Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Citers van God gegeven

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Citers van God gegeven

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

„... hebbende de citers Gods". Openbaring 15:2b

De citer - in onze Statenvertaling vaak genoemd de harp - is al een heel oud muziekinstrument. Jubal begon ze al te maken. 't Is een vierhoekig stuk hout met daarin evenwijdig gespannen een zeven- of achttal snaren. Men bespeelde het met de vingers of men tokkelde erop met een stokje.
We kunnen citer en feest in één adem noemen. Om zo te zeggen: er was geen feest zonder citer. Ook in de eredienst had de citer een plaats. De dichter van Psalm 43 zegt dat het zijn begeerte is om in te gaan in Gods woning om daar God, zijn God met de harp te loven. En Psalm 150 roept op om de Heere ook met de harp te loven.
U kent David van het heilig Blad. Hoe vaardig was hij in het spelen op de citer. Daarom werd hij, als de boze geest over Saul kwam, geroepen aan het koninklijk hof.
Was er geen vreugde, geen blijdschap dan was de citer opgeborgen. Bekend is de uitdrukking: de harpen aan de wilgen hangen. Die is ontleend aan Psalm 137. De ware Sionieten in Babel konden geen feestvieren. Ze waren daar verre van. Ze weenden, ze treurden, omdat ze niet waren in Jeruzalem, in Sion, in de nabijheid van God.
Slechts in die nabijheid is het voor hen feest, en daar horen dan de citers bij. Zonder de Heere dan - om het met de woorden van Jesaja te zeggen - rust de vreugde der harp.
Johannes op Patmos mocht inblikken in de hemel. Een deur was geopend in de hemel. Hij heeft gezien de hoge, de majesteitelijke God op Zijn troon, en in het midden van de troon een Lam staande als geslacht. Voor die troon ziet hij een glazen zee, kristal gelijk. In Openbaring 15 ziet hij wederom die zee. Nu wordt zijn blik gericht op mensen. Zij staan aan die glazen zee. 't Is feest in de hemel. Zij staan voor de troon van God, ze zijn in Gods onmiddellijke nabijheid, bij God de Bron van vreugd. Hier is geen traan, geen droefheid meer. Hier is enkel vreugde. Ze zijn zangers, de zangers aan de glazen zee. Ze zingen hun lied, het lied van Mozes en van het Lam.
Eens was er de Schelfzee, de Rode Zee, waarvoor Israël stond. Pi-Hachiroth - mond der benauwing. Aan weerskanten de bergen, naar voren de zee, en achter Israël Farao met zijn ruiters. Er was geen pad. Doch God baande door de woeste baren en brede stromen een pad. Op de andere oever daar rees Gods lof op stem en snaren. Farao met de zijnen omgekomen in de zee, maar Israël droogvoets daardoor geleid. Aan Openbaring 15 gaat vooraf Openbaring 13: de antichrist. Die heeft macht gekregen om de heiligen krijg aan te doen en om die te overwinnen, 't Is eenzelfde situatie. Weer een Farao. Wie het beeld niet aanbidt, wordt gedood. Maar ook nu een zee van gericht, een zee met vuur gemengd. De zeven engelen met de zeven schalen vol van de toorn van God komen eraan. Het eindgericht zal voltrokken worden.
U meent dat de kerk omkomt in die zee, dat de kerk de verliezer is? Dat is niet waar! Daar zijn de zangers aan de glazen zee op de andere oever. Niet een paar, maar een schare die niemand tellen kan. Ze zingen hun overwinningslied.
Bij dit feest horen de citers. Wel - die krijgen zij van God. Uit de hand van Hem Die op de troon zit, voor Wiens aangezicht zij zijn gekomen. Dit heeft een diepe betekenis.
De eerste is het wonder van het komen door de glazen zee die met vuur gemengd is. Die zee met vuur spreekt van Gods heiligheid. God is een verterend vuur. Was Israël anders dan Egypte? In de nacht waarin de verderfengel rondging, bleek de gelijkheid. Alleen het bloed van het geslachte lam gaf beschutting. Moet er voor u en voor mij niet een omkomen zijn in die zee met vuur gemengd? Welk mensenkind komt daar ooit doorheen? Moeten we niet allen vanwege Gods heiligheid en onze onheiligheid, ons zondaars-zijn verteerd worden door dat vuur? Precies als Farao die tot tien keer toe ernstig was gewaarschuwd en opgeroepen om zich te bekeren? Wordt het Pi-Hachiroth - mond der benauwing? Staande voor die zee met vuur gemengd? Hoor: hebbende de citers Gods - dat zegt dat de doortocht alleen aan God te danken is. Het wonder van genade-alleen, het wonder van Zijn barmhartigheid. God gaf een pad: het Lam Gods dat geslacht is, Jezus Christus gegaan in die zee met vuur gemengd. Hij daarin tenonder gegaan. Al Gods golven en al Gods baren over Hem heen. Aangestoken door het vuur en verteerd. Door Hem naar de andere oever en op de andere oever. Daar voor de troon van God - hebbende de citers Gods.
Er is nog een tweede betekenis. De zangers zijn zij die de overwinning hebben van het beest. De strijd was groot en zwaar, maar zij hebben stand gehouden. Ze hebben de geboden Gods bewaard en het geloof van Jezus. Dat zij de citers Gods hebben zegt dat hier geen sprake is van hun verdienste, van hun prestatie. Ook hier is enkel de genade Gods. Hij gaf de kracht om staande te blijven tegenover de antichrist. Hij gaf de kracht om te strijden en te overwinnen. Dat is ook vandaag - nu de contouren van de antichrist zich gaan aftekenen. Gods geboden gelden niet meer en door het geloof van Jezus gaat een dikke streep.
Hoe kunt u alleen de goede strijd des geloofs strijden? In de kracht van de Heere! Hier worden we heengewezen naar de binnenkamer. Alleen in die weg zullen we de citers Gods ontvangen.
De zangers hebben de citers Gods. Dat betekent tenslotte: God Zelf geeft hun het lied te spelen en te zingen. Ze kunnen alleen maar zingen van de drieënige God. Hij is de inhoud van hun zang. Alles is uit God en door God en daarom tot God.
Johannes heeft het reeds gezien: ze hebben de citers Gods. 't Is niet afwachten, 't is niet twijfelachtig. Hier is de troost voor de kinderen Gods, voor de levende kerk. Daar voor de troon staan de blijde zangers; daar wordt Zijn Naam met lofgejuich geprezen. Daar staan ze, de speelliên, tokkelend op de van God gegeven citers.
Wat een uitzicht in Pi-Hachiroth!

Scheveningen, ds. v. Z.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 september 1993

De Wekker | 16 Pagina's

Citers van God gegeven

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 september 1993

De Wekker | 16 Pagina's