Bidden voor de synode

Het meeleven van de kerken
In de afgelopen weken, naarmate de laatste dagen van augustus naderden, zal in de gemeenten van onze kerken, naar ik aanneem, steeds vaker het werk van de generale synode genoemd zijn. Kerkenraadsleden spreken er over, in de onderlinge contacten is het werk van de synode onderwerp van gesprek; op deze wijze is het voor de meelevende leden van onze kerken niet verborgen gebleven dat deze drie-jaarlijkse breedste vergadering van de kerken in deze maanden plaats heeft.

Naast onderwerp van gesprek is het werk van de synode ook onderwerp van gebed geweest - en dat is nog veel belangrijker. In heel veel gemeenten is in de zondagse samenkomsten voor de synode en haar leden gebeden. Dat zal zeker het geval geweest zijn op zondag 23 augustus, de zondag voordat de synode geopend werd. Welke voorganger zou niet deze dingen namens de gemeente waar hij de mond van was aan de Here voorgelegd hebben?

De bidstond in Haarlem-Noord
Heel in het bijzonder was dit het geval op donderdagavond 27 augustus jl. Tegen acht uur vulde het kerkgebouw van Haarlem-Noord zich geheel. In ieder geval waren er de afgevaardigden naar de synode (vergezeld van kerkenraadsleden, familieleden, echtgenotes of anderen). Ook anderen gaven er echter blijk van het van belang te vinden persoonlijk mee te bidden op deze avond voor de onmisbare zegen van de Here voor het synodale werk dat de volgende dag zou starten. Zo zag men leden uit de Haarlemse kerken, ook van gemeenten uit de regio. Sommigen waren zelfs van ver buiten deze omgeving gekomen om deze bijzondere kerkdienst mee te maken.

De kerkdienst
Het is traditie dat de voorzitter van de vorige generale synode, in dit geval ds. M.C. Tanis uit Sliedrecht-Bethel, in de bidstond voorgaat. Om acht uur kwam de kerkenraad de kerkzaal binnen. Allen werden welkom geheten door de ouderling van dienst, drs. W.J. Quist (predikant van Haarlem-Noord, die de volgende dag de synode zou openen namens de kerkenraad). We zongen samen (onder het bezielende orgelspel van Arthur Koopman) Gezang 304: God is getrouw, zijn plannen falen niet! Daarna begon de kerkdienst, met als openingspsalm Ps. 118:1 en 11. Zo bezongen we de goedheid van de HERE, die niet te doorgronden is.

De Schriftlezing was uit 1 Cor. 15:40-58, waarvan het laatste vers de tekst voor de verkondiging vormde: „Zo dan, mijn geliefde broeders, zijt standvastig, onbeweeglijk, altijd overvloedig zijnde in het werk des Heren, als die weet, dat uw arbeid niet ijdel is in de Here". We baden eerst om een zegen voor deze bijzondere dienst, waarna in een inleiding het thema en de punten werden voorgesteld:
„Werken in het licht van 's Heren heilsdaad"
1. de fundering daarvan
2. de aansporing daartoe
3. de verzekering daarbij.

Na het zingen van Ps. 68:14,16 en 17 luisterde de gemeente naar de verkondiging. 1 Cor. 15 is een uniek hoofdstuk, waarin Paulus de dwaling aangaande de opstanding van de Heiland blootlegt en tevens het principiële belang van die opstanding aan de gemeente voorstelt. God liegt en bedriegt niet: Christus is de eersteling die is opgestaan uit de doden; in dat spoor zullen de zijnen opgewekt worden. De tekst roept ons op daarmee niet onszelf in een hoekje op te sluiten, maar in tegendeel daarmee aan de arbeid te gaan. „Daarom"! Het moet bij ons allen blijken dat we op dit fundament staan. In het bijzonder geldt dat de broeders die morgen geroepen worden tot het synodale werk.

Dat dient te gebeuren „standvastig en onbeweeglijk". Er dient een vaste koers in ons geloof te zijn, waar de tijdgeest geen invloed op heeft. Het gaat om een schriftuurlijk leven, waartoe de Here genade en lust geeft. Daarbij passen principiële beslissingen van een synode, wanneer dat nodig is. We zullen in de gemeenten en in de kerkelijke vergaderingen dienen te luisteren naar de Schriften alleen, en we zullen dienen te handelen naar de lijnen die de belijdenis van de kerken (die immers met Gods Woord overeenstemmen) aangeven. Dat werk zal ook „overvloedig" zijn; ons past geen luiheid. Het is veelzijdig werk: het kerkelijk, maar ook het economisch leven valt er onder. Werk zo in getrouwheid totdat de dag van de wederkomst van de Heiland aanbreekt en stimuleer elkaar daarin. Laat er daarin toch vooral eenstemmigheid zijn in de kerken.

Dan mogen we weten dat die arbeid „niet ijdel is in de Here". Het is weliswaar vaak een strijd (denk aan Timotheus en de brief van Judas), het is weliswaar soms moeizaam (denk aan Elia), maar mensen worden door Gód ingeschakeld, geroepen en bekwaam gemaakt. Het werk heeft in zijn oog waarde; Hij schenkt ook zijn Heilige Geest om mensen er bereid toe te maken. Synodeleden: werk dan zo tot heil van de kerken, opdat er door Gods Geest goede besluiten mogen vallen. Laat het werk gegrond liggen in Gods onfeilbaar Woord. Wie zó straks - aan het eind van het leven op aarde - aan de poort komt, zal behouden zijn, naar Openb. 14:13. Dat zal de kroon zijn op het leven van Gods kinderen én op hun moeitevolle arbeid.

Het gebed voor de synode
We zongen als antwoord op de verkondiging uit Ps. 90:9. Daarna werd het komende werk van de synode aan de Here opgedragen: de openingszitting van de volgende dag, de te kiezen leden van het moderamen die leiding aan de vergaderingen zullen hebben te geven, de overige leden van de synode die hun plaats in diverse commissies zullen vinden, de medewerkers in de gemeenten zonder wie het werk ondenkbaar is, de kerken in wier midden de synode plaatsvindt. Samen mochten we bidden om de leiding van Gods Heilige Geest en om de zegen van de Here. Maar de gebeden waren ook breder dan alleen voor het kerkelijke leven: voor alle arbeid in deze wereld, door wie ook verricht, daar waar Gods naam er mee gemoeid is.

Na de dienst der gebeden was de collecte bestemd voor de nood in Soedan. De gemeente stond op voor het belijden van het geloof met de oude woorden van het Apostolicum; daarna keken we nog eenmaal op deze dienst terug door het zingen van Ps. 123:1 („Ik hef tot U, die in de hemel zit, mijn ogen op en bid".) Na de zegen was de dienst ten einde.

Afgevaardigden begroetten elkaar of maakten kennis; langzamerhand ging ieder zijns of haars weegs, naar huis, of naar het logeeradres - de gedachten bij de volgende stap: de opening van de synode op vrijdag 28 augustus.

Voortgaand gebed
Als u dit leest, is het werk van de synode begonnen. In de komende maanden zult u er regelmatig over lezen. De broeders zijn met hun werk in het kerkgebouw van Haarlem-Noord (de roepende kerk) begonnen; de verdere vergaderingen vinden in de Oenenburgkerk in Nunspeet plaats. Het is van groot belang dat de inzet van het werk (de bidstond van de synode) voortgezet wordt - in uw persoonlijk gebed en in de gemeentelijke gebeden. Mag ik daarom vragen?

D. Quant

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen