Waardeloos

Knutselen met waardeloos materiaal. Boekjes met dat soort titels kun je vinden in hobbywinkels en in de bibliotheek. Waardeloos materiaal, dat zijn dingen, die je niet meer kunt gebruiken, die je weggooit, bij het afval. Nu is afval niet zonder meer afval. Wij waren deze zomer in Oostenrijk en daar moesten we het afval scheiden in wel vijf verschillende bakken, want dat waardeloze materiaal wordt weer verwerkt en daar worden weer waardevolle dingen van gemaakt.
Zo kun je dus ook van een heleboel dingen, die je niet meer gebruikt, met wat fantasie iets leuks maken.
Waardeloos. Zo kun je van repetities, die je net hebt teruggekregen en die je heel slecht hebt gemaakt, een prop maken en nijdig of teleurgesteld in de prullenbak smijten. Waardeloos. Je hebt er weer niks van gemaakt. Of jouw werkstuk stelt niet veel voor. Het haalt niet bij dat van anderen. Jij kunt het ook niet. Een ander doet het altijd beter. Je kunt jezelf ook waardeloos voelen. Goed voor de prullenbak. Je durft jezelf daarom niet aan te sluiten bij anderen. Want wat stel je eigenlijk voor, wie denk je wel dat je bent. Jij hebt toch niets bijzonders te vertellen en wie wil er eigenlijk naar jou luisteren? En die domme ongelukjes overkomen jou altijd. Je bent ook zo onhandig. Wie zou jou nou de moeite waard vinden? Wie is er eigenlijk in jou geïnteresseerd?
Wie ziet jou met je angst en verdriet? Waardeloos voel je je. Een ander is mooier, beter, heeft meer lef en aantrekkingskracht, heeft zijn mondje bij zich en weet altijd wel een mooi en indrukwekkend verhaal te vertellen. En jij voelt je steeds kleiner en onbeduidender. Een niks.
(Vergis je trouwens niet, misschien voelt die ander met die grote mond zich wel net zo ellendig als jij.)
En wanhopig kijkje om je heen, of echt niemand jou ziet, of niemand in de gaten heeft hoe waardeloos jij jezelf voelt. Want daar heb je behoefte aan: gezien worden, niet door wat je doet, goed of niet goed, maar om wie je bent. En niemand heeft het in de gaten.
Toch wel. Jezus komt naast jou zitten en legt Zijn arm om je heen. Want dat betekent het, als in de Bijbel staat, dat Hij met ontferming bewogen is. En Hij zegt: Mijn kind. Ik zie je wèl en Ik weet hoe jij je voelt, want Ik heb alles meegemaakt, wat jij nu meemaakt. In de steek gelaten door de mensen, zelfs door Mijn vrienden.
En toen Ik het zwaarste moest dragen, liet ook Mijn Vader in de hemel Mij in de steek. Ik weet, wat het is om verdrietig en eenzaam te zijn.
Alleen één ding wil Ik toch aan jou kwijt: God heeft Mij in de steek gelaten in jouw plaats. Want wie jou ook in de kou laat staan. God niet. In je eenzaamheid en verdriet mag je je daaraan vastgrijpen.
Want jij mag je waardeloos voelen. God ziet dat toch iets anders.
Ten eerste: Hij heeft jou gemaakt en Zijn zorg betreft ook jou.
Ten tweede: Zo liefheeft God de wereld (vul nu maar jouw naam in) gehad, dat Hij Zijn enige Zoon gegeven heeft, opdat ieder, die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
Ten slotte: Zoek iemand op, bij wie je je verhaal kwijt kunt en bij wie je kunt huilen. En je zult ontdekken, dat er ook nog mensen van God zijn, voor wie jij niet waardeloos bent.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen