Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ambtsdragers bijeen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ambtsdragers bijeen

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een fijne conferentie
In Amersfoort waren op 20 april jl. tal van ambtsdragers uit onze kerken en andere belangstellenden bijeen rond een zeer belangrijk onderwerp: „echtscheiding en huwelijksstoornis". Inleider was dr. H.J. Selderhuis.
De vergadering mocht zich in grote belangstelling verheugen. Een aantal andere bijeenkomsten in het kerkelijke leven had geen merkbare invloed gehad op de opkomst. En wie mocht gedacht hebben dat de afzonderlijk in het leven geroepen ambtsdragersconferenties van Bewaar het Pand de belangstelling voor deze vergadering in negatieve zin zou hebben beïnvloed, had zich vergist.
Dat zal ook wel aan het onderwerp hebben gelegen. Het gehele kerkelijke leven als zodanig heeft te maken met een crisis die zich op ethisch terrein vooral laat registreren. En huwelijk en gezin zijn dan wel het eerst aan de beurt. Men kan wel zeggen: „o, maar bij ons komt zoiets niet voor". Maar zeggen en zijn, kloppen niet altijd. Daarom was het verblijdend, te merken dat zo velen waren gekomen om zich in dit onderwerp te verdiepen.

Betrouwbaarheid
De voorzitter, br. D. Koole, die reeds jaren aaneen de vergaderingen van de ambtsdragers met vaardige hand leidt, kon zijn blijdschap uitspreken over de opkomst. In zijn openingswoord wees hij op de waarde en de betekenis van de betrouwbaarheid in heel het leven. Betrouwbaar te zijn in huwelijk, gezin, vereniging, kerk en waar dan ook, het is een zeldzaam verschijnsel aan het worden. Er is sprake van een collectieve uitslijting van het geweten. Het besef van goed en kwaad verdwijnt gaandeweg. Er is sprake van een moreel verval van normen en waarden. En terwijl het christendom erodeert, neemt de verloedering toe. Betrouwbaarheid is een kenmerk van oprechtheid, waarzonder het leven zich niet kan ontwikkelen.
Dit inleidende woord, ter opening van de vergadering gesproken, paste geheel bij het onderwerp, dat dr. Selderhuis, op een praktische en zeer directe manier aan de orde stelde. De lezer moet weten, dat hij alles wat op de ambtsdragersconferentie werd gezegd in de inleiding, straks gedrukt voor zich kan hebben, wanneer hij Ambtelijk Contact leest, waarin het referaat in zijn geheel zal worden opgenomen. Daarom geven we hier alleen een paar indrukken weer, die van dienst kunnen zijn om straks naar Ambtelijk Contact te vragen.

Problematiek
De hele problematiek rond huwelijk en echtscheiding is zo oud als de zonde zelf. Zij raakt ook ons allen. Daarom moeten we ons voortdurend inspannen om van harte mee te leven waar de spanningen zich ophopen.
De omvang van de problematiek is onbekend. De getallen over 1995 lieten zien dat er op 75.000 huwelijken in Nederland gesloten meer dan de helft op een scheiding uitliep (38.000). De getallen werden tijdens de bespreking wat bijgesteld, maar ieder ziet dat er van een serieuze moeite en zorg sprake is. Als men in staat zou zijn om vroegtijdig de stoornissen in onderlinge verhoudingen op te merken, dan zou er heel wat gewonnen zijn. Maar veelal komen deze pas in een laat stadium aan het licht. Staan de ouderlingen wel open voor sommige signalen, of zijn zij met hun eigen verhaal bezig? Er zou ook tucht gehouden moeten worden over de herders, die nalatig zijn of onbekwaam te werk gaan. Wie kent de mensen in zijn wijk? Men kan niet zeggen, dat het er niet toe doet. Immers, Christus komt Zelf in de ambtsdragers tot zijn gemeente. Men kan ook reeds daarom niet volstaan met eenmaal huisbezoek in het jaar. Er moet een band van vertrouwen groeien, waarin het mogelijk is om vertrouwen te ontvangen en te geven. Maar zijn de wijken voor een ambtsdrager niet vaak te groot? En zou men bij het vele werk in de gemeente ook niet een aantal goede en vertrouwde gemeenteleden kunnen inschakelen? Dr. Selderhuis achtte het wenselijk om op dit punt de structuur van de gemeente nog eens door te meten.

Geen pasklare oplossing in het pastoraat
Toch komen er, ondanks alle goede bedoelingen en alle werk en zorg van de ambtsdragers, soms ineens grote huwelijksproblemen aan het licht. Men moet ieder geval op zichzelf bezien, omdat de omstandigheden en de personen telkens weer anders zijn.
Ook bij het stellen van de vele vragen, na het referaat, werd daarop gewezen. Men kan niet zo „ex cathedra" een oplossing geven van de problemen, die in een bespreking worden aangedragen. Terecht werd de nadruk er op gelegd, dat ieder geval anders is. Maar ook, dat pastoraat méér is dan alle menselijke contacten, hoe noodzakelijk en onmisbaar zelfs deze ook mogen zijn. In het pastoraat gaat het om schuldvergeving én schuldbelijden. De pastor treedt op als gezant van Christus. Hij kan zijn werk alleen zéker en vertrouwend doen, wanneer hij zich biddend heeft voorbereid.
Hoe vervelend een situatie ook kan zijn en wat voor provocerende zaken er zich ook mogen voordoen, de pastor mag zich, hoe begrijpelijk 't zou zijn, niet laten leiden door een gevoel van boosheid. Hij dient wél te wijzen op de gevolgen. Er zijn situaties, waarin men niets meer te verwachten heeft. Soms wél.
Professionele hulp is veelal geboden. Maar gezien de lange wachttijden kan het pastoraat intussen niet stilzitten. In dergelijke situaties kan men ook wijze en bekwame zusters van de gemeente inschakelen, die als vertrouwenspersoon kunnen dienen, of broeders en zusters uit de onmiddellijke omgeving.

Tucht bij huwelijksmoeilijkheden
Afzonderlijke aandacht werd in de inleiding geschonken aan de vraag naar de betekenis, werking en draagwijdte van de kerkelijke tucht. Kan iemand wiens echtelijke onmin bekend is, wel avondmaal vieren? Kan hij het voor zichzelf verantwoorden? En wat heeft een kerkeraad aan middelen ter beschikking?

Het misverstand werd aangewezen, alsof de tucht een kerkelijk schrikmiddel, een straf, een negatief te beoordelen handeling zou inhouden. Zij dient veeleer als een genademiddel te worden gezien, dat er toe dient om de mensen te trekken tot Christus. Omdat die zienswijze bij velen ontbreekt, werkt de tucht ook niet goed. Bovendien maakt de kerkelijke verdeeldheid de uitoefening van de tucht in een gemeente bijna krachteloos. „Geef me mijn gegevens maar, het hoeft niet meer". En daar gaat men dan. Over de kwesties die zich hier voordoen werd breed geïnformeerd en later ook gediscussieerd.

Wat is de waarde van een pastoraal advies om zich in omstandigheden van het avondmaal te onthouden? Wat is het verschil met de eerste trap van censuur, waarin het avondmaal ontzegd wordt? De mensen zien het dikwijls niet goed, en menig ambtsdrager mist ook het rechte licht daarover.
Wat is te denken van een scheiding van tafel en bed? Kan een kerkeraad daartoe adviseren?
Het gehele terrein kwam zo in het referaat van de inleider binnen het vizier. En hoe breed en uitgestrekt het is, bleek wel. toen voor de pauze nog een aanzienlijk aantal vragen werd geformuleerd. Hoe gaat het wanneer het avondmaal wordt ontraden en de broeder of zuster toch wil aangaan? Wat betekent de eerste trap van censuur, en hoe snel moeten de andere trappen volgen? Kan een tweede huwelijk wel bevestigd worden en in welke omstandigheden? Zijn werkelijk alle echtscheidingen verboden? Wat te denken van de zorg en de nazorg in geval van echtscheiding? Wie ontfermt zich over de kinderen?
We hebben het referaat gehoord, het was, zoals we zeiden: zakelijk, zonder omwegen, recht op de zaak en de man en vrouw af.
De bespreking was zeer intensief. Van goed half twee tot bijna half vier. Een slotwoord daarna, gesproken door prof. W. van 't Spijker, verwees naar het huwelijk tussen Christus en de gemeente, een geheimenis, exemplarisch voor alle huwelijken.

Ambtsdragers uit héél de kerk
Wat opviel was de samenzang. Een kerk vol, met vele vele mannenbroeders en ook een behoorlijk aantal zusters. Gezongen werd er, zo dat het goed deed. Zo was deze ambtsdragersconferentie een krachtig bewijs dat we werkelijk geen tweeërlei ambtsdragersconferenties behoeven. Eén voor de Bewaar het Panders en één voor de gewone ambtsdragers.
Ik meen ook dat men met deze aanpak op een verkeerde weg is en ik wens dit openlijk uit te spreken. In die mening ben ik versterkt, door het bezoek dat ik bracht aan déze, voor alle ambtsdragers bestemde bijeenkomst. Over die kwestie zal ik DV later wel iets meer en iets anders schrijven. We horen bij elkaar. Het geldt van het huwelijk: de mens zal niet scheiden wat God verenigd heeft. Het geldt ook van de ambtsdragersconferenties. Men zal niet scheiden, wat God verenigde in deze conferenties.
Déze althans was een goed bezochte, zeer geanimeerde bijeenkomst over een onderwerp dat ons allen betreft. Vandaar dit verslag bij wijze van impressie. De belangstellende lezer verwijs ik met de lezeressen naar Ambtelijk Contact. Dat blad voor de ambtsdragers kan iedereen lezen en onze ruimte is nu op.

W. van 't S.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 mei 1996

De Wekker | 16 Pagina's

Ambtsdragers bijeen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 mei 1996

De Wekker | 16 Pagina's