Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Veranderen de tijden??? (Veranderen de tijden? VI)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Veranderen de tijden??? (Veranderen de tijden? VI)

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

We zagen dat de meest radicale verandering van de tijd en dus ook van de situatie gelegen is in de betekenis van de komst en de opstanding van Christus.
Vanzelfsprekend bedoel ik niet te ontkennen, dat de situatie, waarin wij leven een geheel andere is dan zeg 100 jaar geleden.
Mocht ik in het begin van de artikelen daarover wat te absoluut hebben gesproken dan was dat alleen om de aandacht te trekken en zo mogelijk vast te houden.
Ik begrijp echt de moeite wel van hen, die trachten de oude belijdenis in deze schijnbaar zo totaal andere wereld vast te houden en te laten doorklinken.
Maar mijn eerste bedoeling was, er voor te waarschuwen dat we termen en uitdrukkingen zouden overnemen die suggereren, dat er in de maatschappij, in de samenleving autonome, dus op zichzelf staande machten aan het werk zijn. Wanneer we dat gaan geloven, maken we er afgoden van en beroven we onszelf van de troost van Christus' koningschap. Bovendien beoordelen (in de letterlijke zin van dit woord) we de wereld en wat er in gebeurt dan naar een totaal verkeerde maatstaf.
Want dan wordt wat er gebeurt de maatstaf en blijven we overgeleverd aan de eindeloze veranderingen.
Wie leeft vanuit de Geest van Christus, die onze koning is, moet leren de geesten te beproeven, of ze uit God zijn.
Dat moeten we trachten ook op echt geestelijke wijze te doen.
Naar mijn mening zijn we vaak op een verkeerde wijze kritisch aan het werk. In deze zin, dat we alleen maar op een koude harde manier aanwijzen wat er naar onze mening verkeerd is.
Er wordt - van allerlei kanten - vaak zo negatief geoordeeld, gesproken en geschreven.
Van links en van rechts schijnt men soms alleen maar kritiek te kunnen uitoefenen. In kerk en maatschappij kan haast geen enkel besluit worden genomen of er komt een storm van kritiek los van mensen die menen dat het zó niet moet. Er is vaak weinig positiefs bij.
En wanneer we afwijzend tegenover iets staan moeten we ook duidelijk en eerlijk zeggen, waarom dat zo is.
Want er zijn inderdaad met het koningschap van Christus tegenstellingen gegeven waar we niet onderuit kunnen.
Wie leven wil uit de Geest van Christus spreekt een andere taal dan zij die dat niet doen. De kerk van Christus bedoelt met heil, gerechtigheid, vrede en dergelijke woorden iets totaal anders dan de wereld bedoelt.
Ook dan wanneer we over dezelfde zaak spreken.
Het is - om maar een veelbesproken voorbeeld te noemen - duidelijk dat in de Bijbel „gerechtigheid" niet alleen een woord is om daarmee de door Christus voor ons verworven gerechtigheid mee aan te duiden.
Gerechtigheid is ook recht doen aan de naaste.
Maar de norm voor die gerechtigheid is altijd het Woord van God en het leven in overeenstemming met die gerechtigheid is altijd een leven dat ontspringt uit een leven met God door Christus en door zijn Geest.
Wie dat leven niet kent zal anders over de gerechtigheid denken en spreken dan iemand die leeft en leven wil naar de norm van Gods woord.
Hier blijft altijd een onoverbrugbare kloof. In de loop der tijden zijn allerlei constructies bedacht om met die kloof te kunnen leven.
We denken hier aan de leer van de twee rijken, aan de gedachten over algemene en bijzondere genade enz. Het is in wezen de vraag hoe een christen kan functioneren als dienstknecht van de Kurios en tegelijk als onderdaan van een wereldlijke heer.
Hier zal altijd iets blijven wringen en steeds blijft het gevaar aanwezig dat men met zo'n constructie de verkeerde kant opgaat.
De oplossing is echter niet dat men al die constructies dan maar overboord gooit. Want het ene alternatief is: zich terugtrekken van de wereld, wat niet alleen ongeoorloofd, maar ook onmogelijk is en het andere alternatief is de „woorden van de wereld" in hun wereldse betekenis overnemen.
Men kan dan wel trachten vanuit de Bijbel nog wat te corrigeren en bij te schaven, maar men strijdt een strijd die bij voorbaat verloren is omdat men zich al gewonnen heeft gegeven aan de zich veranderende tijden.
De onophefbare en onopgeefbare spanning tussen het reeds en het nog niet van het gekomen zijn van Christus' rijk heeft men dan al opgeheven en opgegeven. In de praktijk van 1984 komt het er dan meestal op neer, dat men Gods heil verstaat als alleen voor deze wereld én voor alle mensen.
Wie dan tegelijk nog over het leven uit het geloof en alles wat daarmee samenhangt wil spreken zal in een dualisme terecht komen dat nog veel erger is dan de voordien afgewezen dualiteit.
Meestal zal het echter zo zijn, dat men de toekomst van Christus geheel uit het oog verliest en het wezenlijke van zijn verlossingswerk niet meer ziet en verkondigt.
Daarom is het juist in deze tijd zo nodig elkaar te herinneren aan wat de belijdenis zegt als weergave (onvolledig en onvolkomen) van het spreken van God in zijn Woord. Opdat de hoofdzaken ook de hoofdzaken blijven.
Tevens is dringend nodig biddend te trachten te leven naar Gods normen. Wanneer men ons spreken afwijst omdat wij een andere taal spreken is dat erg. Maar wanneer men ons spreken afwijst omdat wij alleen maar een andere taal spreken terwijl onze daden precies lijken op die van de mensen van de wereld is dat verschrikkelijk.
Wie zeer gereserveerd spreekt over de pogingen van de wereld om tot vrede en gerechtigheid te komen en zich tegelijk haast zonder enige reserve overgeeft aan een werelds leven doet de zaak van de Here heel veel schade.
We moeten elkaar daarvoor wel dringend waarschuwen. We kunnen zo werelds spreken over zaken als stakingen, inleveren enz. enz.
Aan ons spreken is dan wel vaak te merken aan welke kant we staan als het gaat over tegenstellingen tussen belangengroeperingen, maar er is dikwijls heel weinig van te merken dat we staan aan de kant van Christus.
Ik weet wel dat het menigmaal erg moeilijk is om duidelijk te zeggen wat nu het bijbelse antwoord is op bepaalde vragen. Ik denk hier met name aan vragen rond de kwesties van vrede en veiligheid.
Maar juist hier komt het er op aan te willen blijven staan in de spanning Van het Rijk dat komt én al gekomen is.
Juist met het oog op de vragen en gevaren die hier liggen zouden de kinderen van het Koninkrijk allereerst biddend alles op alles moeten zetten om in hun eigen leven te laten zien, wat het betekent Christus als Koning te dienen.
Dan hebben we ook recht van spreken - al zal dat vaak een hachelijk recht zijn - wanneer we stellen, dat, omdat de volheid van het rijk nog niet gekomen is, er een overheid moet zijn om de ongebondenheid des mensen te bedwingen. Ook dat belijden wij al kan men over de manier waarop dat moet gebeuren van mening verschillen.
Maar, hoe moeilijk de vragen ook zijn, nimmer mag hier in eerste instantie beslissend zijn wat de situatie vraagt de zgn. veranderde situatie.
We zullen het moeten aandurven te vragen welke geest schuil gaat achter de situatie.
Het is heel verleidelijk maar ook heel gevaarlijk inzake deze vragen de situatie tot norm te maken. Dat kan naar twee kanten en beide zijn fout.

P.N.R.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 juni 1984

De Wekker | 8 Pagina's

Veranderen de tijden??? (Veranderen de tijden? VI)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 juni 1984

De Wekker | 8 Pagina's