Zuurdeeg of zuurpruim?

Bij de voortgang en groei van het koninkrijk van God denken we zo gauw aan iets spectaculairs en opzienbarends. Bijvoorbeeld aan de EO-jongerendag met zo'n 55.000 jongeren in de Amsterdam- ArenA. Ongetwijfeld was dit een cultureel fenomeen. Toch heeft het koninkrijk van God meer weg van een gistcultuur. Het gaat op verborgen wijze z'n weg. Voorshands lijkt het niet succesvol, maar achteraf werkt het heel wat uit.
Nu de vakanties voorbij zijn en het „gewone" leven weer begint, zullen we ons deze korte gelijkenis van Jezus voor ogen moeten houden. Zeker nu weer met allerlei kerkelijke activiteiten een begin gemaakt zal worden. Wat kunnen we er soms tegenop zien. Wat moet er weer veel gebeuren! En, wat zal het uitwerken?
De vrouw in de gelijkenis verborg het zuurdeeg in drie maten meel, dat is ongeveer 40 liter. Dat is een niet geringe hoeveelheid meel. Maar het wonderlijke is, dat dit kleine beetje zuurdeeg die grote hoeveelheid wel aankon. Langzaam maar zeker doorzuurde dat beetje gist het hele meel, zodat ging rijzen.
Geloven we in de kracht van het evangelie, dat als een zuurdesem werkt. Dat kleine stukje zuurdeeg, wat betekent het tegenover die grote hoeveelheid meel? Niets, zegt het ongeloof. Maar het geloof weet van de geweldige kracht ervan. (Rom. 1:16) En biddend gaan we door met het kneden van het meel: met de prediking en het huisbezoek, met ons persoonlijk getuige-zijn in de verbanden en relaties waarin we staan. In hope, totdat het geheel doorzuurd is.
Dat laatste mogen we aan God overlaten. Wij hebben te kneden, maar het is God die voor de doorzuring zorgt en dat het gaat rijzen. Dat enkele woord van mij, dat stille gebed voor mijn kinderen en kleinkinderen. "Ach, ik kan zo weinig doen", zegt iemand. De gelijkenis van het zuurdeeg leert ons daar anders over denken. De Heere wil ermee werken, zoals bij dat kleine stukje zuurdeeg. Hoe? De werking ervan kunnen wij niet begrijpen. Maar dat hoeft ook niet. Als de Heere het maar weet. Dan mogen we erop vertrouwen dat de Heere het meel van het evangelie laat rijzen, ook in onze tijd.
Het staat zo mooi in Handelingen, waar gesproken wordt over velen die tot geloof kwamen: En het Woord wies (6:7; 19:20). Laten we het daar biddend van verwachten. Van het Woord, waardoor Gods Geest ook vandaag nog werkt in gezin, kerk en samenleving. En dan is deze vraag natuurlijk wel belangrijk: Laten wij zelf het zuurdeeg van Gods Woord ons leven doortrekken? Dat raakt ons verkeren in de gemeente, onze omgang als jongen en meisje. Kneden wij het zuurdesem van het evangelie in de binnen-kamer van het gebed? Wat kan er voor ons besef veel meel zijn, dat doorkneed moet worden. Doorkneed het maar biddend. Spreek een vriendelijk woord. Vooral Gods Woord. Zo, dat uw kinderen en anderen jaloers worden.

Tenslotte. Zijn wij zelf als een zuurdeeg? Of zijn we een zuurpruim? Stralen we echte blijdschap uit, echte ernst en echte droefheid of is het slechts voor de vorm en allemaal vormelijkheid? Maken we iemand jaloers of lokken we alleen maar het commentaar uit: „Zoals jij zou ik geen christen willen zijn!". Of, gaan we zo op in de wereld, dat er tegen je gezegd wordt: „Zoals jij kan iedereen wel christen zijn!". Wat nodig dat we werkelijk de wereld ingaan als een zuurdesem. En dan hoeft niemand voor de doorwerking en uitwerking te vrezen. Hij, die in deze wereld een goed werk begonnen is, zal dat voleindigen tot de dag van Christus. De uiteindelijke overwinning is aan het koninkrijk der hemelen. Ook al werkt het langzaam en verborgen het werkt, Hij werkt, de Koning werkt, totdat het geheel doorzuurd is!

's-Gravenzande, W. Kok

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen