Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Tien pluspunten van een kerkdienst (IV)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Tien pluspunten van een kerkdienst (IV)

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

6. De lofprijzing
Op verschillende manieren kunnen we in een kerkdienst de lofprijzing verrichten.
De minst bedachte vorm is het belijden van het geloof. Ik kom er als aparte daad van belijden nog op terug. Toch zou men het apostolicum ook kunnen opvatten als een lofprijzing aan God. Hierin wordt Hij erkend en geprezen als de Drieënige God. Zo heeft Hij Zich aan ons geopenbaard. Zo mogen wij Hem kennen, liefhebben en eren. Wij prijzen Hem om de werken en de weldaden, die wij uit Zijn hand ontvangen. De confessie als lofprijzing op de levende God. Vader, Zoon en Heilige Geest.
Daarnaast zijn er de Psalmen, waarin en waardoor we God lof brengen. Niet alleen de zogenaamde Halleluja-psalmen, maar ook al die liederen, waarin de daden en de deugden des HEEREN bezongen worden. Een vreugde om ze met ons hele hart te zingen.
En dan de lofprijzing in het gebed. Het geweldige voorrecht om in het gebed woorden te (horen) gebruiken, waarin God als de Almachtige, de Eeuwige, de Genadige en Barmhartige wordt geprezen. Een voorbeeld voor de lofprijzing zijn de liederen die we in Openbaring vinden: 4:8-11; 5:9-13; 7:10-12; 11:15-17. Ik denk ook aan Jesaja 6:3. Lofprijzing en aanbidding horen bij elkaar. Is er bij de lofprijzing de gedachte aan Gods heerlijke, machtige daden voor ons, in de aanbidding gaat het vooral om wat God in Zichzelf is, de Verhevene, de Goedertierene.
Van Ruler heeft geschreven dat een mens nooit hoger kan komen dan de aanbidding. Terecht, daarin verliest de mens zichzelf aan God, en ervaart hij een eenheid, die de afstand overbrugt. Een eenheid van aanbidding en eenswillendheid met de levende God. Onze eigen kleinheid wordt niet weggedrukt tot niets. Zij krijgt juist in de lofprijzing de ware afmeting van een mens die zich voor God buigt en zich in Hem verheugt. Een mens die een plaats van God krijgt in de vrede van Gods verlossende liefde. Aanbidding, omdat de HEERE Zijn werk volbrengt.
Soms vraag ik me af, of wij ons persoonlijk en gemeentelijk niet méér zouden moeten oefenen in de aanbidding van God. De aarde heeft ons zo in haar greep, dat onze gebeden daardoor bezwaard worden. Zo kunnen wij de hoge vlucht van de aanbidding niet maken. Ik schrijf dit niet vanuit een dualisme, alsof aarde en hemel elkaars concurrenten zouden zijn. Allerminst! Ik denk wel dat wij van tijd tot tijd omhoog moeten kijken, zoals Johannes door een geopende deur in de hemel (Openbaring 4:1). Daar hoort hij de lofzang. Zonder een blik op de troon komt de lofzang niet op haar eigen, hemelse toon. Als we de lofprijzing wat meer mochten beoefenen, zou er ook meer hemelleven op aarde zijn! Zouden we er met elkaar niet wat meer over moeten spreken? Voor mij is in elk geval een van de pluspunten van de kerkdienst de lofprijzing en de aanbidding van de levende God. Zij geschiedt in een publieke eredienst. Ieder kan zo maar binnenkomen.

7. Dankzegging en voorbede
We vatten ze onder één kopje, al zouden we ze ook apart kunnen behandelen. Danken voor Gods goede gaven, voor Zijn geduld en zorg, voor Zijn trouw en leiding, voor de verhoring van gebeden en Zijn vaderlijke steun in moeilijke dagen - voor alles wat Hij is, wat Hij geeft en wat Hij doet.
Ook danken voor wat Hij ons onthoudt? Dat is een moeilijke vraag. In elk geval danken voor wat Hij van ons weghoudt en voor datgene waarvoor Hij ons bewaart.
Toch ook voor wat Hij ons onthoudt. Ik hoorde ooit een kind van God zeggen: Soms ben ik meer gezegend door wat de HEERE mij heeft onthouden, dan door wat Hij mij heeft gegeven. Dit is een uitspraak die sterk situationeel bepaald is. Ik denk ook dat het een incidentele uitspraak is. Toch kan een gelovige erbij bepaald worden, dat Gods onthoudende genade onderdeel is van Zijn gunnende liefde. Een vader en moeder voldoen niet aan al de wensen van hun kinderen. Dezen moeten leren ook met een neen tevreden te zijn. Zo is het ook met onze hemelse Vader. Zijn neen heeft een even pedagogische betekenis (èn vrucht) als Zijn kastijding. Men leze Hebreeën 12:5-11. Sla vooral het slot niet over. Dat spreekt over een vrucht die bestaat in vrede. Ik besef dat deze dingen soms beter in een persoonlijk gebed een plaats kunnen krijgen, dan in het gebed van de gemeente. Toch zouden zij daar niet moeten ontbreken. Een predikant overwege hoe hij Gods vaderlijk neen op bepaalde gebeden in de dankzegging een plaats geeft. Misschien door het onderwerp eens in een preek ter sprake te brengen.
Klassiek-bijbelse voorbeelden van Gods liefdevol gemeend neen zijn het antwoord dat Mozes kreeg (Deuteronomium 3:26v.) en dat Paulus kreeg (2 Corinthiërs 12:8 en 9).
En dan de voorbede. Soms door gemeenteleden gevraagd, soms ongevraagd. Een moeilijk punt voor kerkeraad en predikant. Als het gebruikelijk is dat alleen op verzoek voorbede en dankzegging, met naam, toenaam (en soms ook situatie) wordt gedaan, moet men zich daaraan houden.
Toch weet een kerkeraad ook wel van noden, die nooit ter voorbidding zullen worden voorgedragen. Zou men dan als predikant of ouderling niet een weg weten te vinden, waarlangs deze zorgen toch in de voorbeden een plaats krijgen?
Daar zijn - weids gezegd - de noden van kerk en wereld, van mens en schepping, van het volk van God en van de velen die zonder God leven. Het lijden van de tegenwoordige tijd (Romeinen 8:18) is zwaar en breed. Vanouds heeft de kerk het als haar roeping gezien om de voorbede te doen. In het bijzonder voor mede-christenen, maar toch ook voor alle mensen op aarde. Men zie hoe Paulus in de hulpverlening een prachtige geleding aanbrengt (Galaten 6:10). Men zou die tweedeling met verschillend accent ook in de voorbede kunnen toepassen.
Er is een publieke plaats waar de noden van kerk en wereld, van overheid en volk voor Gods troon worden neergelegd. Dat mee te maken is een van de pluspunten van een kerkdienst.

8. Gemeenschappelijk ons geloof belijden
Hierboven schreef ik er al over. Juist in deze tijd, nu het geloof aangevochten wordt, is het een steun voor het hart om de artikelen van de geloofsbelijdenis eerbiedig en blijmoedig uitgesproken te horen worden en daar van harte mee in te stemmen.
We voelen ons dan verbonden met de kerk der eeuwen. Het is hetzelfde geloof, het zijn dezelfde schatten waarin wij delen. Het is de ene God, in drie Personen, die wij belijden.
Vanouds heeft het woord belijden de betekenis van meespreken, hetzelfde zeggen als God ons heeft voorgezegd. Dat overnemen en dat samen met vele anderen belijden. Daarin de verbondenheid en het vertrouwen tot uitdrukking brengen, de afhankelijkheid en de hoop, de dankbaarheid en de zekerheid van het algemeen ongetwijfeld christelijk geloof.
Als predikant heb ik het voorrecht dat in het midden van de gemeente te mogen doen. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die zelf zouden willen meespreken, met mond en hart. Wat de kerk belijdt is ook hun persoonlijk geloof. Het is door de ervaring hun deel, waaraan zij, zoals in de Psalmen, uitdrukking willen geven. Het is een verlangen dat zich laat horen.
Opnieuw herinner ik aan het publieke karakter van de eredienst. Ieder kan hem meemaken. Het geloof in God wordt beleden. Waar vervolgingen woeden, worden als eerste de publieke erediensten verboden. Vijandige overheden willen van het publieke belijden niet weten. Zij vrezen het. Daarom verbieden zij het.
Zijn wij ons bewust van het voorrecht en van de rijkdom, die God ons gunt in het publiek belijden van ons geloof?

W.H. Velema

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 april 1994

De Wekker | 16 Pagina's

Tien pluspunten van een kerkdienst (IV)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 april 1994

De Wekker | 16 Pagina's