Het Woord en het woord

De gedachte dat het getuigende woord, zoals dat bijvoorbeeld regelmatig van de kansel wordt vernomen, soms in het parlement klinkt of veelvuldig in dichtbundels wordt afgedrukt, van een andere orde is dan het Woord Gods zal nauwelijks tegenspraak ontmoeten. Maar het blijft oppassen, ook voor wie verzen schrijft, juist als het om christelijke gedichten gaat. Maar officieel ligt de tijd, dat de dichter nogal eens met een groot woord profeet werd genoemd, ver achter ons. Toch blijkt zoiets als een profetenmantel nog altijd gemakkelijk om des dichters schouders te glijden.
Ik denk aan een paar recente bundeltjes. „Mijn tijden zijn in Uw hand" van Joke van Sliedregt en „Dat er een morgen is" van Ietje Liebeek-Hoving. Beiden zullen zeker zo bescheiden zijn dat ze zich niet werkelijk een profetenrol toedichten en dat ze niet echt denken dat God op die wijze door hen spreekt, maar ze scheren er, misschien alleen door een wat achteloos taalgebruik, wel eens langs heen, de één wat dichter dan de ander.
Zo zegt Joke van Sliedregt:
Uw Geest spreekt door mij heen,
vervult mijn hart en mond
met woorden die U zond,
want zelf heb ik er geen.
En Ietje Liebeek-Hoving bekent: „ik heb geen woorden/voor het Woord". Ze worden haar, vindt ze, „voorgeschreven". Je kunt dan vragen: door Wie of Wat?
Intussen behoren de twee verzen, waarom het hier gaat wel tot de mooiste van de bundels. Joke van Sliedregt schrijft gedichten met een pastoraal accent over wezenlijke zaken: moeite en verdriet, rouw en eenzaamheid, maar ook Gods aanwezigheid en trouw. Zijn troost en bemoediging. Haar gedichten, alle religieuze verzen, zijn traditioneel en zullen velen aanspreken.
Ietje Liebeek-Hoving is opvallend zuiniger met het gebruik van Gods naam. Zij schrijft gedichten, die moderner zijn, en oorspronkelijker. Niet gespeend van anekdotiek en ironie, maar deze hebben vaak een ernstige, positieve ondertoon. De verzen hebben soms iets van een klankdicht, zijn welluidend. Een deel ervan is wat meer „gesloten" en de „ik" is niet altijd de schrijfster zelf. Zeer fraai is „Credo".

Joke van Sliedregt: Mijn tijden zijn in Uw hand, uitgave Den Hertog-Houten, ƒ 9,50.
Ietje Liebeek-Hoving: Dat er een morgen is, uitgave Vijlbrief-Haarlem, ƒ 12,-.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen