Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vrije tijd tussen ambtelijk werk en gezin evenwichtig verdelen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vrije tijd tussen ambtelijk werk en gezin evenwichtig verdelen

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Overdag gaat mijn man helemaal op in zijn werk, 's avonds zet hij zich aan de aan zijn werk verbonden administratie of hij moet voor de kerk op stap. Voor mij en de kinderen heeft hij bijna geen tijd. Ons gezin lijdt daaronder, ons huwelijk staat onder spanning. Mijn man voelt niet aan en ziet daarom niet in, dat hij zijn gezin tekort doet. De woordenwisselingen, die we hierover al zo dikwijls hebben gehad, hebben geen verbetering, alleen maar verwijdering gebracht. De kinderen, voor wie we het lang verborgen hebben kunnen houden, tonen in hun gedrag steeds meer van een zeker besef dat het tussen vader en moeder niet helemaal goed zit. Naar buiten toe hebben we het tot nu toe zo goed mogelijk weten af te dekken, al zou ik er graag eens met iemand over praten. Kan mijn man zo eigenlijk wel ambtsdrager zijn?"

Op deze vraag, die de vorige keer moest blijven overstaan, antwoord geven is niet zo gemakkelijk. Ik ken de gezinssituatie van de vraagstelster niet voldoende om in haar concrete situatie een antwoord te geven waarin zij zich helemaal zal herkennen. Er is wel een algemeen antwoord te geven.
Elke (jonge) vader die in de kerk tot het bijzonder ambt wordt geroepen zal zich bij het aanvaarden van dat ambt rekenschap mogen en moeten geven van het feit dat hij wat minder tijd zal hebben voor de omgang met zijn vrouw en kinderen. Wat de kinderen betreft maakt het geen groot verschil of het om jonge kinderen of pubers gaat. Zijn ze nog jong dan is er niet zelden de noodzaak van vaderlijke bijstand in allerlei huishoudelijke zorg. Bevinden zij zich in de moeilijke jaren van de overgang van kind naar volwassene dan kan een veelvuldige afwezigheid van vader de opvoeding in ongunstige zin beïnvloeden. Vooral in deze tijd vraagt een serieuze, dat is christelijke opvoeding van onze kinderen een goed samenspel tussen man en vrouw. Op de laatste mag niet een te grote wissel worden getrokken.
Eén of meerdere kinderen vragen vanwege bijzondere moeilijkheden misschien extra aandacht. Begeleiding bij het huiswerk kan niet alleen nodig maar voor de band tussen ouders en kinderen ook zeer nuttig zijn. Er zou veel meer over te zeggen zijn. Vast staat dat voor iedereen die tot een kerkelijk ambt wordt geroepen, in de afweging van verantwoordelijkheden aan het gezin niet kan worden voorbijgezien. De eerste verantwoordelijkheid van elke ambtsdrager ligt in zijn eigen gezin. Verwaarlozing van die verantwoordelijkheid kan hem duur te staan komen. De geschiedenis van de kerk kent meer dan één voorbeeld van ambtsdragers die op vele fronten van het kerkelijk leven opmerkelijke wapenfeiten op hun naam brachten maar die op het thuisfront verlies leden.

Evenwichtige verdeling
Wat moet een kandidaat-ambtsdrager, die in de afweging van zijn verantwoordelijkheden het nemen van een beslissing misschien maar erg moeilijk vindt, worden aangeraden? Wanneer bij hem de overtuiging is gegroeid dat in de verkiezing door de gemeente de roeping van de Here der kerk doorklonk, dan mag hij om te beginnen vertrouwen dat God hem zal helpen in het opvangen van de consequenties die aan de opvolging van die roeping zijn verbonden. Bij het gehoorzaam zich ter beschikking stellen mag de geroepene in gedachten nemen wat in Marcus 9:28-31 te lezen staat over het loon van het volgen van Jezus.
Weliswaar heeft wat dáár staat betekenis voor de gelovigen in het algemeen, maar ook de ambtsdrager mag er in zijn speciale situatie bemoediging aan ontlenen. Als Petrus zijn Meester er op wijst dat hij en zijn mede-discipelen alles hebben prijsgegeven om Jezus te volgen, dan antwoordt de Heiland „Voorwaar, Ik zeg u, er is niemand, die huis of broeders en zusters of moeder of vader of kinderen of akkers heeft prijs gegeven om Mij en om het Evangelie, of hij ontvangt honderdvoudig terug: nu, in deze tijd, huizen en moeders en kinderen en akkers, met vervolgingen, en in de toekomende eeuw het eeuwig leven". Wij leven in een andere tijd en ons leven is anders ingericht dan van de discipelen toen. Bij de opvolging van onze ambtelijke roeping wordt ons geen radicale achterlating van alle andere dingen opgelegd. In beginsel zal er echter ook in het leven van de ambtsdrager van vandaag iets van dezelfde radicale overgave en van de spontane toewijding aan de Dienst van God moeten zijn.

Eerste verantwoordelijkheid ligt thuis
Verder moet de te nemen beslissing mede het resultaat zijn van liefdevol overleg tussen man en vrouw, waarbij wordt nagegaan hoe de vrije tijd tussen kerk en gezin het evenwichtigst kan worden verdeeld. Is men eenmaal in het ambt dan kan een belangrijk deel van de spanning tussen ambt en gezin worden weggenomen wanneer de ambtsdrager zijn gezin in de vreugden en zorgen van het ambt laat delen. Gelet op de vertrouwelijkheid van veel dingen zijn er natuurlijk grenzen aan de betrokkenheid van de overige gezinsleden, maar over veel aspecten van het werk in Gods kerk kan toch vrijelijk worden gesproken.
Als de ambtsdrager zijn vrouw en kinderen in zijn werk betrekt door van tijd tot tijd iets van zijn ervaringen te vertellen, zijn mening over bepaalde dingen aan die van zijn huisgenoten te toetsen, een bruikbare suggestie over te nemen, dan kan dat bijdragen tot een zeker evenwicht in de spanning van de verantwoordelijkheid voor ambt en gezin. Sterker nog, wanneer uit de wijze waarop de ambtsdrager zijn gezin in zijn ambtelijk werk betrekt wordt gevoeld, dat het werk wordt gedaan vanuit een levende en diepe relatie tot de Here God dan zal dat in veel gevallen kunnen betekenen dat in het gezin een geestelijke sfeer groeit van waaruit men man en vader voor dit werk met liefde afstaat.

Wat hiervan zij, elke ambtsdrager die naast zijn dagelijkse bezigheden ook werk ten dienste van Christus' gemeente doet, zal er op bedacht moeten zijn dat door al zijn inspanningen zijn verhouding tot het eigen gezin niet uit balans raakt. Want zijn eerste verantwoordelijkheid ligt thuis.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 maart 1992

De Wekker | 8 Pagina's

Vrije tijd tussen ambtelijk werk en gezin evenwichtig verdelen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 maart 1992

De Wekker | 8 Pagina's