Kerk in Korea (2)

Bijbelgetrouw
Op de door mij in een vorig artikel genoemde conferentie in Korea, waar ik ook aan deelgenomen heb, werd zondermeer duidelijk, dat de trouw en gehoorzaamheid aan het Woord van God van doorslaggevende betekenis zijn voor het welwezen van de kerk.
Het gezag van de bijbel mag op geen enkel punt ondermijnd worden. Dat betekent in de eerste plaats zoveel eerbied voor de Schrift, dat alles op alles wordt gezet om tot een zuivere, verantwoorde en evenwichtige Schriftuitleg te komen.
Veel oppervlakkigheid, verwarring en dwaling komt voort uit een gemakzuchtig, bevooroordeeld en onzorgvuldig lezen en bestuderen van het Woord van God.
In de kerk zullen we er heel bijzonder op moeten toezien dat het Woord zuiver, duidelijk en oprecht gebracht wordt.
Dat betekent niet alleen onderzoek en studie van de Schrift, maar ook een biddend omgaan met de Schrift.
Kortom: het Woord moet bestudeerd, geloofd en gedaan worden.
Dat geldt voor ambtsdragers en niet-ambtsdragers, voor ouderen en jongeren, voor iedereen. Wat Korea betreft: opvallend daar is de kolossale aandacht voor bijbelstudie en toerusting. Ik kan de programma's voor de bijbelkringen - waarvan er alleen al in de Young Nak Kerk 1400 zijn met ieder zo'n 20 deelnemers - in de Koreaanse kerken niet beoordelen, maar het is mij duidelijk geworden, dat één van de principes voor kerkgroei en gemeenteopbouw deze enorme aandacht voor Gods Woord is én de bereidheid om dat Woord dan ook aan het woord te laten.

Gebed
Het tweede dat van onschatbare betekenis is voor opbouw en uitbouw van de kerk is het gebed.
Het is onmogelijk om de betekenis van het gebed te overschatten. Integendeel, je kunt de betekenis alleen maar onderschatten. Dat gevaar lopen wij voortdurend. Met alle gevolgen van dien.
Het viel mij in Korea op, dat daar zo ontzaglijk veel aandacht wordt geschonken aan het gebed. Gebedsdiensten, gebedssamenkomsten - ook elke morgen om vijf uur - en gebedscentra worden druk bezocht.
Zonder de vormen, die daarbij gehanteerd worden over te willen nemen, is een pleidooi voor eerherstel van het gebed zeker op z'n plaats.
Gebed kan misbruikt worden, gebedsverwachting kan op valse gronden berusten, maar gebed als zodanig is onmisbaar en wezenlijk voor de gemeente van Jezus Christus. Mijns inziens wordt het de hoogste tijd om naar vormen en mogelijkheden te zoeken om veel meer dan tot nu toe ruimte en plaats te geven aan het gebed.

Toewijding
Nauw met het gebed verbonden is de toewijding, die nodig is voor actieve en bewuste deelname aan het kerkelijk leven.
Toewijding aan de Koning van de kerk, die recht heeft op ons hart, ons verstand en onze wil; toewijding ook aan zijn dienst in de gemeente en in de wereld.
Wie de Here Jezus als Heiland heeft leren kennen, zal zich ook beschikbaar willen stellen aan Hem en de ander.
Die toewijding vond ik opvallend in de Koreaanse kerken. Ik kan uiteraard geen diepere gevoelens en motieven peilen. Ik moet uiteraard ook rekening houden met het feit dat cultuur en samenleving in Korea totaal anders zijn dan de onze.
Maar elke keer werd ik bij de verschillende gesprekken getroffen door de grote toewijding en gedrevenheid van de kerkmensen daar. Het geloof was blijkbaar niet een stukje van hun leven, maar het had heel hun leven doortrokken. De offerbereidheid is in de Koreaanse kerken dan ook indrukwekkend. Dat alles zal nauw samenhangen met het werk en de kracht van de Heilige Geest.

Heilige Geest
Geestelijke groei is werk van de Heilige Geest. Kwalitatieve en kwantitatieve groei van de gemeente is ook werk van de Heilige Geest.
Voor de bewaring en vermeerdering van de kerk is het werk van de Heilige Geest onmisbaar. Dat sluit eigen initiatief, verantwoordelijkheid en, actie niet uit maar in. Evenwel wordt het zonder wedergeboorte en vernieuwing door de Geest niets met de kerk.
We zijn het er in onze kring hierover zeker eens. Of we er in de praktijk genoeg rekening mee houden is vers twee.
Want hier gaat het in feite om geloof en afhankelijkheid. Gebed en Heilige Geest zijn in de bijbel onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een door de Geest geleide en vernieuwde kerk is een biddende kerk en een biddende kerk is een actieve kerk en een actieve kerk is een geïnspireerde kerk en een geïnspireerde kerk is een door de Geest geleide en vernieuwde kerk, enz.
We zullen ons deze principes zeer bewust moeten zijn. Tegelijk zullen we vormen moeten zoeken om hier veel meer gestalte aan te geven. Dat betekent op z'n minst een sterke vermeerdering van de toerusting van de gemeenteleden. Dat begint bij de kerkeraad en van daaruit naar de gemeente toe.

Toekomst
De lijn van het kerkelijk leven in Nederland is een neergaande lijn. Ook onze kerken gaat dat niet voorbij. En zelfs een kerk die in ledental gelijk blijft is geen groeiende kerk.
We hebben voor die neergaande lijn, die het sterkst merkbaar is in de verstedelijkte gebieden in ons land, tal van verklaringen, van sociologische tot en met theologische.
Intussen constateren we dat de kerk van Jezus Christus in tal van gebieden in de wereld groeit en in Korea heel bijzonder, terwijl hier de ontkerstening, de vervlakking en de immoraliteit hun duizenden verslaan.
Het zal voor de kerk van de toekomst - met name hier in het Westen - erop aankomen, dat ze weerbaar is, geleid door het Woord van God, gedreven door de Geest en toegewijd aan Hem, die haar Heer en Heiland is. Dat betekent dat kerkeraden intern de bezinning op gang brengen over gemeentevernieuwing en gemeenteopbouw.
En dat betekent dat we wakker moeten worden. Dat we niet de gang van zaken aan de andere kant van de wereld op een afstand bewonderen, maar dat we hier de overal geldende principes van gemeentegroei bestuderen en in praktijk brengen.
Dan zullen we de moed moeten hebben om bestaande patronen en vormen, die ons dierbaar zijn, kritisch te bezien en in ieder geval niet als de enig juiste te beschouwen.
Dan zullen we moeten bidden om een opwekking en dan zullen we moeten geloven in de altijd gelijk gebleven kracht van de Heilige Geest.
Dan zullen we ook toerustingsprogramma's in het leven moeten roepen, die dienstbaar zijn aan de missionaire taak van de gemeente.
Dan zullen we het moeten aandurven om de uitdaging van onze tijd en onze samenleving te aanvaarden.
Dan zullen we ons - ook in een synodejaar - niet mogen verliezen in betrekkelijk kleinschalige problemen, terwijl het werk zich intussen metershoog opstapelt.
Ik hoorde in Korea de uitspraak: we moeten niet zozeer vissen voeren alswel vissen vangen. Op zich is dit een extreme uitspraak, die evenwel best onderstreept mag worden om evenwicht te geven tegen het andere uiterste.
De toekomst van de kerk ligt in handen van Hem, die alle macht heeft, in de hemel en op aarde.
Die toekomst is tegelijk ook onze verantwoordelijkheid.
En daarom mag een verhaal over de kerk in Korea, waar onder de rook van een zeer agressief communistisch regiem wonderbaarlijke dingen gebeuren, zich toespitsen tot een nadrukkelijke oproep om de wezenlijke voorwaarden voor kerkopbouw en kerkuitbouw niet te veronachtzamen, opdat diezelfde Geest ook in onze kerken zijn vernieuwend en verdiepend werk zal doen.

Amsterdam, J. van Mulligen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen