Vrij zijn

Het is precies 40 jaar geleden dat Nederland weer vrij werd. Vrij van de germaanse dictatuur, vrij van de overweldiger, die ons 5 jaar in zijn greep had. We herademden toen we ons realiseerden dat wij vrij waren. De vijand was verslagen, het heidendom in zijn kracht gebroken. De vlaggen uit, Nederland ging herrijzen, de herstelling kon beginnen, onze wederopbouw, want wij waren vrij. Het Oranjehuis keerde terug, onze wettige regering zetelde weer in Den Haag. Wat een vreugde, we waren weer vrij.
't Is 40 jaar geleden. En we willen herdenken en danken - de Here zij geloofd. God gaf ons de vrijheid.
Bij ons herdenken, luisteren we tegelijk naar het Evangelie van Jezus Christus. Zijn boodschap spreekt ons aan. Vrij zijn, werkelijk vrij zijn? Weet u wat dat betekent? In ruimte adem halen en opspringen van vreugde - weet u wat dat inhoudt?
Dat maakt de Here Jezus ons duidelijk. Hij is de grote Bevrijder, en als Hij vrijmaakt, treedt de echte vrijheid in! Wat dat betekent? Kijk dan eens naar Joh. 8 en lees dan eens de verzen 30-36. Weet u wat hier opvalt? In vs. 32 staat: de waarheid zal u vrijmaken. En in vs. 36 staat dat de Zoon vrijmaakt.
Hieruit volgt dat de waarheid de Zoon is. De Zoon zegt: Ik ben de waarheid en omdat Hij het is, maakt Hij vrij, want de waarheid zal u vrijmaken.
Vervolgens hebben we in deze verzen te maken met een tegenstelling tussen de Zoon en de slaaf. De Zoon is vrij, de slaaf is gebonden. De Zoon blijft eeuwig thuis, de slaaf niet. Ieder die de zonde doet, is een slaaf der zonde. Er zijn gebondenen en er zijn vrijen. Wie bedoelt de Heiland met de gebondenen? Of anders gezegd: wie is die slaaf die maar voor een tijdje thuis is?
We moeten bedenken dat de Here Jezus hier in Joh. 8 in twistgesprek is met de orthodoxe Joden. Als we dit in de woorden van vandaag moeten uitdrukken, dan zeggen we in een gesprek met de rechtse groepering van het volk. Het volk dat zich zo goed bewust is van eigen status. Kijk maar naar vs. 33: wij zijn Abrahams nageslacht en zijn nooit iemands slaven geweest. Wij zijn wij!
Maar nu met de bijbel in de hand: wie is Abrahams zaad?
Dat lezen we in Genesis 21. Dat is dat gedeelte waarin het gaat over de zoon en de slaaf. Daar staat Sara op en zij eist dat de slaaf het huis uitgezet wordt. Daar wordt uitgevochten het verschil tussen zoon en slaaf en daar komt God ineens aan het woord om Abraham tot de orde te roepen en hem duidelijk te maken dat door Isaäk van nageslacht gesproken zal worden en niet door Ismaël, want de zoon der vrije, zal niet erven met de zoon der dienstmaagd (slavin).
Wie is dus de slaaf die niet eeuwig thuis blijft? Dat is Ismaël. En wie is de zoon om wie het gaat? Dat is Isaäk. Althans in de eerste plaats. Maar als Paulus in zijn brief aan de Galaten schrijft over dat onderwerp - zoon en slaaf - dan zegt hij met Genesis 21 in gedachten: „Nu werden aan Abraham de beloften gedaan en aan zijn zaad. Hij zegt niet aan zijn zaden, in het meervoud, maar in het enkelvoud: en aan uw zaad, dat wil zeggen: aan Christus" (Gal. 3:16).
Even verder zegt Paulus in ditzelfde hoofdstuk: „indien gij nu van Christus zijt, dan zijt gij zaad van Abraham, en naar de belofte erfgenamen."
Hier hebben we de lijn die de Schrift trekt als er over de vrije gesproken wordt. Van Isaäk naar Christus en van Christus naar degenen die van Christus zijn, de gelovigen. Dat is de lijn van de zoon.
De Schrift trekt ook een andere lijn, een slavenlijn. De Joden tot wie de Here Jezus spreekt zien zichzelf als kinderen van Abraham en Isaäk, maar de Here Jezus ziet hen als slaven, slaven van de zonde, slaven van de wet, slaven van eigen wetsbetrachting. Paulus waarschuwt de gemeente van Colosse tegen mensen, die anderen geboden opleggen in de zin van raak niet, smaak niet, voer niet aan. Slavernij komt in allerlei vormen voor. De achtergrond is gebondenheid-aan-ons-religieuze-ik. We zijn niet vrij.
De Joden in Jezus' dagen verwachten hun heil van de wet en hun leven naar de farizeese opvatting van de wet. Daarom zijn ze zo zeker van zichzelf: zij zitten op de stoelen van Mozes.
Hun enige toevlucht is hun zienswijze op Mozes. In Hebr. 2 lezen we dat Christus gekomen is om allen te bevrijden die gedurende hun ganse leven door angst voor de dood tot slavernij gedoemd waren (vs. 15).
De angst voor de dood doet grijpen naar de wet, naar Mozes. Evenwel Mozes bevrijdt niet van de angst en uit het oordeel. Mozes brengt in slavernij. Mozes is de slaaf die niet in huis blijft. Hij moest plaatsmaken voor de Zoon, de Zoon over het huis. Hij blijft er eeuwig. Mozes heeft in het huis tijdelijk gefunctioneerd, totdat Christus kwam. Mozes heeft van Mij geschreven, zegt Jezus (Joh 5:46). Hij wijst heen naar Christus, de slaaf verdwijnt, de Zoon blijft.
Maar waarom beleven wij de werkelijke vrijheid zo weinig? Wie komt er boven uit? Wie huppelt van zielevreugd?
Ik denk zo dat wij het maar niet afleren om Mozes naar de ogen te kijken. Waarom niet? Uit angst. We blijven ons liever vastbijten in onze opvattingen, thema's, principes, dan dat wij zonder reserve de Here Jezus in de ogen kijken.
En daarom vallen we terug op onszelf, op eigen angst, in eigen slavernij. Wie bevrijdt ons?
De Zoon Jezus Christus. Slaven der zonde kunnen niet één zonde ongedaan maken. De enige die verlost is Christus. Hij heeft de zonde verzoend. Golgotha en de Paashof laten ons de redding van ons leven zien.
Overgave aan Hem, geloof in Hem verlost uit al de angsten van ons leven. Zijn bloed is er tot reiniging en behoud. Laat Hij uw bevrijder zijn. Laat u bevrijden! Werkelijk bevrijden - 5 mei 1985. We herdenken en danken voor de bevrijding van 40 jaar geleden. Gelukkig en eindelijk, zeiden we toen. Een einde aan de concentratiekampen, aan de willekeurige terreur, de honger en de diepe ellende. De vijand behandelde ons als slaven. Wat hebben velen in de strijd tegen het moderne heidendom hun leven gegeven! Velen van ons. Velen van onze bondgenoten. Laten we het nooit vergeten. Toen 40 jaar geleden, werd in een kerkdienst gepreekt over Joh. 8:36.
Nu u weet, sinds 5 mei 1945, wat bevrijding betekent, bevrijding uit tirannie, moet dit Evangelie u aanspreken. Werkelijke, echte bevrijding beleeft u heel reëel, als u zich laat bevrijden door de Zoon! Want wie in Hem gelooft, heeft eeuwig leven.

Hilbers sr.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen