Volharden! Maar hoe?

De Hebreeën, de christenen uit de joden, hadden het moeilijk.
De vervolgingen waren losgebroken. Hun goederen werden verbeurd verklaard door de Romeinse geweldhebbers. Hun leven liep gevaar. En ze dreigden de moed en de strijd op te geven. Ze waren maar zwak van moed en klein van krachten. En de vijanden waren talrijk, sterk en listig! Wie kan het volhouden tegen de aartsvijanden van Gods volk: satan, wereld en eigen vlees? En toch: slechts wie volharden zal tot einde, zal zalig worden! En daarom: volhouden, volharden! De moed niet opgeven! De strijd niet opgeven! Lopers in de geestelijke loopbaan: span u in tot het uiterste! Leg af alles, wat u in het lopen zou kunnen belemmeren. U moet toch de eindstreep halen? Leg dan af alle last en de zonde, die u lichtelijk omringt!
U bent bang? U klaagt: ik houd het niet vol in de strijd. Ik lig telkens weer onder. Ik haal het niet. Ik haal het nooit! Ik bereik de eindstreep nooit! Mijn kracht is klein; de driften veel, en 't hart onrein!
Het is waar! Maar toch: volhouden, volhouden, niet opgeven, doorstrijden! Volharden! Maar hoe? Maar hoe dan? Maar hoe dan toch?
O, hoort het dan: Aanmerkt Dezen... Aanmerkt Jezus! Uw lopen in de loopbaan moet een lopen zijn in het geloof, en uw strijd moet een geloofsstrijd zijn. En het geloof leeft uit wie God is in Christus. Het is waar: wie in de loopbaan, in de strijd op zichzelf zou zijn aangewezen en op zichzelf zou worden teruggeworpen, wie het van eigen kracht en volharden zou moeten hebben, zal het zeker verliezen. Maar voor wie in het geloof mag lopen en strijden is de overwinning gewaarborgd. Gewaarborgd: door Jezus!
Aanmerkt Dezen... Aanmerkt Jezus! Laat ons met lijdzaamheid lopen de loopbaan, die ons is voorgesteld, ziende op de overste Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus!
Aanmerkt Dezen... Aanmerken, dat wil zoveel zeggen als het naast elkaar plaatsen van verschillende dingen, het overwegen en dan tot een conclusie komen. De Hebreeën, en met hen Gods strijdend volk van alle tijden, worden vermaand en opgewekt om te overwegen wie Jezus is en het werk dat Hij verricht heeft. En dan daarop zien en daaruit kracht putten om de loop voort te zetten, om door te strijden. Ten bloede toe!
Aanmerkt Dezen... Jezus, Die Zijn volk „ten schild is in 't strijdperk van dit leven".
Aanmerkt Jezus! Jezus, Die de loopbaan tot het einde toe heeft afgelopen. Die door Zijn Middelaarsgeloof door de diepste diepten is heengeworsteld.
Aanmerkt Dezen... Jezus, Die het tegenspreken van de zondaren tegen Zich heeft verdragen. O, wat is Hij tegengesproken! In Zijn vaderstad Nazareth knarsten de mensen op hun tanden, toen Hij de waarheid sprak. Het was allemaal verzet en tegenstand, wat Jezus ontmoette toen Hij op aarde wandelde. Almaar tegenspraak. Dat tegenspreken ging tenslotte zelfs zover, dat men Hem voorgoed de mond wilde snoeren door Hem te hangen aan het kruis. Maar „Deze" zweeg als een schaap voor zijn scheerders, omdat de hand Gods tegen Hem was gekeerd.
De strijd van de Hebreeërs en van al Gods kinderen op aarde is dan ook niet verwonderlijk. Een dienstknecht is immers niet meer dan zijn Heere. Ze hebben Mij gehaat, zij zullen ook u haten, heeft Jezus Zelf gezegd. Och, wat kunnen er een tegensprekers zijn in het leven van hen, die de Heere vrezen. Tegensprekers van buiten en van binnen. „Waar is nu uw God?". Alles loopt u toch tegen? Alles breekt u bij de handen af! Waar is God, op Wien ge bouwdet, en aan Wien g'uw zaak vertrouwdet? Wat helpt u al uw godsdienst?
En ook van binnen kan er die tegenspraak zijn. Wat een weerstanden van het eigen hart dat maar niet wil leven van louter genade.
Aanmerkt Dezen, Die zodanig een tegenspreken van de zondaren tegen Zich heeft verdragen, opdat gij niet verflauwt en bezwijkt in uw zielen!
Aanmerkt Dezen... Jezus, Die voorgestreden heeft en Die overwonnen heeft. En Hij zal al Zijn strijdend volk, dat Hij gekocht heeft voor de prijs van Zijn bloed, in Zijn overwinning doen delen. Het is Pasen geweest. Satan en alle doodsmachten zijn door Christus overwonnen, zodat ze de Zijnen nog wel kunnen benauwen maar toch geen wezenlijk kwaad meer kunnen doen. Niemand zal Zijn schapen uit Zijn hand kunnen rukken, en niets zal hen kunnen scheiden van Zijn liefde.
Ook als de Zijnen Hem niet meer kunnen vasthouden, nochtans houdt Hij hen vast. De verheerlijkte Paaskoning is ons van Isrels God gegeven.
Kregen we Hem al onmisbaar nodig in het strijdperk van dit leven? Als onze schuldbetalende en schuldverzoenende Borg en Zaligmaker? Och, buiten Hem, zonder Hem is er geen andere toekomst dan de nacht, donkere ondergang in het eeuwig verderf.
Maar zalig degenen die de strijd des geloofs leerden strijden, die in de loopbaan des geloofs lopen, die het om de ere Gods te doen geworden is.
Aanmerkt Dezen... Aanmerkt Jezus! Zie op Jezus! Zie almaar door op Jezus! Hij leeft! En gij zult leven!

M. Vlietstra

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen