Ad Interim

Benoemingen
Onze kerkleden hebben het eerder in de kranten kunnen lezen dan in ons eigen blad: de generale synode heeft drie benoemingen gedaan in de komende vacatures aan de Theologische Universiteit.
Dat kan nu eenmaal niet anders: na de woensdagmorgen 9.00 uur kunnen er geen berichten meer door de drukkerij verwerkt worden en de synode deed op donderdag 28 september de benoemingen.
Maar nu, bij de eerste gelegenheid, mag een kleine reactie in ons blad niet uitblijven.
Het was bij iedereen die meeleefde wel bekend, dat het niet gemakkelijk zou zijn om in de vacatures te voorzien. Reeds toen bekend werd, dat niet minder dan drie hoogleraren (en wat voor een professoren!) emeritaat zouden vragen, al gold dat voor de één op een kortere termijn dan voor de ander, sloeg menigeen de schrik om het hart. Wat moet hier van terecht komen? Gaat prof. Velema ook al met emeritaat?
Ik denk, dat soortgelijke gedachten ook bij het college van hoogleraren geleefd zullen hebben, en evenzeer bij het curatorium, dat toch aanbevelingen en voorstellen aan de generale synode moet doen.
En ik denk, dat de meeste synodeleden soortgelijke gedachten zullen hebben gehad (of misschien nog hebben, want ik begreep dat er nog verder gesproken gaat worden over de aanstelling van een zesde hoogleraar).
Tussen de regels door kon je uit de krantenverslagen ook wel aanvoelen, dat er een zekere spanning leefde.
Er zijn onder ons niet velen, die gepromoveerd zijn. Zoals gezegd werd, dienen er tenminste drie gepromoveerde hoogleraren aan de universiteit te zijn. Het is wel mogelijk om predikanten te benoemen, die doctoraal examen hebben gedaan, maar dan niet met de status van hoogleraar, maar van universitair docent of hoofddocent, in de verwachting dat t.z.t. een promotie zal volgen, waarna de functie „opgewaardeerd" mag worden.
En er zijn wel enkele gepromoveerden, maar niemand mag verwachten, dat de titel van doctor betekent dat je straks „automatisch" in Apeldoorn terechtkomt.
Bovendien, de plaats, die „Apeldoorn" in de kerken inneemt, betekent nu eenmaal, dat de synode niet alleen op theologische bekwaamheid pleegt te letten, maar ook op het vertrouwen, dat iemand in brede kring binnen het kerkverband ontvangt. Ja, hoe men daarover ook wil denken, maar daar ga ik nu even niet op in. Laat men overigens niet denken dat dat alleen onder ons zo is. Ik denk wel te moeten zeggen, dat het in alle kerkverbanden zo is. Alleen voelt elk zijn eigen zorgen het zwaarst.
Maar dit gezegd zijnde, moge van de kant van de redactie, en ook van de kant van de lezers van ons blad een hartelijke felicitatie en zegenwens geuit worden aan het adres van de betrokken broeders, drs. A. Baars, drs. T.M. Hofman en dr. H.J. Selderhuis. Ik heb begrepen dat de brs. Baars en Selderhuis konden bedenken, dat er rondom hun persoon iets in de lucht kon hangen. Officieus klonken hun namen nog al eens, evenals die van sommige anderen. Voor drs. Hofman is zijn benoeming, zoals ik begreep, een grote verrassing geweest, en niet alleen voor hem, maar ook voor de synode zelf.
We mogen de brs. Baars en Hofman toewensen, dat ze in gezondheid en met vreugde hun studie mogen afronden, en we mogen de drie benoemde broeders toebidden, dat ze in blijdschap en tot grote zegen hun werk in Apeldoorn mogen beginnen, de een wat eerder, de ander wat later.

K. Boersma

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen