Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Pasen in de wereld van de dood

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Pasen in de wereld van de dood

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wereld van de dood
Zonder Pasen is er geen hoop! Als Christus niet werkelijk uit de dood was opgestaan, zouden we „zonder hoop en zonder God" in de wereld zijn (Efeziërs 2:12). Zonder de opstanding van Christus is onze wereld een wereld van de dood.
De dood is op vreselijke wijze een macht. Dat kan ons beklemmen. Midden in het leven zijn wij door de dood omgeven. Het is realiteit. De mensenwereld is vol van sterven dag in dag uit. Mensen jagen elkaar de dood in. Er zijn mensen die zich in de dienst van de dood stellen en die geweldenaars en moordenaars zijn geworden. Hoe ze daartoe komen, laten we nu buiten beschouwing, het feit ligt er.
Er zijn satansmensen. Ze hebben macht. Ze kunnen op bepaalde tijden en onder bepaalde omstandigheden hun werk doen. Afschuwelijke moordpartijen vinden plaats op de aardbodem. Stromen bloed zijn en worden vergoten.
Het kan ons beklemmen dat we zelf op weg zijn naar het eigen sterven. Naar de eigen dood. Want de dood mag een algemene macht zijn, er is ook de persoonlijke dood. Het is beklemmend en uiterst verontrustend dat mensen de doodsmacht steeds verder toelaten in hun leven. Denk aan de praktijken van abortus en euthanasie. Praktijken waardoor mensen, geschapen voor het leven, de dood worden ingedreven. Het aantal zelfmoorden stijgt nog steeds. Doodsmachten als criminaliteit, geweld, agressie, roekeloosheid, onverschilligheid, kortom wetteloosheid, maken zich al sterker in de mensenwereld. De prikkel van de dood is de zonde. Wie de zonde doet, haalt de dood over zich.
Het is te begrijpen dat mensen somber gestemd raken over al deze ontwikkelingen. Waar komt dit uit? Zijn we het tijdperk van de doodscultuur binnengetreden? Wie probeert te peilen wat er op radio en televisie zoal geboden wordt door de wereldse omroepen, snuift voortdurend een doodsgeur op, min of meer verzacht door valse levensgeurtjes.
Andere godsdiensten weten geen echt antwoord te geven op hoe mensen van de dood verlost kunnen worden. Het blijft allemaal steken in zelfverlossing en een mens kan zich onmogelijk zelf verlossen. Het toenemende geloof in reïncarnatie werkt als een harddrug, die een ogenblik in een roes doet verkeren en tegelijk verdooft, maar die de mens onverkort in zijn ellende doet blijven. Zonder Christus, zonder Zijn opstanding uit de doden, staat het er met de mensenwereld hopeloos voor.
We kunnen trachten andere betekenissen aan de dood te geven die de verschrikkelijkheid van de dood proberen weg te verklaren, het helpt allemaal niets. De dood blijft de dood, de koning van de verschrikking, de laatste vijand, die macht over ons heeft en houdt. En in dit alles werkt het oordeel van God over de zonde van de mensenwereld.

Pasen in de wereld van de dood
In de wereld van de dood heeft God het Pasen doen worden. Hij heeft Zijn Zoon opgewekt uit de dood. Christus stond op in het eeuwige leven. Pasen is het centrale heilsfeit van het Evangelie. Het is een wonder. Dit wonder is met het scherpste verstand niet te verklaren. We moeten dat eerlijk erkennen. We mogen gelovig nadenken over de opstanding van Christus, maar we kunnen die niet verklaren. Toch is de opstanding een feit geweest in onze geschiedenis, in onze doodswereld. Het is een machtige daad van God geweest.
Het is te begrijpen dat „moderne" mensen er grote moeite mee kunnen hebben om het wonder van de opstanding te aanvaarden. Er wordt wel gezegd dat ieder mens voor zich een eigen betekenis aan de opstanding moet geven. Maar zo spreekt de Bijbel er niet over.
In het Nieuwe Testament beluisteren we één machtig getuigenis, één hooggestemde prediking over de werkelijkheid van de opstanding van Christus uit de doden. De opstanding gaat al onze mogelijkheden ver te boven. Hier geldt: We zien het maar doorgronden het niet. We horen de prediking van het Evangelie en we hebben een door God geschonken geloof nodig om het ongelooflijke van de opstanding te aanvaarden. Pasen doorbreekt al onze onmogelijkheden. Dat komt omdat Christus door Zijn verzoenend lijden en sterven aan het kruis de dood heeft overwonnen. Hij heeft echt de dood overwonnen. In de opstanding blijkt dat. Door de lichamelijke opstanding van Christus is de overwinning van de dood een feit geworden.

Bestrijdt de twijfel!
Wij moeten bij ons opkomende twijfel over de werkelijkheid en de kracht van de opstanding van Christus met kracht bestrijden! Want deze twijfel kan het geloof ernstig aantasten en verlammen. Twijfel is verlamming van het geloof. De twijfel probeert ons te doen overschakelen naar wat bij de mens mogelijk is. En dat is weinig.
Ten opzichte van de eigen dood beginnen we niets al hebben we uiteraard verantwoordelijkheid voor ons leven. Hoe overwin je twijfel? Niet door bij het verstand te rade te gaan! Moderne theologen doen dat en ze raken het Evangelie kwijt of snijden het naar de maat van wat het eigen verstand nog kan meemaken. De enige effectieve remedie tegen (opkomende) twijfel is het Woord van God zelf, het getuigenis van de Bijbel over het kruis en de opstanding van Christus.
Daarbij is het gebed onmisbaar of we bij ons luisteren naar de Bijbel het licht van de Heilige Geest mogen ontvangen. Zonder dat licht blijft het Evangelie gesloten. Het geloof krijgt toegang tot het kruis en de opstanding van Christus. Dan komen we tot verwondering en aanbidding. Dan verstaan we van binnenuit dat het wegverklaren van de opstanding van Christus ongeloofstaal is, uitingen van de (on)mogelijkheden van de menselijke rede.

Het komt op het geloof aan!
Dan straalt het licht over eigen leven en over eigen sterven. Dan begint er een leven waarbij we niet meer leven van wat bij ons mogelijk is, maar leren we vertrouwen op wat God heeft gedaan, doet en doen zal. We gaan ons aan Hem toevertrouwen. Door de opstanding van Christus zijn gelovigen wedergeboren tot een levende hoop (1 Petrus 1:3).
Laat er in de gemeenten een krachtig geloof, een krachtige hoop en een krachtige liefde zijn. Want Pasen is gevuld met kracht, met onuitputtelijke levenskracht. En laat er van de gemeente een krachtig getuigenis van dit Evangelie de wereld in mogen gaan.

J. Jonkman

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 april 1996

De Wekker | 24 Pagina's

Pasen in de wereld van de dood

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 april 1996

De Wekker | 24 Pagina's