Apeldoorn centraal (X)

Er wórdt wat verorberd...!
Tussen de zittingen van de Synode door zijn er vele vergaderingen van de onderscheiden commissies geweest. Daarvan zijn er weer vele in Apeldoorn gehouden, in het gebouw van de Theol. Universiteit aan het Wilhelminapark; voor iedereen goed bereikbaar en tevens gemakkelijk voor de hoogleraren die vaak als adviseur die commissies dienen. Binnen de Universiteit is bijgehouden wat er zoal besteld is. Ik geef u daarvan graag een indruk:

Er waren 32 commissievergaderingen (in de periode van 16 sept. tot en met 3 nov.) met ieder 8 deelnemers; totaal dus 256 personen. Zij dronken in totaal 753 koppen koffie, 82 koppen thee, 59 glazen frisdrank, 90 glazen melk, 54 glazen karnemelk. Voorts verorberden zij 449 koeken, 170 lunchpakketten, 181 stuks fruit en 7 bonbons. Dit alles deed hen die dit alles hadden bijgehouden en voorgeschoteld (mevr. Van der Zande-de Roo en de heer Rozema) vragen: is de stof zo droog of zijn de vergaderingen zo verhit? En een lid van de Synode - blijkbaar getroffen door datgene dat ondergetekende in een eerder stadium in De Wekker schreef - kwam tot de vraag: „Wat is erger: afgoden verbranden of afgoden opeten en opdrinken?"

De Geref. Kerken (Vrijg.)
Na de eerste ronde was de commissie opnieuw aan het werk gegaan met haar ; rapport en conclusies. Zij bleek niet zover te kunnen gaan dat zij wilde voorstellen dat het „de roeping is van de Koning van de Kerk om eenheid te zoeken met de Geref. Kerken (Vrijg.)". Dit nam in de discussie in tweede instantie een belangrijke plaats in. De vraag werd gesteld: wanneer je dit niet kunt uitspreken, kun je dan deputaten eenheid nog wel een opdracht geven? Het betreft hier toch kerken die op de basis van Schrift en belijdenis willen staan? Ook twee hoogleraren gaven een gunstig prae-advies. Toch werd het voorstel bij stemming verworpen. De Synode besloot niet in te gaan op het verzoek van de GKV om te spreken over datgene dat prof. Oosterhoff ooit geschreven heeft: deze zaak is reeds jaren geleden afgehandeld en er is geen aanleiding daarop terug te komen. Ook was de Synode van oordeel dat er nog vragen liggen t.a.v. het verstaan van art. 27-29 NGB en tevens dat de gesprekken over de zaken m.b.t. de toeëigening van het heil nog niet tot voldoende overeenstemming hebben geleid. Daar moeten deputaten dus verder over doorspreken. Wel is het de bedoeling dat deze zaken in 1995 echt duidelijk worden.
Plaatselijke kerkeraden zullen benaderd worden met de vraag of er contacten zijn met de plaatselijke GKV

De Ned. Geref. Kerken
De volgende ochtend, woensdag 11 november, was het weer de beurt aan de Ned. Geref. Kerken. Ds. Schaeffer en ds. Bakker waren weer aanwezig namens de Commissie voor Samenspreking. Zij kwamen aan de moderamentafel zitten. Zoals de vorige keer al gemeld was de commissie met een meerderheids- en een minderheidsvoorstel gekomen; evenals trouwens deputaten in een eerder stadium. Die voorstellen waren nu lichtelijk veranderd en aangevuld, maar dekten elkaar nog steeds niet. Het verschil van inzicht zit vooral in de vraag in hoeverre de gesprekken over de toeëigening van het heil met deze Kerken nu afdoende zijn of niet: de meerderheid vond van niet, de minderheid vond - met een kleine nuance - van wel. Er was overigens in 1975 reeds een gezamenlijke CGK/ NGK-verklaring over de toeëigening van het heil gepubliceerd. Maar „hoe functioneert dat op dit moment"?, zo was de telkens gehoorde vraag op de Synode. Een aangelegen punt was in de Synode ook de eenheid binnen eigen kerkverband, die op het vlak van de meerdere vergadering (classicaal e.d.) telkens onder spanning blijkt te staan als het om deze zaken gaat. Hetgeen voor andere leden van de Synode dan weer reden was om te vragen of dit nu werkelijk de wortels zijn van de problemen binnen onze Kerken, of dat die toch een andere (diepere?) oorzaak hebben.

Na stemming werd het meerderheidsvoorstel van de commissie (met meerderheid van stemmen) aangenomen. Dit betekent dat onze Kerken van mening zijn dat de bestaande verschillen en vragen rond de toeëigening van het heil nog niet afdoende besproken zijn en dat het gesprek hierover dient te worden voortgezet door deputaten Eenheid. Daarbij kan het door de Synode aanvaarde bezinningsstuk over deze zaak goede diensten bewijzen. Dit alles opdat de verschillen uit de weg zullen worden geruimd. Ook moet verder gesproken over de Kerkorde van de NGK (het Akkoord voor Kerkelijk Samenleven - AKS); biedt deze Kerkorde niet teveel ruimte voor het „je eigen gang gaan" als plaatselijke gemeente? De Kerken wordt dringend geadviseerd om bij het onderhouden van contact met de NGK de eenheid in eigen kerkverband te bewaren en alles in het werk te stellen om het onderling vertrouwen te bevorderen.

Rotterdam-Centrum
Eén van de plaatselijke kerken waar men na vele besprekingen tot nauwer samenleven met de NGK ter plaatse wil komen, is de kerk van Rotterdam-Centrum. Reeds in 1984 was deze kerkeraad gekomen met een verzoek om toestemming hiertoe op de classis Rotterdam.

Na verschillende appels tot op de Gen. Synoden van 1986 en 1989 toe was deze classis nu uiteindelijk tot de beslissing gekomen deze toestemming niet te geven. Hierover was de kerkeraad van Rotterdam in appel gegaan, eerst bij de Part. Synode van het Zuiden en later bij de Gen. Synode. Commissie 7 had een pakket van 70 bladzijden te doorworstelen gekregen en had ook zelf weer een rapport van 10 bladzijden samengesteld. De bespreking was in comité, maar de uitspraak van de Synode in het openbaar, zodat die hier meegedeeld kan worden. De belangrijkste gedeelten van de uitspraak volgen hier, mede omdat de kerkeraad van Rotterdam-C. hierover alle kerkeraden bij schrijven heeft benaderd vorig jaar.

De Generale Synode constateerde

a. dat de classis Rotterdam haar besluit tot afwijzing van de instructie van de kerkeraad van Rotterdam-C. om te komen tot nauwer samenleven met de Ned. Geref. Kerk van Rotterdam- Overschie niet heeft onderbouwd;

b. dat de kerkeraad van Rotterdam-C. daardoor in het onzekere is geraakt over de motieven die de classis tot deze afwijzing brachten;

c. dat de motivatie van de kerkeraad in zijn appel bij de Part. Synode van het Zuiden voor het grootste deel berust op vermoedens;

d. dat de Part. Synode van het Zuiden het getuigenis van de kerkeraad van Rotterdam-C. onvoldoende verifieerbaar acht en stelt dat er niet volledig is voldaan aan de in bijl. 8 K.O. gestelde vereisten;

zij was van oordeel
- dat de Part. Synode er terecht op gewezen heeft dat de classis Rotterdam nalatig is geweest in de onderbouwing van haar genomen besluit en dat zij die na herbezinning alsnog dient te geven;
- dat vermoedens geen grond kunnen vormen voor toewijzing van een appel
- dat de kerkeraad van Rotterdam-C. d.m.v. genoegzame samensprekingen voldaan heeft aan bijlage 8 sub. 2a K.O.;
- dat de kerkeraad het „wat" en „hoe" van de samensprekingen op behoorlijke wijze schriftelijk heeft verslagen;
- dat de kerkeraad nog niet volledig voldaan heeft aan het verzoek van de classis om inzage te geven in de schriftelijke verslaglegging van de samensprekingen over de prediking;
- dat het vanzelfsprekend geacht mag worden dat de eenheid in erkenning en beleving van het Woord Gods en de belijdenis van de kerken, alsook van de regels die op grond daarvan voor het kerkelijke leven gelden door de classis beoordeeld moet worden op grond van de beschikbare objectieve gegevens;
- dat de kerkeraad van Rotterdam-C. op korte termijn een samenspreking met de NGK-Rotterdam-Overschie moet houden over de punten 4a t/m d uit de Acta G.S. 1989, blz. 274;

en zij besluit
- met de Part. Synode van het Zuiden uit te spreken dat de classis Rotterdam nalatig is geweest in de onderbouwing van haar besluit genomen in de vergadering van 2 juli 1991;
- het appel van de kerkeraad van Rotterdam-C. verder af te wijzen;
- er bij de kerkeraad van Rotterdam-C. op aan te dringen
- op korte termijn - een samenspreking te houden met de kerkeraad van de NGK-Rotterdam-Overschie over de punten 4a t/m d uit de Acta G.S. 1989 (blz. 274) als zijnde het enige punt waarin de kerkeraad nog niet volledig voldaan heeft aan de in bijlage 8 gestelde vereisten.

Bij dit alles zal een generaal-synodale commissie van bijstand benoemd worden om te helpen uit de impasse te komen. De classis Rotterdam zal zich opnieuw gaan beraden over het verlangen van de kerkeraad van Rotterdam-Centrum.

Financiën
In de middag van deze woensdag werden de financiële zaken van alle deputaatschappen behandeld in tegenwoordigheid van enkele deputaten voor financiële zaken. Op dat moment konden vele taken die de inmiddels zeer bekende „commissie 6" te behandelen had gekregen tot een afronding worden gebracht. Ook dit gedeelte werd in comité behandeld. In het openbaar werden daarna de bedragen genoemd die de kerken in de komende periode zullen offeren voor de verschillende werkzaamheden in de kerken. Ze volgen hieronder:

1. Theol. Universiteit: ƒ 2,—
2. Kerk en bedrijfsleven: ƒ 0,72
3. Emeriti: ƒ 20,80
4. Varenden: ƒ 1,16
5. Kerkjeugd: ƒ 1,28
6. Pastoraat in de gezondheidszorg: ƒ 1,32
7. ADMA en De Poort: ƒ 4,80
8. Onderlinge Bijstand en Advies: ƒ 7,20
9. Evangelisatie: ƒ 3,60
10. Evangelieverk. onder Israël: ƒ 0,60
11. Buitenlandse Zending: ƒ 5,72 (+ ƒ 17,60 uit andere bronnen)
12. Hulpverlening: ƒ 0,80 (+ ƒ 2,40 op andere wijze, met name via de zogenaamde februari-collecte)

Totaal een bedrag van ƒ 50,- (+ ƒ 20,-).
Er wordt ook voor het algemene werk in de Kerken goed geofferd.

Rijswijk (Z.-H.), D. Quant

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen