Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Alle rede Gods is doorlouterd

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Alle rede Gods is doorlouterd

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Alle rede Gods is doorlouterd" Spreuken 30:5a

Een woord van Agur, de zoon van Jaké. Wie deze Agur was is ons onbekend. Het zij ons genoeg te weten dat Gods Geest hem ingeschakeld heeft bij het schrijven ven een stukje van de Bijbel. En juist over die Bijbel heeft Agur iets gezegd: Alle rede Gods is doorlouterd. Agur kan dit zeggen doordat hij dit zelf eerst heeft geleerd. Hoe is dat gegaan? Dat laat zich aflezen uit het begin van dit hoofdstuk Spreuken 30, dat op zijn naam staat. Daarin komt hij allereerst met een zeer ootmoedig getuigenis dat van diepe zelfkennis spreekt. Hij heeft zichzelf niet zo hoog staan. Hij is namelijk door een heleboel heen gezakt. „Voorwaar, ik ben onvernuftiger dan iemand en ik heb geen mensenverstand".
Knap overdreven om zo over jezelf te spreken, zegt iemand. Dat kun je niet serieus nemen, of wel? Waarom eigenlijk niet? Nemen we Asaf ook niet serieus als hij van zichzelf zegt, dat hij een groot beest is? En Job die van zichzelf zegt: Ik verfoei mij in stof en as? En Paulus, die zichzelf de voornaamste van de zondaren noemt?
Dat zijn toch echt wel getuigenissen, die serieus bedoeld zijn. Zo hebben deze mensen zich echt gevoeld. Dat gebeurt immers als we onszelf leren kennen in het licht van de grootheid en de heiligheid van God. Dan blijft er van ons niets over. Dan schrompelt al onze eigendunk en al ons zelfvertrouwen ineen en we worden klein en nietig en onwaardig in eigen ogen.
Hoe kwam Agur daar dan achter? Hij is vastgelopen toen hij van beneden uit probeerde tot God door te dringen en God te doorgronden. Dat lukte hem niet. De kennis van Boven komt niet van beneden. Een mens kan wel vragen stellen, maar antwoorden krijgt hij niet. Tenminste niet langs de weg van zijn eigen onderzoek en denken.
Maar zolang we dat niet zien, gaan we in onze eigenwaan verder en verbeelden we ons dat we de wijsheid in pacht hebben. Wilden we nu maar eens erkennen wat Agur beleed: Ik ben onvernuftiger dan iemand. In die situatie heeft Agur geleerd wat de waarde van Gods Woord is.
Hoe kunnen we dan God leren kennen? Alleen als God Zich bekend maakt. Als Hij van Zichzelf spreekt. En dat heeft Hij gedaan. We hebben Zijn Woord. „Alle rede Gods". En dat is het nu juist. God heeft gesproken. En dat spreken Gods is volmaakt betrouwbaar. Daar mankeert niets aan. Daar zitten geen onzuivere elementen in. Geen dwaling, geen feil, waardoor we toch nog weer op een verkeerd spoor uitkomen. Nee, die rede Gods is doorlouterd.
Agur heeft dezelfde ontdekking gedaan als David die zei: „De rede des Heeren is doorlouterd", en „De redenen des Heeren zijn reine redenen". Zit daar niet de gedachte achter dat Gods Woord in de smeltkroes geweest is en dat alles wat eventueel onzuiver was er op die manier weer uit verwijderd is? God heeft er alles voor gedaan om ons een Woord te geven waar we inderdaad op steunen kunnen. Trouwens, wat zouden we hebben aan een onzuiver Woord, vol gebreken? Kan dat ons wijs maken tot zaligheid?
Zó ook kunnen we God kennen. Zo leren we ook het antwoord op de vragen, die Agur in vers 4 gesteld heeft. Zo weten we wie de wolken draagt en de wind gebiedt. Hoe Zijn Naam is, hoe Zijn Zoon heet. Ja, vooral dat laatste: zo leren we de Heere Jezus kennen, de Zoon van God, de Zaligmaker van zondaren. Zo weten we de ganse weg der zaligheid. Nu die rede Gods er is behoeft de mens niet meer in zichzelf rond te dwalen en zijn toevlucht te nemen tot zijn eigen inzichten. Wat wij moeten weten is van Boven gekomen. Wat een genade, dat we dit Woord hebben! Vindt u dat ook?
Maar dan dient dit Woord ook met diep respect behandeld te worden. Agur zegt dan ook: Doe niet tot Zijn woorden. Ga er niet met uw onheilige handen aan prutsen. Verzin er niet iets bij. Geen menselijke inzettingen. Doe er ook niets van af. Via welke vorm van Schriftkritiek dan ook. Het is verantwoordelijk werk om met dat Woord om te gaan. Bewaren we het zuiver? Geven we het zuiver door? Het moet doorlouterd blijven! Zuiver en puur. Anders misleiden we onszelf en anderen.
Door dit doorlouterde Woord kan zo'n onvernuftig, dwaas mens dan toch wijs worden. Past de Geest het toe en verklaart Hij het in ons hart, dat wordt ons verduisterde verstand verlicht en zien wij het Licht, dat schijnt in onze duisternis.

P. den Butter

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 juli 1998

De Wekker | 16 Pagina's

Alle rede Gods is doorlouterd

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 juli 1998

De Wekker | 16 Pagina's