Fraude (I)

In Wolters woordenboek worden maar enkele vormen van het woord genoemd. Van het begrip, beter gezegd, want fraude is in onze welvaartssamenleving een begrip geworden. Geen nummer van een dagblad, of men komt er wel een fraudeverhaal in tegen. Belastingfraude, examenfraude, stembusfraude, steunfraude, verzekeringsfraude, maritieme fraude, het zijn maar enkele vormen van fraude die zich in onze samenleving diep hebben ingevreten. Wat ervan aan de oppervlakte van de samenleving zichtbaar wordt, af en toe, jaagt schrik aan. Of misschien ook niet, want het heeft er de schijn van dat fraude in het gevoel en het denken van veel mensen als een aan de welvaart inherent verschijnsel is geaccepteerd. De schrik zou misschien groter zijn als de werkelijke omvang van alle vormen van fraude, gepleegd door enkelingen of binnen verbanden van mensen, zichtbaar zou worden. Uit de mate waarin een samenleving fraudeert kan namelijk haar morele standaard worden afgelezen...

Fraude en fraude zijn twee
Naar het oordeel van veel mensen is dat zo. Men onderscheidt grote en kleine fraude. Onder grote fraude verstaat men het door middel van intelligente en handige manipulatie met geld of geldswaardige papieren zichzelf op grote schaal verrijken, ten koste van de gemeenschap of van de enkeling. Mensen die op deze wijze het onderscheid tussen „mijn en dijn" uit het oog verliezen, komen in de publiciteit en worden nagewezen. In de voorbije periode van zeg twee jaar, heeft een aantal burgemeesters, wethouders, verzekeringsmanagers, dominees en christelijke bestuurders dat op gevoelige manier door eigen toedoen ondervonden. De kleine fraude blijft verborgen, zo het al als fraude wordt gezien. Een werkloosheidsuitkering combineren met zwart werken is natuurlijk niet goed maar men duidt het voor zichzelf niet als fraude aan. Men verantwoordt het voor zichzelf als een gerechtvaardigde poging om met een niet belaste aanvulling op het gezinsbudget het leefniveau aantrekkelijker te maken.
En men is er niet alleen in. Het is een gemeenschappelijk kwaad. Dat ontlast het geweten. Bovendien: wat de meesten op kleine schaal doen wordt door niet weinigen op grote schaal gedaan. De omvang van het zogenaamde zwartgeld-circuit is niet bekend, maar velen weten dat liquidatie van dit circuit ontwrichting van onze economie tot gevolg zou hebben. Christelijk Nederland participeert ook in dit circuit, bij sommigen onder het argument dat de besteding van belastinggelden aan doelen waaraan het christelijk volksdeel zich niet verwant kan voelen, deze participatie rechtvaardigt... Verzekeraars kunnen een boekje opendoen over pogingen van het publiek gechargeerde (extra opgevoerde of gefingeerde) claims gerealiseerd te krijgen, met name in de sfeer van de reisverzekering. Nu de vakanties zijn begonnen is men op de schadeafdelingen weer rechtop gaan zitten...

Het is toch algemeen gebruik?
In de wereld van de internationale goederenhandel werd en wordt fraude niet altijd als fraude gezien, met name niet als zij dient om de concurrentiepositie van het exporterende bedrijfsleven op de buitenlandse markten te handhaven of te versterken. Voorbeeld: nog werkzaam in de dienstverlening aan het exporterende bedrijfsleven, ben ik meerdere malen geconfronteerd met de vraag van exporteurs transportpolissen af te geven met verzekerde sommen, die aanzienlijk onder de werkelijke waarde van de goederen lagen (met latere aparte afgifte van een addendum met een suppletie), teneinde bij binnenkomst van de goederen in het land van bestemming de invoerrechten te drukken. „Niet ongewoon meneer", merkte een functionaris van het bedrijf op toen ik medewerking hieraan weigerde. Wie kent de omvang van de exportsubsidies die in het verleden meermalig verleend zijn op partijen zuivelprodukten, die het land legaal verlieten, daarna illegaal weer binnen kwamen om het daarna opnieuw gesubsidieerd, weer te verlaten? En welke bank, met kredietverlening bij internationale goederentransacties betrokken, heeft nooit eens te maken gehad met transacties die door middel van vervalste documenten volstrekt gefingeerd waren? In de hele wereld, ook in ons land, vormen maritieme fraude en de georganiseerde verdwijning van goederenladingen een bijna onoplosbaar probleem. Er zouden veel meer voorbeelden te geven zijn. We beseffen waarschijnlijk niet hoe diep fraude in zijn duidelijk grove en op het oog onschuldige vormen in onze welvaartssamenleving is ingevreten en hoe bedreigend dat is voor het voortbestaan van een volk.
In enkele artikelen wil op dit verschijnsel wat dieper worden ingegaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen