Hij die gelooft, haast niet

Het lijkt vreemd om met het oog op de arbeid in liet nieuwe seizoen de woorden uit Jesaja 28:16 te schrijven: Hij die gelooft, haast niet. In de vakantie werd ik getroffen door de combinatie van geloven en zich niet haasten. Wie gelooft, haast niet. De verrassende ontspanning die hier onder woorden gebracht wordt, geef ik graag aan u door.

Geduld is een schone zaak. Maar het lijkt er op dat je op een bepaalde leeftijd moet zijn gekomen om enig geduld te kunnen opbrengen. Alles moet immers snel en geolied verlopen. Het moet gaan zoals ik het mij had gedacht en liefst zo snel en efficiënt mogelijk. Geduldig wachten is niet gemakkelijk en niet aangenaam. De meesten van ons hebben bepaalde herinneringen aan wachtkamers. We hebben wel eens staan te wachten in een lange rij voor de kassa's van de supermarkt. Of je ziet je nog doelloos slenteren over het perron omdat de trein forse vertraging had opgelopen.
We zijn een ongeduldig volkje. Maar dat ongeduld werkt op de een of andere manier ook door in ons geestelijke leven. De Bijbel waarschuwt nadrukkelijk tegen de zonde van het ongeduld. Zo sterk moet het gezegd worden: ongeduld is zonde. Ons ongeduld hangt samen met ons ongeloof.
Maar ongeduld heeft toch ook positieve kanten? De Heilige Geest en de bruid roepen vol verwachting tot de Here Jezus Christus: Kom! Er is in dit roepen sprake van een ongeduldig verlangen en uitzien. Maar het uitzien en verlangen naar de komst van Jezus Christus in heerlijkheid en ongeduld zijn niet hetzelfde.
Hij die gelooft, haast niet. Deze woorden staan in een belangrijke tekstomgeving. God legt in Sion een steen ten grondslag, een beproefde steen, een kostbare hoeksteen van een vaste grondslag. Dat is profetie van de komende Here Jezus Christus. Hij is de hoeksteen. Zonder Hem is er geen kerk en zonder Hem is er dus geen werk in en aan de kerk! Deze belangrijke tekst komt meermalen terug in de Bijbel. Zie o.a. Psalm 118:22,23; Mattheüs 21:42, 1 Petrus 2:6, Romeinen 9:33.
Voor de gelovigen geldt het kostbare dat ze niet beschaamd zullen uitkomen als ze hun geloof bouwen op deze door God uitverkoren en gelegde hoeksteen. Voor de ongelovigen geldt dat deze door de bouwlieden afgekeurde hoeksteen geworden is tot een steen des aanstoots en een rots der ergernis. Het is dus een woord met een verstrekkende inhoud: Hij die gelooft, haast niet.

Waar komt ongeduld vandaan? Heeft ongeduld te maken met het karakter van een mens? Er zijn ongeduldige mensen. De ene mens is sneller van tempo dan de ander. Er zijn mensen die alles langzaam en bedaard doen en er zijn mensen die het niet snel genoeg kan gaan. Tempo! Opschieten! Er is stellig een verband tussen karakter en geduld/ongeduld. Niet elke vorm van enig ongeduld is zonde te noemen. Als een voorzitter van een vergadering ongeduldig begint te worden omdat er te veel gepraat wordt en de vergadering onnodig lang dreigt uit te lopen, is het goed dat hij ingrijpt en de aanwezigen bepaalt bij de orde van de vergadering. En als ouders ongeduldig wachten op de thuiskomst van kinderen, is dat geen zonde. Maar dat spreekt voor zichzelf. Toch is er meer te zeggen.
Ongeduld hangt samen met een gebrek aan vertrouwen. God heeft Zijn Woord gegeven. Hij heeft Zijn beloften gesproken. Gods Woord is betrouwbaar. God maakt Zijn Woord waar. Daarop richt zich het vertrouwen van de gelovigen. Ongeduld laat zien dat je niet innerlijk vertrouwt op de vastheid van Gods woorden. Je wilt de Heere als het ware een handje helpen in het vervullen van Zijn beloften. Koning Saul heeft door de zonde van het ongeduld zijn koningschap verloren (1 Samuel 13).
Een christen kan veel meemaken. Het lijden blijft een gelovige niet steeds bespaard. We kunnen er weinig tegen doen. De geschiedenis en onze levensgang bieden geen oplossing en verlossing van het lijden. Er kunnen tijden zijn waarin je met een angstig hart denkt: Hoe komt het ooit goed? Wat zal dit worden? Maar de Heere heeft Zijn Woord gegeven. Zijn naam is HEERE: de eeuwige trouwe Verbondsgod. Hij heeft beloofd erbij te zijn en mee te gaan. Hij heeft aandacht en zorg voor de Zijnen. Hij staat voor Zijn eigen werk in. Hij vergeet de Zijnen niet en laat hen niet in de steek. Ik zal u geenszins begeven en u geenszins verlaten. Daarom kunnen wij met vertrouwen zeggen: de Heere is mij een Helper. Wat zal een nietig mens mij doen? (Hebreeën 13:5,6). Er ligt een kostbare hoeksteen in Sion. Dat is niet een theoretische uitspraak, het is de werkelijkheid van het Evangelie. Gods Naam is de grond van ons vertrouwen: Ik zal zijn Die Ik zijn zal. De hoeksteen faalt niet. Deze hoeksteen is opgewassen tegen alle stormen, alle moeiten, alle lijden. Ongeduld betekent dat we niet kunnen wachten op God. We hebben zelf de agenda ingevuld en hem niet echt voorgelegd aan de Heere. Wij bepalen het tempo en maken het plan. Zo moet het afgewerkt worden. We zullen zelf niet altijd doorhebben dat ongeduld uitdrukking is van ongeloof. Het is goed dat we er op gewezen worden.

Geduld kent de zekerheid van Gods beloften. Geduld weet van de vervulling ook als het er op het moment niet op lijkt. Geduld en hoop gaan samen. De hoop ziet verder dan het moment. Jakobus vermaant ons tot geduld in het lijden. We moeten tot een voorbeeld van gelatenheid en geduld nemen de profeten, die in de Naam des Heeren hebben gesproken. We moeten onze harten sterken, want de komst des Heeren is nabij (Jacobus 5:7-11).
Hij stelt ons Job tot een voorbeeld van uithoudingsvermogen.
Het geduld, het uithoudingsvermogen is verbonden aan het ware geloof! Uiteraard kunnen we dit woord misbruiken. Deze woorden zijn geen dekmantel voor luiheid en ongeïnteresseerdheid. Als je de tekst verkeerd begrijpt kun je denken: we hoeven ons dus niet in te spannen. We hoeven dus niet ingespannen te arbeiden. Het komt allemaal vanzelf wel goed. Maar dan vergeten we dat het geloven zelf een levenslange inspanning is. Geloof is vertrouwen. Maar het werkt door de liefde en daarom is het geloof in actie. Geloof en daadkracht gaan samen. De inspanning en daadkracht van het geloven weerspreken een gemakzuchtige en luie levenshouding. Het gaat in geen geval om een apathische levenshouding. Wie gelooft, is juist met het hart bij Gods beloften en bij Gods werk ter vervulling van Zijn beloften betrokken. Het bepaalt alles wat je doet en laat. Je bent bij Gods zaak betrokken op een innerlijke, rustige manier. Het zich niet haasten staat voor het zich overgeven aan Gods zorg. Een mens moet op de Heere kunnen wachten. Van het actief bezig zijn met Gods Woord gaat rust en kracht uit. De uitkomst en de hulp is van de Heere.

Aan alle haastige en ongeduldige mensen mag gevraagd worden: Wat levert het u nu op dat u zich zo haast? Welke winst houdt u er aan over? Bent u de regelaar van de wereld? Hangt van u de kerk af? Breng al uw gejaagdheid en innerlijke onrust bij Hem Die gezegd heeft rust te geven voor onze zielen.
Hij verlost ons van onze ongezonde en zelfs zondige haast.
Wij moeten ons oefenen in het wachten op God. We moeten ons de rust gunnen voor geconcentreerd bijbellezen en gebed. Wat doet u concreet om uw ongeduld te overwinnen? Neemt u zichzelf wel eens onder handen en spreekt u tot u zelf: Hoop op God? Mijn ziel verwacht de Heere?
In vertrouwen aan de arbeid. Wie gelooft, haast niet. Geef deze boodschap een plaats in uw drukke leven.

J. Jonkman

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen