Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Marginaal?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Marginaal?

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Herkenbaar
Veel van wat de kerkelijke strijd vandaag oplevert, is herkenbaar. Soms denken we terug aan de vorige eeuw. Een uitspraak van het gerechtshof heeft de 54 Hervormde Gemeenten, die hun kerkelijke goederen veilig meenden gesteld te hebben, voorlopig In het ongelijk gesteld. Zij hadden een Stichting gevormd, menend dat deze vorm van beheer de garantie inhield dat ze, ook na een weigering om mee te gaan met het Samen op Weg proces, in het bezit zouden blijven van de kerkgebouwen. De rechter was van oordeel dat eerst de kerkelijke weg ten einde toe zou moeten worden gegaan. Er blijft theoretisch nog een mogelijkheid dat zij aan het eind van de lange kerkelijke rit alsnog in het gelijk zullen worden gesteld. Maar die mogelijkheid is niet zo groot. Men toetst in de juridische wereld de kerkelijke rechtsgang aan het eigen recht van de kerk, d.w.z. aan de eigen kerkorde. Deze zelf is in geding. Zij is goeddeels aan de gemeenten opgelegd. Protest ertegen hielp niet. Zo wordt de handelwijze van de 54 kerkenraden getoetst aan die orde die men verfoeit. Het laat zich niet verwachten dat ook het laatste traject dat volgens die orde moet worden gegaan, voordat de burgerlijke rechter eventueel kan toetsen, een ander resultaat zal opleveren. Derhalve lijkt het zo goed als zeker dat ook in een later stadium deze kerken, wanneer het tot een breuk mocht komen, zonder hun gebouwen zullen zitten. En dat heeft veel van een misrekening.

De geschiedenis herhaalt zich
We herkennen de situatie. Kuyper tastte mis, toen hij in 1886 meende staat te kunnen maken op het bezit van de kerkelijke goederen. Wat voor hem de reformatie van de eeuw had moeten worden werd een Doleantie, compleet met paneelzagerij. Op 19 september 1872, veertien jaar voor de feiten van 1886, schreef hij aan Groen van Prinsterer: „Thans moet ik eerst onze Kerken en fondsen nog in veiligheid brengen. Daaraan ben ik bezig. Doch eer dit in zulk een lichaam als onze Gemeente gereed is, moet er veel gesproken, geschreven en georganiseerd. Mijn plan is de breuke te vertragen, tot alles in gereedheid is. Dan zal het op autonomiseering onzer gemeente en daaruit volgende splitsing in 3 groepen uitloopen. Tegen deeling van het Kerkelijk Goed zal ik me niet verzetten, mits men ons in de breuke steune. Daarna zal hereeniging met de Gescheidenen van zelf komen". Kuyper vergiste zich. Zijn pogingen om het kerkelijk beheer in eigen hand te houden liepen op niets uit. Hij raakte buiten de Hervormde Kerk. Een vereniging met de Gescheidenen werd eerst na grote tegenstand en ook nog slechts ten dele gerealiseerd. „Thans moet ik eerst onze Kerken en fondsen nog in veiligheid brengen". We herkennen de taal die geen reformatie maar een doleantie inluidde. Het heeft er alles van, dat de tijden zijn veranderd. De mensen niet. Daarom zal de gang van zaken ook geen andere zijn, dan die welke leidt tot een breuk, die men geen reformatie mag noemen. Reformatie zit ook niet in goederen. Zij is een kwestie van harten.

W. van 't S.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 september 1997

De Wekker | 16 Pagina's

Marginaal?

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 september 1997

De Wekker | 16 Pagina's