Marginaal?

Preekbeurten verdelen
Hoe kan een dominee zijn preekbeurten redelijk verdelen? Die vraag werd laatst gesteld door een predikant, die blijkbaar moeite had, niet om zijn vrije zondagen vol te krijgen, maar om ze eerlijk te verdelen. Het aantal vacatures neemt weer wat toe. Een aantal kleinere gemeenten is volstrekt aangewezen op gastpredikanten. De broeders of zusters die de preekbeurten regelen kunnen met elkaar wedijveren: wie heeft het eerst het lijstje compleet. Er bestaat zo iets als een netwerk van scriba's. Ze wisselen onderling gegevens uit. Ze staan elkaar bij en weten veel te vertellen over de geschiktheden, de bekwaamheden en ook wel over de ongeschiktheden en onbekwaamheden van studenten, professoren en predikanten. Het vereist heel wat geduld soms en inschikkelijkheid. Twee afspraken op één zondag voor twee verschillende gemeenten, dat leidt onherroepelijk tot moeilijkheden. Wie lost ze in een kort tijdsbestek op? Soms hoort men de preekvoorzieners klagen, dat zij bij sommige predikanten altijd te vroeg zijn, en bij anderen vrijwel altijd achter het net vissen. „Bel mij niet eerder dan tegen het eind van het jaar". Maar dan zijn de zondagen al weggegeven. Of: „U kunt me bellen op 1 mei". Twee dagen later zit het hele jaar al vol en de scriba moppert niet. Dat is geen kerkelijke stijl. Hij vraagt slechts „of er geen afspraak kan komen, dat alle beurten in de hele kerk, op een vast tijdstip geregeld worden?"

Soms wórdt de dominee verdeeld
Het komt voor dat men afspraken heeft gemaakt en zonder het te weten in een drie-, of vierhoeksruil terecht komt. „U zou op die zondag bij ons zijn. Maar wilt u in verband met het beroepingswerk ruilen met ds. Vervanhuis". Daar gaat de afspraak dan. Uit het verre Oosten naar het Westen. Men kan niet altijd nee zeggen, maar of het zo gunstig werkt is een vraag. Zonder het te weten kan iemand in zo'n proces verzeild raken. Bijna zou men het pleit gaan voeren voor een centrale meldkamer, waar open zondagen in de gemeenten worden genoteerd, evenals de beschikbare krachten die bereid zijn het land door te trekken, waarbij op een redelijke manier verdisconteerd worden de afstanden in kilometers, de geografische liggingen van de gemeenten, de liturgische wensen en mogelijkheden die zich voordoen en nog tal van andere zaken meer.
Dit bureau zou bemand moeten worden door een predikant in algemene dienst, die echter zelf niet aan dit ambulante gebeuren deel zou mogen hebben, tenzij dan op enkele zondagen, die hem in staat zouden moeten stellen om niet helemaal van de kerken vervreemd te raken. De man in functie zou grote bevoegdheden moeten hebben. Iets van bisschoppelijk gezag zou hij moeten uitstralen. Ook weer niet te veel, waarom een synodale commissie hem zou moeten begeleiden. Daar beginnen echter de moeilijkheden onoverkomelijk te worden. Het episcopale beginsel strookt in geen enkel opzicht met het synodale. Zo eist het principe dat we bij het oude stelsel blijven. Hoe veel zondagen hebt u nog?

W. van 't S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen