Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Homoregistratie?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Homoregistratie?

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Duidelijkheidshalve zij vermeld, dat in het hiernavolgende onder homofielen dienen te worden verstaan allen, zowel mannen als vrouwen, wier seksuele geaardheid gericht is op personen van hetzelfde geslacht. Dat is een afwijking die men met de geboorte heeft meegekregen en waartegen weinig of geen therapieën bestaan. Men mag het een (mede)mens dan ook niet kwalijk nemen wanneer hij/zij homofiel is. De Bijbel leert slechts, dat men de homofilie niet seksueel mag beleven, maar de geaardheid maakt wel deel uit van het wezen van de homofiel.
Nu zijn de homofielen er de laatste jaren wel in geslaagd, publiciteit te verkrijgen en de indruk te wekken, dat een homofiele beleving niet minder of anders is dan een heterofiele beleving. Het toppunt daarvan is de actie die is gevoerd om een meerderheid van de Tweede Kamer te bewegen een motie aan te nemen, die het kabinet dwingt de mogelijkheid van een „homohuwelijk" nader te onderzoeken en daarna het huwelijksrecht zodanig te herzien, dat zo'n samenlevingsvorm dezelfde wettelijke gestalte kan krijgen als een huwelijk. Ds. Jonkman schreef daarover een voortreffelijk artikel in De Wekker van 26 april j.l. Als dit parlementaire voornemen immers gestalte krijgt, betekent zulks het einde van het huwelijk in zijn oorspronkelijke betekenis. En nu al blijkt, dat er ambtenaren van de burgerlijke stand (b.v. in Dinteloord) zijn die niet bereid zijn dit soort „huwelijken" te voltrekken en dus in die functie ontslag zullen nemen.
Anderzijds zij men toch wat voorzichtig met het veroordelen van de homofiele medemens. Met geestelijk gehandicapten heeft men vaak meer medeleven dan met een homofiel, die het toch al niet gemakkelijk heeft, want zodra die homofilie bekend wordt, wordt door anderen meestal een vriendschappelijke omgang vermeden, waardoor een gruwelijke vereenzaming kan ontstaan. In de pastorale sfeer zou zulks meer aandacht moeten krijgen.
Beleving van de homofilie dient te worden vermeden, maar het homofiel zijn maakt een mens niet slechter. En als twee goede vrienden, al dan niet homofiel, willen samenwonen, dan hoeft daar op zichzelf evenmin bezwaar tegen te bestaan als wanneer een weduwnaar samenwoont met zijn ongehuwde dochter dan wel een ongehuwde vrouw met haar trouwe huishoudster of wanneer b.v. twee verpleegsters of twee broers samenwonen.
Het probleem is echter, dat aan dat samenwonen geen familierechtelijke gevolgen kunnen worden ontleend. Wettelijk, maar bovenal fiscaal en sociaalrechtelijk worden samenwonenden als alleenstaanden behandeld, terwijl het aantal niet-huwelijkse samenlevingsvormen hand over hand toeneemt. Daarom zou het, van overheidswege bezien, aanbeveling kunnen verdienen tot een registratie van deze samenlevingsvormen te komen, waarbij het niet ter zake doet, of het familieleden, homofielen of verliefden van verschillend geslacht betreft. Men kan nu de erfrechtelijke gevolgen en allerlei onderlinge verplichtingen in een notariële akte laten vastleggen, maar het is eenvoudiger en efficiënter wanneer van overheidswege deze samenlevingsvormen officieel bij de burgerlijke stand in een akte worden vastgelegd, waaraan dan duidelijke rechtsgevolgen verbonden zijn, b.v. voor het toewijzen van een woning, voor het erfrecht en voor sociale bijstandsverlening.
Daartoe begeve men zich dan naar het gemeentehuis (zonder ceremoniële handelingen) en men legge voor het loket van de burgerlijke stand een te ondertekenen verklaring af, zoals dat ook gebeurt bij geboorte en overlijden. Dan is er geen sprake van gelijkstelling met een huwelijk, maar blijft een huwelijk een huwelijk, t.w. een samenlevingsvorm tussen personen van verschillend geslacht, die in het openbaar een belofte moeten afleggen en hun akte door getuigen moeten laten ondertekenen.
Nogmaals: men zij, ook in onze kerkelijke kring, voorzichtig met het heffen van beschuldigende vingers naar homofielen, die ook behoefte hebben aan vriendschap en daarover gesprekken zouden moeten kunnen voeren, waarin de homofiele beleving wordt afgewezen, maar de homofiele geaardheid wordt erkend. En dan valt van overheidswege aan een ambtelijke registratie met sociale en erfrechtelijke gevolgen de voorkeur te geven boven een „homohuwelijk". Als men dat gaat instellen, is erkenning van de polygamie de volgende stap. Want het aloude huwelijksbegrip is dan verleden tijd geworden!

Verplanke

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 mei 1996

De Wekker | 16 Pagina's

Homoregistratie?

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 mei 1996

De Wekker | 16 Pagina's