Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Laten wij naar Bethlehem gaan ...

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Laten wij naar Bethlehem gaan ...

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Laten wij er snel heen gaan om dat pas geboren kind te zien. Hoeveel opa's en oma's zouden dat niet tegen elkaar gezegd hebben toen ze het bericht kregen, dat er een kleinkind geboren was. Dat is toch een normale reactie. Alleen in die situaties, waarin grootouders om gezondheidsredenen e.d. niet kunnen gaan, zullen ze van zo'n bezoek afzien. Maar als er geen belemmering is, zal iedere opa en oma toch zo snel mogelijk naar dat nieuwe kleinkind gaan kijken. Ze hebben naar die geboorte uitgezien. En nu willen ze dat kind ook persoonlijk zien. Ze willen de feestelijke sfeer proeven en meebeleven. Het is toch onvoorstelbaar, dat grootouders de geboorte van een kleinkind alleen maar voor kennisgeving aan zouden nemen.

En toch..... zulke onvoorstelbare reacties zijn er wel geweest bij de belangrijkste geboorte, die ooit op deze aarde heeft plaats gevonden. De geboorte van de Here Jezus Christus in de kribbe van Bethlehem. De eerste mensen, die dit geboortebericht hoorden waren de herders in de velden van Efrata. God liet hun dat geboortebericht brengen door een engel. En een heel engelenleger jubelde de vreugde van die geboorte uit in het „Ere zij God".
De herders kregen de schrik van hun leven. Van angst en ontzetting konden ze eerst geen woord uitbrengen. En als de engelen hen hebben gerust gesteld, dan kunnen ze alleen maar stil zijn vanwege de geweldige boodschap, die ze ontvangen hebben. Soms krijg je berichten, waarbij je geen woord uit kunt brengen. Je kunt alleen maar stil zijn om wat je hoort.
Maar wanneer die engelenlegers zijn weg gegaan, komen de herders langzamerhand tot de werkelijkheid terug. Het eerste wat ze tegen elkaar zeggen is: Laten wij naar Bethlehem gaan. Om te zien hetgeen daar geschied is en ons door de Here is bekend gemaakt. Dat is de normale reactie van mensen, die zich erbij betrokken weten. Het is de reactie van mensen, die naar die geboorte hebben uitgezien.
Ze zeggen niet: „Laten wij eens gaan kijken of het waar is. Want het is een ongeloofwaardige boodschap, dat de Zoon van God in een kribbe ligt. Dit is zo onwerkelijk, dat de Redder der wereld als een klein en hulpeloos Kind geboren is".
Nee, ze geloven het van ganser harte. En ze moedigen elkaar aan om te gaan kijken. Ze spreken tot elkaar: „Laten wij naar Bethlehem gaan..." Voor „spreken" staat er in het Grieks een werkwoordsvorm, die zoiets betekent als „herhaaldelijk spreken". Ze beginnen er steeds weer over tegen elkaar. Laten wij toch gaan kijken. Wij moeten dat Kind in de kribbe zien. Ze kunnen niet meer aan de slag gaan alsof er niets gebeurd is. Ze laten zich niet weerhouden door het feit, dat ze een eind moeten lopen. Ze beseffen, dat deze persoonlijke boodschap om een persoonlijke reactie vraagt.

Mag ik u vragen, of het kerstevangelie u al in beweging gezet heeft? Heeft het geboortebericht van onze Heiland u verlangend gemaakt om Hem te zien met de ogen van het geloot Weet u zich zo bij het Kind in de kribbe betrokken, dat u het persoonlijke contact met Hem zoekt?
Want dat is niet vanzelfsprekend. Er zijn ook heel andere reacties op de kerstboodschap dan die van de herders. De evangelist Mattheüs vertelt de geschiedenis van de wijzen uit het Oosten. Mattheüs heeft zijn evangelie in eerste instantie geschreven voor de joden. Want juist het volk Israël wees het Kind in de kribbe af. En om dat oude bondsvolk op te wekken om toch ook Jezus Christus als de Messias te aanvaarden vertelt hij van het huldebetoon, dat het Kind in de kribbe ontvangen heeft van de wijzen uit het Oosten.

Onverwachts brengen die wijzen uit het Oosten een bezoek aan Jeruzalem. En ze stellen overal de vraag: Waar is de Koning der joden, die geboren is? Want wij hebben zijn ster in het Oosten gezien en wij zijn gekomen om Hem hulde te bewijzen. Die wijzen uit het Oosten wisten zeker, dat de Messias geboren was. Ze wisten alleen niet waar.
Dat kerstevangelie is op een hele wonderlijke wijze in hun leven gekomen. Meer als een conclusie uit de gang der sterren, dan als een concreet Godswoord. Ze hebben iets wonderlijks aan de sterrenhemel ontdekt. Een bepaalde ster waar ze geweldig van onder de indruk waren. Toen ze er met elkaar over discussieerden wat dit wel mocht betekenen, konden ze tot geen andere conclusie komen dan dat het te maken moest hebben met de Messias van Israël. Dit moet te maken hebben met die lang beloofde Heerser, de ster uit Jakob. Op hun werkbespreking hebben ze tegen elkaar gezegd: Stel je voor, dat het waar is. Wat zou dat geweldig zijn! En zijn ze toen weer overgegaan tot de orde van de dag? Nee, ze hadden maar één verlangen. Dat was om dat Koningskind persoonlijk te ontmoeten en Hem hulde te bewijzen. Toen zijn ze op weg gegaan en hebben in Jeruzalem navraag gedaan waar ze dat Kind konden vinden.
Toen ze van Herodes hoorden, dat ze in Bethlehem moesten zijn, zijn ze daar zonder aarzelen heen gegaan. Ze hebben niet gezegd: Dat is zo'n achterafdorp, daar hebben wij niets te zoeken. Ze hebben gezegd: Laten wij naar Bethlehem gaan. Ze zijn gegaan in het geloof, dat ze dat Koningskind zouden vinden. En door dat gelovige zoeken hebben ze Hem ook mogen vinden.
In een geweldige tegenstelling tot dit optreden van de wijzen, staat nu de houding van de overpriesters en de schriftgeleerden. Zij zijn door Herodes in vergadering bijeen geroepen omdat die wijzen vol overtuiging het geboren Christus-kind zochten. Ze krijgen de vraag voorgelegd waar de Christus geboren zou worden? Die vraag is voor hen een fluitje van een cent. Ze noemen ogenblikkelijk de tekst uit Micha 5: „En gij Bethlehem, land van Juda, zijt geenszins de minste onder de leiders van Juda...."
Ze kunnen het opdreunen als een van buiten geleerd lesje. In Bethlehem zal de Messias geboren worden. Daar moet je Hem zoeken.
En wat doen ze er verder mee? Wat doen ze met de boodschap van het Kerstkind die via de wijzen ook tot hen gekomen is? Niets! Helemaal niets! Ze rollen hun boekrol weer op en gaan over tot de orde van de dag. Ze zijn niet aangedaan van blijdschap. Er lopen geen tranen over hun wangen, omdat God nu eindelijk Zijn belofte heeft vervuld. Ze zeggen niet: Laten wij naar Bethlehem gaan om het Kind te zoeken. Ze wijzen alleen de tekst maar aan en dan zijn ze klaar.
Weten ze dan niet, dat het om de belofte van God gaat waar de gelovigen al eeuwen naar uit gezien hebben? Ja, natuurlijk weten ze dat. Ze kennen de belofte uit hun hoofd. Maar de boodschap raakt hen niet. Ze nemen het verhaal van de wijzen voor kennisgeving aan, maar het doet hun verder niets. Ze praten erover op een manier alsof het henzelf niet aangaat.
Is dat ook niet het gevaar voor ons als kerkmensen? Wij weten precies hoe het zit met het Kind in de kribbe. Dit heeft God gezegd en dat staat in de Bijbel. De teksten en de psalmregels rollen ons uit de mond. Maar wij worden niet warm van binnen als wij over het Kind in de kribbe horen spreken. En wij praten het nog goed ook, door te zeggen, dat wij van nature geen mensen zijn, die God zoeken. Wij zingen: Komt verwondert u hier mensen. Maar wij verwonderen ons in de verste verte niet. Wij vieren kerstfeest alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.
Maar zo kan het niet en zo mag het niet. Het geboortebericht van het Kind in de kribbe vraagt om een persoonlijke reactie en een persoonlijk antwoord. Het vraagt van ons, dat wij in het geloof „naar Bethlehem gaan" om persoonlijk die Heiland der wereld te ontmoeten.

M.J. Oosting

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 december 1995

De Wekker | 24 Pagina's

Laten wij naar Bethlehem gaan ...

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 december 1995

De Wekker | 24 Pagina's