Leerjongeren van Christus!

Een rijke benaming voor mensen, die zo vaak gebogen onder het kruis van zorg en leed, met Asaf Gods regering overdenken, maar ze komen er niet uit.
't Was een stuk dat in mijn oog, mij moeilijk viel en veel te hoog!
Leerjongeren, discipelen van Christus, die zijn woorden horen en trachten te verstaan. Ze bewaren en dienovereenkomstig ook begeren te leven!
Dat was en is een dagelijkse omgang met Hem, om al meer te leren verstaan, dat het verlossende werkelijkheid is, dat die de Zoon zal hebben vrijgemaakt, waarlijk vrij is. Een bevrijd mens, verlost uit de angsten van de dood en als kind van God, door genade in heden en toekomst geborgen te zijn bij Hem en met Hem bij God.
Zeker we staan niet altijd op die berghoogten van het geloof!
We kunnen er zo vaak niet bij want. . . ons hart zit verstrikt in vragen, we begrijpen Gods daden niet en weten niet waar zijn weg heen zal gaan. Er is zo dikwijls strijd van binnen en geen vrede van het in Hem rustende geloof!
Er is zoveel beschuldiging als je ziet op eigen hart en leven, en er is in onze denkende en zichzelf handhavende geest vaak een vruchtbare akker voor allerlei twijfel.
Twijfel aan God en zijn Woord, aan zijn liefde en wijsheid, aan zijn voorzienig bestel. Houdt Hij alles wel in handen, loopt het ook God niet uit de hand? Want kijk maar eens naar de machten, die zich openbaren tegen Hem! De volken staan op tegen de Here en zijn gezalfde en de wetteloze viert reeds zijn triumfen in onze wereld, waarbij de mens zichzelf ten verderve voert.
Wetenschappelijke theorieën worden ons als de enige en hoogste wijsheid voorgeschoteld en onze kinderen wordt het scheppingsgeloof ontnomen en vervangen door het evolutiegeloof. Ze weten meer van de menselijke prestaties in de ruimte, dan van die God, die met Zijn hand, door het woord van Zijn almacht hemel en aarde en al wat er in is geschapen heeft!
Mogelijk heeft u niet zoveel last van die twijfelvragen! U leeft eenvoudig bij het geloof, dat de Here in het volbrachte werk van de Here Jezus alles vergeeft en hoopt eenmaal in de hemel boven alle vragen uit te komen.
Maar er wordt van ons wel gevraagd om, als wij bijbelse christenen willen zijn, een antwoord te geven, dat in wetenschappelijke constructie wedijveren kan met de theorieën van techniek en wetenschap.
En . . . dat is een onmogelijk zaak!
Niet dat het geloof onredelijk is! Maar er zijn zoveel zaken, die niet tegen maar wel boven ons verstandelijk vermogen uitgaan!
Daarom is het goed er op te letten, dat we niet in het stuk bv. van de vergeving van de zonden, maar in de vragen omtrent Gods voorzienigheid en Zijn regering, belijden dat we „leerjongeren van Christus" willen zijn!
In art. 13 Ned. Geloofsbelijdenis belijden we: dat we er tevreden mee zijn, dat we leerjongeren van Christus zijn, om alleen te leren hetgeen Hij ons aanwijst in Zijn Woord, zonder deze palen te overtreden!
En dit buigen onder het Woord van God en niet wijzer willen zijn dan God ons zegt, geeft troost! Troost waarin het kind rust vindt als het, al begrijpt hij het niet, alles in Vaders hand laat. Hij vergist zich niet. Hij kan het alles ten goede keren als een almachtige God en wil het ook doen als een getrouw Vader. Te erkennen dat we niet langs wetenschappelijk redeneren, maar door het geloof verstaan dat de wereld door het woord van God is tot stand gebracht, zodat het zichtbare niet ontstaan is uit het waarneembare, is niet zo'n vanzelfsprekende zaak!
Het kind is niet zo spoedig tevreden en accepteert zeker vandaag niet meer wat de ouderen, wat vader als vaststaande wijsheid hem voorhoudt.
God gaf ons mensen, als redelijk denkende wezens de gave van het verstand om na te denken wat de Schepper en Verlosser in Zijn goddelijke wijsheid aan schoonheid en structuren, aan mogelijkheden en verborgen krachten vòòr gedacht heeft.
Een goddelijk wonder is voor de eigenwijze mens een moeilijk te aanvaarden iets, hij wil het verklaren, openleggen en begrijpen!
Daarom is het voor het menselijk verstand, zo het niet de wijsheid en almacht van zijn God erkent, een tasten om door eigen denkstructuren Gods scheppingsgeheimen te doorgronden en Gods doen na te rekenen.
Durven wij in onze hoogwetenschappelijke wereld het nog te wagen met het geloof in Gods voorzienigheid, in het scheppingsgeloof en de wetenschap dat Gods hand ook in de zegeningen van welvaart en in de oordelen vol ellende die over de aarde gaan, is?
Buigen wij nog, niet alleen 's zondags in de kerk, maar in heel ons denken en handelen voor het Woord van God? En dan niet een Woord dat wij eerst pasklaar maken voor ons denken en ontkrachten door kritiek, maar dat in zijn machtige rijkdom en niet te doorgronden diepte van Godswege tot ons komt?
Je wordt al gauw in een hoek gezet als je in een discussie met de bijbel komt aandragen. Durven we het nog met dat Woord van God te wagen? Hoe staan we als christen getuigen in onze zo hoog wetenschappelijke maar weinig echt wijze wereld?
Laten we ons niet allemaal openlijk of bedekt toch beïnvloeden door de resultaten van techniek en menselijk kunnen? Resultaten die niet de mens hoop geven en verwachting voor de toekomst, maar die het pessimisme als een vloedgolf over de wereld stuwen. Wordt onze wereld niet met ondergang bedreigd?
Is er nog wel toekomst, als het milieu vervuild wordt, zodat er geen leven schier meer mogelijk zal zijn, als de ozonlaag die de aarde omgeeft en beschermt door de resultaten van onze welvaart dunner wordt en gaten gaat vertonen, zodat straks ongehinderd de zonnehitte de aarde zal gaan bereiken?
Gaat het de mens dan niet uit de hand lopen, zodat we komen in de buurt van de vierde plaag, die als een Godsoordeel over de mensheid zal gaan in het eind der tijden, (Openb. 16)?
Zitten we niet vol bezorgdheid, gelet op het zedelijk verval van heel de samenleving voor de toekomst en het leven van onze kinderen en kleinkinderen?
Is het niet de uitgesproken of stille vrees van jonge ouders om nog meer gezinsuitbreiding te wensen - wat voor toekomst kun je je kinderen geven?
Gelukkig het kind dat een vader heeft, die het vertrouwen kan en van wie hij weet dat hij machtig en getrouw is en zijn Woord waargemaakt heeft en ten einde toe waar zal maken! Hij heeft een God die alle ding geschapen heeft! Hij gelooft en belijdt dat de Almachtige Schepper zijn wereld niet overgaf aan willekeur noch overliet aan toevallige evolutieprocessen. We belijden (art. 13 NGB): noch aan het geval of de fortuin heeft God zijn wereld overgegeven.
Het kind dat door genade leert wandelen aan Vaders hand behoeft niet bang te zijn, hoe donker de nacht ook worden mag, voor noodlottige omstandigheden en toevallige gebeurtenissen.
Het geloof weet aan Wie het zich betrouwt, al wisselen ook dag en nacht.
Immers niet door wetenschappelijk onderzoek, gebouwd op onze hypothesen, maar door het geloof verstaan we dat de wereld door het woord Gods tot stand gebracht is, zodat het zichtbare niet ontstaan is uit hef waarneembare (Hebr. 11).
Het moge dan naar hedendaagse maatstaven niet wetenschappelijk zijn om te luisteren naar het Woord, maar het is wel wijs!
Het is luisteren naar Hem, die in den beginne was en door Wien, de Logos, dat is de Wijsheid Gods, alle dingen geworden zijn en zonder dit is geen ding geworden dat geworden is! (Joh. 1:1-3).
Hij die, zelf God zijnde, de schoonheid, de structuren, de innerlijke onbedwingbare krachten in de materie en de schepping gelegd heeft - zouden we naar Hem niet luisteren?
Zonder curieuselijk (nieuwsgierig) te onderzoeken wat God doet in het hoe en het waarom, houden we ons tevreden leerjongeren van Christus te zijn om alleen te leren hetgeen Hij ons aanwijst in zijn Woord, zonder deze palen te overtreden!
Dat geloof, dat buigt voor en leeft uit Zijn Woord, weet dat Gods wereld niet verzinken zal in de nacht van de chaos en het niets! God heeft een Plan, Zijn plan. Zijn raad zal bestaan.
Het gaat in Gods herscheppingsplan naar de vervulling van het Woord: Zie, Ik maak alle dingen nieuw!
Er is toekomst, leven eeuwig en volmaakt!
Daarom al begrijp ik Gods doen niet: in alle tegenspoed geduldig; Vader vergist zich niet en is op mijn behoud uit!
Als ik in voorspoed mag leven en welvaart, gezondheid en overvloed ontvang, mag ik Hem dankbaar zijn. Wie ben ik in onderscheiding van miljoenen, die hongeren en lijden?
En de toekomst? Gelooft u het dat geen van de groten der aarde, geen macht hoe wreed en dictatoriaal ook, geen antichristelijk woeden iets kan tegen Zijn wil, de wil van uw Vader, kind des Heren?
Ja maar als. . . kernoorlogen, ijstijden, overstromingen bij het oprijzen van het zeeniveau, onbekende besmettelijke ziekten, waar geen middelen nog tegen zijn (aids), als. . .
Als ook ons eens vervolging om het geloof, marteling misschien, verbanning overkomen zou. . .
Als de losgelaten duivel in de eindtijd woeden gaat . . . als . . .
Wat geweldig, onuitsprekelijke genade in en door Jezus Christus, als we een Vader hebben en Hem kennen, die de toekomst van het leven, van de overwinning, van het licht en de zaligheid ons belooft!
Leef dan bij Zijn beloftewoord! Leg uw zorgen en bezorgdheden in Zijn handen en zing:
Dit weet ik vast. God zal mij niet begeven
Niets maakt mijn ziel vervaard!

de B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen