Jeugdrubrieken

Wanneer je een artikel schrijft is het nog vaak een hele opgave een titel te bedenken. De titel bij dit stuk werd mij zomaar in de schoot geworpen. De redactie van De Wekker vroeg mij iets te schrijven over de vraag wie nog jeugdrubrieken leest. Daarmee is dan wel de titel gegeven, maar wat moet je nu met zo'n vraag?

Wanneer ik zelf een antwoord moet geven dan denk ik dat er niet zoveel jongelui jeugdrubrieken in kranten en tijdschriften lezen. Er zou een enquête onder de jeugd gehouden moeten worden om een exact antwoord te krijgen. Hoewel het vakantietijd was, heb ik toch nog aan zo'n 50 jongens en meisjes in de leeftijd van 12 tot 26 jaar bovenstaande vraag voor kunnen leggen. En juist dankzij de vakantie zijn dit niet alleen jongelui uit het Noorden, maar uit alle delen van Nederland (o.a. uit Apeldoorn, Harderwijk, Urk). In Nieuw-Amsterdam komen nl. veel gasten van de omliggende campings naar de kerk en onder het nuttigen van een kopje koffie heb ik in 6 weken tijds aan deze 50 jongeren wat vragen kunnen stellen.

Het waren niet alleen jongens en meisjes uit de Chr. Geref. Kerken, maar ook uit andere kerken, zoals de Ned. Geref. Kerken, de Geref. Kerken Vrijg. en de Geref. Gemeenten. Er bleken slechts 4 te zijn die wel eens een jeugdrubriek lezen. Dit betrof de jeugdrubriek van een kerkblad uit het Noorden van het land. Dus niemand die de jeugdrubriek in het RD, het ND, de Reformatie, De Wekker, enz. las.
Daarop heb ik verschillende jongeren „in het land" gebeld. En na zo'n 20 telefoontjes kreeg ik contact met 2 broers van 17 en 18 jaar - laten we ze maar Mark en Bart noemen - die de jeugdrubriek in De Wekker wel eens lezen. Mark vindt deze stukjes duidelijk, „to the point" zoals hij zei. Bart heeft eens een stukje van de heer Van 't Spijker naar de redactie van zijn schoolkrant gezonden. Dit werd geplaatst met de vermelding dat Bart het had ingezonden. Hij had verschillende reacties gehad, waaruit bleek dat het stuk door velen was gelezen.
Barts conclusie is, en die vind ik er een om over na te denken: de jeugd grijpt niet naar een blad - als bijv. De Wekker - om daarin de jeugdrubriek te lezen. Ze pakken wel de schoolkrant en lezen daardoor ook het stuk van de heer Van 't Spijker.

Bart en ik kwamen daarop samen tot de conclusie dat het goed zou zijn wanneer er in onze kerken een blad zou komen voor en door jongeren, met daarin positieve artikelen. We waren het er samen ook over eens dat het geen blad moet zijn dat uitgegeven wordt door een bepaalde bond. Het moet een blad worden voor alle jongeren van onze kerken, waar ze dan ook maar wonen.

Er worden in ons land nogal wat jeugdbladen uitgegeven van de verschillende kerken. Voor de jongere jeugd is er bijv. Vast & Zeker, Kind en Evangelie, Rechte sporen, Daniël (die ook voor de oudere jeugd is). Voor de oudere jeugd is er o.a. Primeur, Stimulans, Tijdschrift, Verkenning. De EO heeft het Ronduit-Magazine, Youth for Christ heeft Strak.
En dan is er ook nog Kivive, een blad dat van oorsprong uitging van de Geref. Kerk Vrijg., maar dat sinds 2 jaar ook openstaat voor jeugd van andere kerken. Er zit inmiddels iemand in de redactie die lid is van de Ned. Geref. Kerk en een die lid is van de Geref. Bond. De redactie van Kivive is op zoek naar iemand uit de Chr. Geref. Kerken die lid van de redactie wil worden. „Het moet wel een jongere zijn", zo vertelde men mij, „want het is een blad voor en door jongeren". Ik kreeg ter kennismaking het laatste nummer van Kivive. Bij lezing van dit nummer dacht ik: dat is waarschijnlijk het geheim dat zo'n blad wordt gelezen: het is een blad voor jongeren en door jongeren gemaakt. Zij kijken anders tegen de problemen aan dan ouderen en zullen daar dan ook anders over schrijven.

De redactie van een blad die bovenstaande leest zou kunnen besluiten om met de jeugdrubriek maar te stoppen. Als jongeren het speciaal voor hen geschrevene toch niet lezen, waarom zal men dan al die moeite doen? Wil men dat een jeugdrubriek gelezen wordt, dan is het een eerste vereiste dat de rubriek op vaste tijden in het blad komt. Wanneer de jeugd naar het blad grijpt om de jeugdrubriek te lezen en het staat er niet in, dan wordt de animo om er een volgende keer naar te zoeken al veel kleiner. Het is ook aan te bevelen de rubriek op een vaste plaats in het blad te zetten. Ten slotte is het belangrijk dat in de redactie van een jeugdrubriek in elk geval ook jongeren zitten.

Er is nog een aspect dat niet aangeroerd is maar zeker niet onvermeld mag blijven. Onderzoeken wijzen uit dat er in Nederland steeds minder wordt gelezen. En dit proces gaat niet aan de leden van de kerken voorbij. In hoeveel van „onze" gezinnen is het niet heel gewoon dat iedere avond de TV aanstaat? En hoeveel van „onze" jeugd luistert niet, het liefst met koptelefoon op, naar allerlei muziek? Het is maar al te waar wat ds. Jonkman in De Wekker van 12 juli schreef: „De beeldcultuur - televisie, computer - en de hoorcultuur - radio, cd's, enz. - vervangen de leescultuur".
Het is de taak voor ouders kinderen te stimuleren om te lezen. Het is een uitdaging voor de redactie van een blad artikelen in een jeugdrubriek zo te brengen dat de jeugd er naar „grijpt". Het moet voor de redactie van een christelijk blad een opdracht zijn te helpen de leescultuur te bevorderen. Onze jeugd heeft het immers nodig te leren lezen, opdat ze het Woord zullen verstaan.

Nieuw-Amsterdam, G. van der Laan-de Boer

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen