Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Apeldoorn centraal (III)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Apeldoorn centraal (III)

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Afgoden?
De verzorging van de leden van de Synode is uitstekend. O.a. krijgen ze op gezette tijden koffie en thee. De praeses moest de „vergadertijgers" wel een keer vermanen: velen rennen - als de koffiepauze wordt aangekondigd - weg; zodoende ontstaat een moeilijke situatie voor de koffieschenkers/sters: welke kopjes moeten vol worden en welke moeten leeg blijven? Vriendelijk verzoek dus om te blijven zitten tot de koffie is ingeschonken. Bovendien verdacht de praeses sommige afgevaardigden ervan dat ze zo hard naar buiten renden om „hun afgoden te verbranden". En dat kon helemaal geen genade vinden in zijn ogen . . .

Overigens heeft uw verslaggever moeten constateren, dat dit dringend verzoek niet of nauwelijks geholpen heeft. Zijn we dan toch nog zó aan die afgoden verknocht. . .?

Donderdag 1 oktober: vervolg Buitenlandse Zending
Alweer niet helemaal chronologisch, maar wel in aansluiting bij het slot van het vorige artikel: de zaken rond de zending moesten worden afgerond. Weer zat de zendingssecretaris, ds. J.H. Carlier, samen met enkele mede-deputaten aan de moderamentafel, deze keer om te luisteren naar een tweede ronde vragen, gecombineerd met enkele voorstellen. Een ingrijpend voorstel kwam van een afgevaardigde, die voorstelde een studie te gaan verrichten naar de mogelijkheden om de deputaatschappen Zending en Evangelisatie in elkaar te schuiven. Ontkerstening komt immers erg dicht bij huis . . . De commissie zal zich hier nog nader op beraden. Overigens werden de voorstellen van de commissie aanvaard; dat betekent o.a. dat zendingsdeputaten kunnen gaan zoeken naar een vijfde zendingsterrein. Gods zegen werd hun daarbij toegewenst.

ADMA
Eerder op deze morgen was reeds een ander rapport aan de orde gesteld: dat van de deputaten voor Algemene Diaconale en Maatschappelijke Aangelegenheden - en ook in de Kerken ontkomen we niet aan een veelheid van afkortingen: ADMA. Een veelheid van taken heeft dit deputaatschap ter hand genomen: in het rapport werd o.a. gesproken over de verschillende commissies in dit deputaatschap, die de volgende vier kernen van taken hebben: toerusting voor diakenen; ouderen, gehandicapten, wijkzorg/thuiszorg en vreemdelingen in de poort; maatschappelijk werk, jeugdhulpverlening, geestelijke gezondheidszorg; overheidsbeleid, diaconaat en rentmeesterschap.
Met vreugde kon gemeld worden dat na de gereedkoming van een paar handboeken voor ouderlingen in onze Kerken nu ook, in 1991, een handboek voor diakenen (onder redactie van D. Koole en W.H. Velema) verschenen was: „Zichtbare liefde van Christus".
In de discussie was veel aandacht voor de aandacht die deputaten hadden gevraagd voor het milieubeleid. Behalve dat men zich in de Synode afvroeg, hoe dat concreet gemaakt kan worden (er zitten immers geweldige maatschappelijke en economische kanten aan, die voor ons, gemeenteleden, niet of nauwelijks te overzien zijn), werd ook aandacht gevraagd voor de boeren, die door de huidige regelgeving op dit gebied soms toch wel in zeer moeizame situaties zijn terechtgekomen. Vragen waren er ook over het functioneren (of juist het minder goed functioneren) van diakenen op de meerdere vergaderingen. Daar is veel onvrede over: er zijn er wel telkens drie op de classisvergaderingen en vier op de Gen. Synode, maar betekent dat nu ook dat er werkelijk aandacht is voor het diaconaat op de kerkelijke vergaderingen? Daar moeten deputaten de komende periode maar eens op gaan studeren.

Sommige broeders vroegen zich af of de vele toerustingsavonden en bezinning toch niet ten koste zouden gaan van het geestelijke waardoor dit werk toch getekend moet zijn. De secretaris van deputaten, ds. J. Brons, benadrukte in zijn beantwoording het geestelijk karakter - maar bezinning is dan juist principieel des te meer nodig; de gemeente dient ook zelf diaconale gemeente te zijn; zij heeft zélf deze roeping. Maar dat bewustzijn is lang niet in elke gemeente aanwezig!

Aandacht ook nog even voor de participaties van deputaten in de GLIAGG/De Poort (na de integratie van het bureau Het Anker in deze Stichting blijft een goede verhouding met de Ned. Geref. Stichting voor Jeugdzorg en Maatschappelijk Werk van groot belang) en voor de Hogeschool De Vijverberg (bij de groei van deze school moet de band met de participanten goed bewaard blijven).

Emeritikas
De Kerken dragen de financiële zorg voor de predikanten en hun gezinnen; zowel in de tijd dat zij actief kunnen dienen als in de tijd dat zij dit door ouderdom of wegens andere oorzaken niet meer kunnen doen. Dit is geregeld in art. 13 van onze Kerkorde en we hebben er een deputaatschap voor dat kortweg aangeduid wordt met de naam, zoals u die in het kopje vindt. Als kerkleden betalen we goed aan deze kas: ƒ 14,50 per lid en dooplid. Gezien de verplichtingen in uitkeringen in de toekomst, waarbij we een groeiend aantal predikanten hebben tegen een dalend aantal leden van onze Kerken, is reservevorming absoluut noodzakelijk. Daar was ieder het over eens.

Een belangrijke vraag die deputaten in 1989 meekregen was ook: de volgende Synode van advies te dienen omtrent mogelijke wijzigingen in stelsel en overige voorwaarden. Daartoe was een commissie van deskundigen (o.a. op kerkordelijk en financieel gebied) door deputaten geïnstalleerd. Gedachtenwisseling tussen deze commissie en deputaten hadden echter in de kring van deputaten niet tot eenstemmigheid geleid: de meerderheid was van mening dat de Kerken alleen verplichtingen hebben jegens predikanten en hun eventuele weduwen en wezen, zolang zij aan de eigen Kerken verbonden zijn; de minderheid was van oordeel (en ook de commissie van deskundigen had hier aanzetten voor gegeven) dat ook predikanten die gedurende een periode trouw geweest zijn in aanmerking zouden moeten komen voor een oudedagsvoorziening.
Dit nu leverde even een forse discussie op in de Synode. Houdt de meerderheid van deputaten wel voldoende rekening met de gebrokenheid die er toch in kerk en samenleving is? Uiteindelijk kon ieder zich vinden in het voorstel van de synodale commissie die de weg wees van een voortgaande studie (rapport uitbrengen in 1995) om te bezien of de kerkeraden niet beter in de toekomst een jaarlijks bedrag aan het traktement van de predikant zouden toevoegen, te gebruiken voor een emeritaatsvoorziening. Deputaten nemen deze opdracht mee; zij werden hartelijk dank gezegd voor hun trouwe arbeid (aanwezig waren de brs. J.D. Wisman, P. Zuidema en L.W. Bil).

Financieel beheer Theologische Universiteit
Behalve het Curatorium (daar hoorde u al in eerdere verslagen van) hebben we ook een aantal broeders die de financiën voor de Theol. Universiteit beheren en de contacten dienaangaande met het Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen behartigen: de zogenaamde deputaten-financieel (niet te verwarren met deputaten voor financiële zaken, een ook zeer interessant deputaatschap, waarover later in deze verslagen).

We hoorden van het feit dat na vele jaren weer het studiefonds wordt aangesproken: voor broeders die na admissie-examen in Apeldoorn gaan studeren en die ouder zijn dan 27 jaar, is geen studiefinanciering vanwege de Overheid. In voorkomende situaties kan het studiefonds (dat reeds jaren een „slapend" bestaan leidde) hulp bieden; en dat gebeurt nu ook op bescheiden schaal. Aandacht was er ook voor de wijze waarop het beheer van de bibliotheek van de Universiteit (u weet wel, met de gelden van het Vrouwencomité) gevoerd moet gaan worden, nu de bibliothecaris, prof. dr. J. van Genderen na 27½ jaar(!!!) weg gaat. Een bibliotheekcommissie zal nu worden gevormd. We kwamen voorts onder de indruk van de wijze waarop de deputaten ervoor waken dat de Overheid niet een „beleidsvinger in de pap krijgt" door niet meer dan 48% subsidie aan te vragen - en dat is met de huidige „lump-sum"-financiering nog wel eens moeilijk uit te rekenen . . . Daar weten méér schoolbesturen van.
Een heel belangrijk besluit nam de Synode nog door goedkeuring te hechten aan een verbouwing van het gebouw aan het Wilhelminapark: o.a. de aula, de senaatskamer en de bibliotheekruimte zullen worden uitgebreid. We zijn allen benieuwd naar de resultaten, waarvan de leden van de Synode mooie schetsen mochten zien.

GVM: Geestelijke verzorging militairen
Een van de „gewone" leden van de Synode ds. H. van den Heuvel, mocht een poosje achter de moderamentafel komen: hij is secretaris van het deputaatschap „militairen" en moest dus vragen beantwoorden.

Ook in deze periode hadden deputaten weer gezorgd voor aandacht zowel voor militairen (en dat wordt in deze tijd en samenleving steeds moeilijker) en voor de krijgsmachtpredikanten (waarvan geen „kort verbanders" meer worden aangenomen door de veranderingen i.v.m. bezuinigingen in Den Haag). Wist u dat alle kerkeraden de beschikking kunnen hebben over een boekje voor a.s. militairen, getiteld: „Geeft acht!"? Zo kunnen onze jongelui die (nog) onder de wapenen moeten, zich geestelijk voorbereiden.
Vragen in de Synode gingen over de principiële zorgen die er de vorige Synode waren over de contacten met de Protestantse gemeente in Seven/Seedorf. Deputaten konden melden dat de kerkeraad schriftuurlijke leiding in prediking en pastoraat wil geven.

De varenden
Op de avond van deze donderdag 1 oktober begonnen we met het zingen van ps. 107:12 en 22. Wie bekend is met de berijming zal niet verbaasd zijn dat de praeses daarna het rapport van deputaten voor de varenden aan de orde stelde. Gekomen waren als deputaten ds. C.J. van den Boogert (heel dichtbij) en br. H. Bor (heel ver weg, uit Gent). Er was aandacht voor de secularisatie die ook aan de varenden niet voorbij gaat. Hier ligt een taak voor de kerkeraden. Deputaten hadden er in de verslagperiode ook al veel aan gedaan om die lijnen zo goed mogelijk te kunnen leggen. Ook kwam men schrijnende situaties tegen rond de scheepvaart m.b.t. buitenlanders die riepen om diaconale hulp, om de nood te lenigen. Er was waardering voor het gedane werk.

Hoogeveen, D. Quant

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 oktober 1992

De Wekker | 8 Pagina's

Apeldoorn centraal (III)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 oktober 1992

De Wekker | 8 Pagina's