Tien jaar samenwerking van de Christelijke Gereformeerde Kerk en de Nederlands Gereformeerde Kerk te Lelystad (I)

Bij het schrijven van een overzicht over 10 jaar samenwerking is o.a. gebruikgemaakt van de brochure „Houvast", waarin het ontstaan en de ontwikkeling van de samenwerking tussen de Christelijke Gereformeerde Kerk en de toen nog geheten, Gereformeerde kerk Vrijgemaakt (buiten verband), worden geschetst.
In deze brochure, geschreven door broeders uit de beide bovengenoemde kerken, klinkt het enthousiasme van de eerste tijd door en ook de weemoed naar de gemeenschap, die er toen was.
Van deze brochure „Houvast" zijn nog enkele exemplaren aanwezig bij de scriba, P.K. Baaij.
De ontwikkeling begon in 1969 door het samen vergaderen van de mannenverenigingen in Dronten. Dit leidde al spoedig tot gezamenlijke vergaderingen van de kerkeraden. De besprekingen verliepen zo gunstig, dat besloten werd tot kanselruil. Toen in februari 1972 in Lelystad de toen nog geheten Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt (buiten verband) werd geïnstitueerd, werd contact gezocht met de Christelijke Gereformeerde wijkraad met de bedoeling de in Dronten begonnen samenwerking in Lelystad voort te zetten en zo mogelijk te intensiveren.
Op de gemeentevergaderingen werden deze plannen gunstig ontvangen en werden al direkt regelingen getroffen omtrent catechisaties, jeugdzondag, gespreks- en bijbelstudieavonden.
Op zondag 3 september 1972 werd het begin gemaakt met gezamenlijke diensten zowel in de morgen- als in de avonddienst. Voorlopig voor een proefperiode, die echter bijna onmerkbaar een definitieve werd. Ds. Mul hield in de morgendienst een preek, die in „Houvast" in extenso is opgenomen waarin bijbelse lijnen werden getrokken, die van blijvende betekenis bleken voor de samenwerkende kerken.
De jaren 73/74 waren zeer belangrijk voor de vormgeving van de samenwerking. Op 15 januari 1975 werd de Chr. Ger. Kerk geïnstitueerd. Op 6 oktober 1975 vond de laatste aparte kerkeraadsvergadering plaats, de kerkeraad bestaande uit de door de gehele gemeente gekozen ambtsdragers uit beide kerken vergaderde vanaf die datum gezamenlijk.
In deze tijd - augustus 1974 - was ook voor br. Visser het uur van afscheid gekomen; in verband met het bereiken van de pensioen-gerechtigde leeftijd kon hij van de wel verdiende rust gaan genieten. Hoewel rusten? Nog steeds gaat hij vrijwel elke zondag voor in kerkdiensten, soms zelfs drie maal. Bij deze gelegenheid is stil gestaan bij de grote verdiensten van deze broeder, ook voor het tot stand komen van de samenwerking.
In deze jaren namen ook de gedachten aan kerkbouw vastere vorm aan. Hoewel de diensten in de Inktvis en de Brugzaal voor de oudere garde onvergetelijk zijn, werd toch de beschikbare ruimte te eng en werden besprekingen gevoerd om te komen tot kerkbouw. De medewerking van deputaten SKIJP (steunverlening aan kerken in de polders rond het IJsselmeer) was hiervoor onontbeerlijk en werd graag gegeven, 30 juli 1975 werd de eerste paal geslagen. Ook het beroepingswerk kreeg de aandacht; na uitvoerig beraad werd op 31 augustus 1975 bij enkelvoudige kandidaatstelling ds. A. Broersma te Goes beroepen, die dit beroep ook aannam.
Dit beroep was een novum in ons kerkelijk leven. In verband met de steun door deputaten SKIJP kon alleen de Chr. Ger. Kerk tot officiële beroeping overgaan. Aan de beroepsbrief werd echter een aanhangsel toegevoegd, waarin werd verklaard dat ds. Broersma met grote meerderheid van stemmen tot predikant van beide plaatselijke kerken werd beroepen en zodoende alle rechten en plichten ook voor en in beide kerken zouden gelden.
Vermeld dient te worden dat deze voorspoedige ontwikkeling mede te danken is aan de beide consulenten, ds. Mul en ds. Plantinga.
Hun inzet en enthousiasme heeft veel bijgedragen tot de samenwerking, zoals deze in Lelystad gestalte kreeg. Hun werk kreeg een bekroning bij de bevestiging van ds. Broersma op 29 januari 1976, waarin ds. Mul de prediking en ds. Plantinga de liturgie verzorgde.
De periode 1976-1980 werd vooral gekenmerkt door een sterke groei van de gemeente, uiteraard vooral veroorzaakt door de groei van Lelystad (zie tabel I).
Deze groei stelde ook aan de kerkelijke gemeente aparte eisen. De nieuwe leden stonden vreemd en veelal eenzaam plotseling in een nieuwe stad. Het was van belang, dat de kerken voor opvang zorgden voor de eigen leden.
Hiervoor was niet alleen de bereidheid nodig, maar ook een organisatie, die voor deze opvang kon zorgen. Het indelen van de gemeente in wijken was hiervoor een stap in de goede richting.
Elke wijk kreeg een ouderling, een diaken en een contactdame toegewezen. Bovendien werd door het houden van wijkavonden, gemeente-avonden, bijbelkringen en het oprichten van jeugdclubs en zangkoren gelegenheid geschapen elkaar te ontmoeten en zodoende een echte gemeente te vormen. Ook aan de bejaarden werd aandacht besteed. Deze categorie was klein - voor een bejaardentocht kan volstaan worden met maar enkele personenauto's - maar wellicht is het voor ouderen wel het moeilijkst om in een zo jonge gemeente thuis te raken.
Een zekere groei is ook veroorzaakt door de overkomst vanuit andere kerken, vooral uit de Herv./Ger. Federatie. De oorzaak van de onvrede in de eigen kerk werd wellicht mede veroorzaakt door sociologische faktoren, maar vooral en in vrijwel alle gevallen door de - naar hun mening - tekort schietende prediking.
Na zorgvuldig gesprek door predikant en wijkouderlingen werden ze tot de gemeenschap van onze kerken toegelaten.
Een niet geringe groei werd in onze jonge gemeente veroorzaakt door vele geboorten. Later stelt dit door de wat oudere kinderen problemen voor de vele - en zeer belangrijk geachte - catechisaties.
Getracht wordt hiervoor de predikant wat verlichting te verschaffen door het vóór het onderwijs van de jongste groepen inschakelen van de ouders.
Voor de pastorale arbeid is een groei in enkele jaren van 122 tot 660 een bijzondere zorg. Daar de leden uit alle gebieden hier nieuw komen bestaat een vaste traditie niet. Dit heeft voordelen, maar kan ook wel spanningen veroorzaken. Ieder heeft een eigen achtergrond en brengt eigen opvattingen en soms frustraties en wat de vrijgemaakten betreft eigen letsel en therapie mee. Predikant en ouderlingen (die gezamenlijk huisbezoek doen) besteden veel aandacht aan deze zaken.
In deze periode groeide ook de samenwerking verder. In de kerkeraden fungeren scriba en penningmeester voor de beide kerken, er bestaat een gezamenlijke diakonale kas, een gezamenlijke zendingscommissie, financiële commissie en commissie van beheer van de gebouwen.
Aan de evangelisatie wordt samengewerkt met de Herv./Ger. Federatie in het Evangelisch Appèl. Bijzondere diensten met belangstellenden worden gehouden, lectuurverspreiding verzorgd en activiteiten voor jeugdigen georganiseerd.
Maar het meest waardevolle in onze gemeente zijn de gezamenlijke diensten van Woord en Sacrament, die genoemde activiteiten normeren en de gemeente in het hart raakt en samen bindt.

P.K. Baaij scriba
Chr. Geref. en
Ned. Ger. Kerk, Lelystad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen