. Die vervult mijn hart met zijn eeuwig Woord en zijn eeuwige Geest, midden in de nood, zodat ik deze nauwelijks meer voel. Want zij moeten ons niet, zoals de geestdrijvers doen wijsmaken, dat God ons buiten de weg der middelen om, zonder zijn Woord, onmiddellijk in ons hart troosten zou.
Zonder het uiterlijk Woord gaat het niet en de Heilige Geest weet heel goed, hoe Hij dat woord in ons hart in herinnering moet brengen en nieuw leven in moet blazen, al zou het ook tien jaar geleden zijn, dat we het gehoord hebben. Dat is een troost!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen