Geest en toekomst

We moeten goed beseffen dat de profetieën inzake het toekomstige werk van de Geest grotendeels reeds zijn vervuld in de komst van Christus en in de uitstorting van de Heilige Geest. Daarin is de toekomst al begonnen. Daar zullen we eerst aandacht aan moeten besteden. Daarna richten we ons op wat nog in vervulling moet gaan.

Gods beloften zijn vervuld
In het Oude Testament staan veel profetieën over het toekomstige werk van de Heilige Geest. Sommige hebben betrekking op de komst van de Messias, andere spreken over de gave van de Geest aan de gelovigen. Jesaja verkondigt dat de komende Messias voor zijn werk de Heilige Geest ontvangen zal (Jes. 11:2; 42:1). In hoofdstuk 61 zegt Gods Gezalfde: De Geest des Heren HEREN is op mij. Jezus zegt dat in Hem dat Schriftwoord is vervuld (Lc. 4:14-21).
De Geest is op Jezus gekomen bij zijn doop in de Jordaan. Hij leidde Hem in de woestijn en naar het kruis. Zo werd Hij een verzoening voor onze zonden. Hij is de Voorspraak (de Parakleet) bij de Vader (1 Joh. 2:1,2). Voordat Hij naar zijn Vader ging, beloofde Hij om de Heilige Geest, de andere Parakleet, te geven (Joh. 14-16). Hij zet het werk van de Heiland voort. Daarbij schakelt Hij Jezus' discipelen in.
Over het werk van de Geest door en in gelovigen spraken de profeten in het Oude Testament ook. Zo zegt Joël in 2:28,29 dat de Geest zal worden uitgestort op al wat leeft; door Hem zullen zonen en dochters profeteren.
De profeet Ezechiël brengt nog een ander aspect naar voren. Hij spreekt over een nieuw hart dat de HERE geven zal; dank zij de gave van Gods Geest in het binnenste (Ez. 36:26,27).
Die beloften zijn in vervulling gegaan op en na Pinksteren. Toen zijn Jezus' discipelen met de Geest vervuld. Daardoor werden ze zijn getuigen. Het optreden van de discipelen op de Pinksterdag is de vervulling van de profetie van Joël. Petrus citeert Jol en leidt zijn woorden in met: En het zal zijn in de laatste dagen (Hand. 2:17). Daarmee wil hij zeggen dat de toekomst is begonnen. Dat zegt Paulus ook als hij schrijft dat het einde der eeuwen is gekomen (1 Kor. 10:11).
De toekomst is ook begonnen doordat de Geest in de gelovigen woont. Voor de verheerlijking van Jezus was de Geest er niet op die wijze. Maar de verheerlijkte Christus gaf en geeft zijn Geest in de gelovigen en doet stromen van levend water uit hun binnenste vloeien (Joh. 7:37-39). Gods liefde is in de harten uitgestort en komt als vrucht van de Geest openbaar (Rom. 5:5 en Gal. 5:22. Elke gelovige is een tempel van de Heilige Geest. Dat is nu de geweldige werkelijkheid voor hen die van Christus zijn.
Wij zijn geneigd om te kijken naar wat voor ogen is. Daardoor doen we alsof de Geest, de gave van de eindtijd, nog niet in ons woont en ons nog niet toerust tot een leven met en voor God. In strijd met deze geestelijke werkelijkheid is onze zondige werkelijkheid er. Daarom staat het Nieuwe Testament vol vermaningen aan het adres van de gelovigen. En Paulus zegt daarom in Rom. 8 dat zij die de Geest hebben ontvangen net als de hele schepping zuchten. Maar zij hebben wel de Geest ontvangen. Die gave is het belangrijkste, en wordt in Rom. 8:23 de eersteling genoemd. De Geest is ook het onderpand dat God in onze harten gegeven heeft (2 Kor. 1:22). De woorden eersteling en onderpand maken duidelijk dat er in de gave van de Geest een waarborg en zekerheid voor de toekomst ligt. Door de Geest mogen we in het geloof zeker van de verlossing zijn, maar de volkomen verlossing moet nog komen.

Gods beloften worden vervuld
De volkomen verlossing zal komen. Dat belooft de Here. Ieder die tot geloof komt, wordt verzegeld met de Heilige Geest der belofte. Hij is een onderpand van onze erfenis (Ef. 1:14). Dat wil zeggen dat we van de erfenis het eerste deel al hebben ontvangen. Dat is de waarborg dat we de volle erfenis zullen ontvangen. De volle erfenis is ingaan in zijn Koninkrijk. Dat kan alleen als wij geboren worden uit water en Geest (Joh. 3:5). God heeft ons bereid tot het leven in heerlijkheid, zegt Paulus in 2 Kor. 5:5. Hij heeft ons van dat leven de Geest tot onderpand gegeven.
In Gods beloften inzake de toekomst gaat het om de voltooiing van Christus' heilswerk. Daarin zal de hele schepping delen. Zij is wel in nood, maar het is barensnood. De Here zal nieuw leven geven. De schepping zal van de dienstbaarheid aan de vergankelijkheid bevrijd worden tot de vrijheid van de heerlijkheid der kinderen Gods (Rom. 8:21). Dat is het blij vooruitzicht dat ons streelt. Dank zij Christus. Hij komt spoedig. Dan zullen wij altijd met de Here zijn. Tot dan is Hij ook met ons. Zij, voor wie dat in het geloof een werkelijkheid is, hunkeren naar de dag dat dat volle werkelijkheid wordt. Die zucht om en in zichzelf, om de zonde en de gevolgen ervan. Die weet ook van het zuchten van de Geest. Hij pleit voor ons naar de wil van God. En God doet alle dingen medewerken ten goede voor hen die Hem liefhebben (Rom. 8:26-28). Daarom zeggen de Geest en de bruid: Kom. Zo stemmen de Geest en Christus' gemeente met elkaar overeen. De Geest van Christus woont in haar. Hij doet haar verlangen naar Hem. Zo richt de Geest de gemeente op haar Here. Hij richt haar op zijn toekomst. Wie zo door de Geest op Hem gericht is, heeft toekomst. Want de toekomst is aan Hem. Amen, kom Here Jezus.

Broeksterwoude, D. Visser

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen