Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het geheim van de godsvrucht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het geheim van de godsvrucht

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Schooldag 1999! De laatste van de 20ste eeuw. Ons dagthema is „het geheim van de godsvrucht". Wij denken over dit thema na aan het einde van een week waarin koningin Beatrix namens de regering de Troonrede heeft uitgesproken. Een paars gekleurde lofrede op de groei van onze welvaart en economie. Het is ook aan het einde van een week waarin wij opnieuw zijn opgeschrikt door een aardbeving. Nu in Taiwan. De beelden van de gevolgen van de aardschok in Turkije staan nog op ons netvlies. De aarde is in beweging. Een teken dat voorafgaat aan de dag van de wederkomst van de Heiland (Mat. 24:7). Om terdege rekening mee te houden!

Samenleving
Onze samenleving is ook volop in beweging. De economische welvaart tast de kwaliteit van de samenleving aan. De gevreesde „paarse" afrekening met christelijke levenswaarden en normen is getoond in de wetsvoorstellen die verruiming van de mogelijkheden voor abortus en euthanasie bieden. Wij denken ook aan de mogelijkheid van een huwelijkssluiting voor mensen van hetzelfde geslacht.
In de marge van onze samenleving functioneren wij als kerk en wordt de theologie beoefend aan onze Universiteit. De minderheidspositie van de kerk in onze samenleving dwingt ons na te denken over de wijze waarop wij ons kerk-zijn, onze theologiebeoefening, ons christen-zijn belijden, beleven en uitdragen. Het is de vraag naar de praktijk van „het geheim van de godsvrucht" in kerk en theologie.

Het geheim
De apostel Paulus schrijft over „het geheim van de godsvrucht" in zijn eerste pastorale brief aan Timotheus. Paulus geeft een aantal „huisregels" voor het gemeenteleven. Hij benadrukt dat „de gemeente van de levende God" de titel draagt van „pijler en fundament van de waarheid" (3:14). Dan klinken de woorden van ons thema: „buiten twijfel, groot is het geheimenis van de godsvrucht" (3:16). Paulus ziet een relatie tussen het kerk-zijn, het gemeente-zijn én het geheim van de godsvrucht.

Wij vragen elkaar niet „wat" het geheim van de godsvrucht is, maar „wie" het geheim van de godsvrucht is. Paulus schrijft Timotheus: de Here Jezus Christus is het geheim van de godsvrucht. Hij verwoordt het heilswerk van de Heiland op de toonhoogte van een oud-christelijke hymne, een loflied. Hij heeft zich geopenbaard „in het vlees" (Fil. 2:7). Hij is gekruisigd. Hij is opgestaan. Hij is door Zijn Vader opgenomen in de hemelse heerlijkheid. Dat loflied klinkt de eeuwen door!

De kerk van de Here Jezus leeft uit Zijn heilswerk. Hij is haar Hoofd. Hij bouwt Zijn lichaam op. De heilige Geest verheerlijkt Christus door de verkondiging van het evangelie. Zijn heilige Geest bewerkt door diezelfde verkondiging het geloof in de Heiland in de harten van zondaren. Het belijden, beleven en beoefenen van het geloof is de godsvrucht.

Godsvrucht
Godsvrucht - een woord dat wij niet dagelijks gebruiken. Net zo min als de vertaling „godzaligheid" (S.Vert.). Wij kunnen „godsvrucht" omschrijven met het O.T. woord „vroomheid", het gelovig antwoord op Gods Woord met hart, hoofd en handen. Het is wandelen met God zoals Henoch (Gen. 5:24). David spreekt in psalm 25 over zijn „verborgen omgang met de Here". David beleeft het leven in geloofsverbondenheid met de Here.
Godvruchtig leven is leven in toewijding aan de Here God, Vader, Zoon en Heilige Geest. Het is de aanduiding van onze christelijke identiteit. Het is een levenshouding. Een levensstijl. Een levenswandel. Het geheim van deze christelijke identiteit is Christus!
Het gelovig wandelen met God met hart, hoofd en handen heeft verschillende aspecten. Ik noem er drie:
(1) Het belijden van het ontzag, de eerbied voor de Here;
(2) Het beleven van de liefde van de Here;
(3) Het verlangen naar de Here en het doen van Zijn wil.

Ontzag
1. Het belijden van het ontzag voor de Here. Wij kunnen ook zeggen: het belijden van „de vreze des Heren", die o.a. uitkomt in de eerbied voor Gods majesteit, heiligheid en heerlijkheid. Die eerbied brengt tot aanbidding, tot eerbetoon aan de Here.

Twee voorbeelden. De profeet Jesaja is vol eerbied en ontzag voor de heiligheid van de Here (Jes. 6). De apostel Johannes is vervuld met ontzag en eerbied voor de hemelse heerlijkheid en majesteit van de Heiland (Openb. 1:17).
Ontzag voor de Here is het innige geloofsbesef dat de Here eerbiedwaardig is, omdat Hij de heilige God is. Dit ontzag voor de Here is nauw verweven met kinderlijk vertrouwen op de Here. Deze eerbied moet ons kerk-zijn bepalen. Deze eerbied moet verweven zijn met de wetenschappelijke beoefening van de theologie aan onze Universiteit. Onze christelijke levenshouding kan niet zonder dit gelovig ontzag voor de hoogheilige God. Wanneer wij dit ontzag, deze eerbied zouden kwijtraken, verliezen wij de geloofsspanning tussen het aanbidden van Gods heiligheid en het kinderlijk vertrouwen in de hemelse Vader om Jezus' wil. Slechts enige geloofskennis van Gods heiligheid doet ons onze onheiligheid zien en ervaren. Ons kerk-zijn wint aan werfkracht wanneer wij (nog) meer in kinderlijk vertrouwen de eerbied voor de Here en Zijn heilig Woord uitdragen en voorleven aan elkaar en in onze samenleving.

Liefde
2. Met de eerbied voor de Here hangt samen het beleven van Zijn liefde, geopenbaard in de Here Jezus Christus. De verkondiging van Zijn wereldwijde liefde overtuigt ons hart van de kloof tussen Zijn heiligheid en ons zondaar-zijn. De liefde van Zijn hart komt uit in het zenden van Zijn Zoon, Jezus Christus. Zijn kruiswerk is de brug over de kloof. Zijn opstanding opent de weg naar het gelovig wandelen met God, aan de hand van Zijn Woord. Gods liefde kan en mag niet losgemaakt worden van Zijn heiligheid en van het kruis van Golgotha waar Jezus Zijn leven gegeven heeft tot een verzoening voor de zonden der wereld. Voor onze zonden. Hij stond op uit de doden opdat wij door Gods genade erfgenamen van het eeuwige leven zijn.

Hoe meer wij de Here in Zijn majesteit en heiligheid in de omgang met Zijn Woord leren kennen en zien, des te meer zullen wij vervuld worden met verwondering over Zijn (zondaars) liefde. Wij kunnen ook zeggen: hoe meer wij Gods liefde in Jezus Christus persoonlijk gaan beleven des te dieper wordt onze eerbied en ontzag voor Hem.

Laten wij elkaar de vraag voorleggen of ons kerk-zijn, onze theologiebeoefening aan de Universiteit en ons persoonlijk leven doortrokken is van Gods (zondaars-)liefde. De verkondiging van Gods liefde in Jezus Christus werkt wederliefde uit en bewerkt onderlinge liefde in de kerk.

De geloofskennis en beleving van Gods liefde moeten zich voortdurend verdiepen. Door Schriftonderzoek. Door gebed. Door de doorwerking van de gereformeerde theologiebeoefening vanuit onze Universiteit in de kerken. Die geloofskennis verdiept zich ook door de Schriftuurlijke beleving van onze zondigheid en kleinmenselijkheid.

Verlangen naar de Here
3. Hoe meer ons leven tintelt van Gods liefde in Christus des te sterker zal ons verlangen worden naar God en Zijn aanwezigheid in ons dagelijks leven. Twee bijbelse voorbeelden: de dichter van psalm 42 brengt zijn geloofsverlangen treffend onder woorden „gelijk een hinde die naar waterbeken smacht, zo smacht mijn ziel naar U, o God" (Ps. 42:2). David verwoordt in psalm 63:2 zijn geloofsverlangen ook „o God, Gij zijt mijn God, U zoek ik, mijn ziel dorst naar U..".
Het is een verlangen naar Gods nabijheid in het leven. Dat vraagt om stille tijd. Tijd voor bijbelstudie en gebed. Rusttijden in de drukte van ons dagelijks bestaan. Tijd van bezinning op het stellen van prioriteiten in het leven. Tijd om de zondagse verkondiging van het evangelie te verwerken.

Wij laten ons allen meesleuren in de stroom van de welvaartsgroei in onze samenleving. De alom woekerende secularisatie knaagt aan de wortels van de christelijke identiteit van ons leven en kerk-zijn. Onze consumptiemaatschappij oefent grote invloed uit op onze levensstijl en levenswandel. Een houding van verlegenheid bekruipt ons bij tijden. In hoeverre beleven wij ons burgerschap in de hemelen nog (Filipp. 3:20)? Hoe moeten wij het „vreemdelingschap" in deze wereld gestalte geven? Wij voelen ons ook vaak onmachtig en onmondig om tegen de stroom van een algemeen godsdienstig gevoel in te roeien en uit te komen voor die ene Naam die ons lief is, de Naam van de Heiland, die het geheim is van ons wandelen met God, van onze godsvrucht, van een toegewijd leven aan de Here en Zijn dienst.

In het licht van Gods Woord
Wij overdenken dit alles in het licht van het dagthema van deze Schooldag. Wij houden ons kerk-zijn en onze theologiebeoefening aan de Universiteit in het licht van Gods Woord zoals de apostel Paulus het verwoordt: „groot is het geheim van de godsvrucht". Dan is het voor ons niet de vraag of wij millenniumproef zijn, maar wel of wij de toets van de Schriftlezingen van vandaag kunnen doorstaan.
Dat kunnen wij alleen wanneer wij het geheim van de godsvrucht kennen en beleven. Om Jezus' wil. Een gave van Gods genade. Een werk van de Heilige Geest. Wij bidden erom.

Willen wij als kerken relevant aanwezig zijn in onze samenleving dan zal het evangelie van de gekruisigde en opgestane Here en Heiland helder moeten klinken in relatie met onze postmoderne tijd.
In dit kader wordt de theologie beoefend aan onze Universiteit. Tot heil van onze kerken, maar ook tot zegen ver buiten onze landsgrenzen als wij horen van de toename van buitenlandse studenten die de weg naar onze Universiteit hebben gevonden.

Eeuwwisseling
Tenslotte, de eeuwwisseling nadert. Wij geloven dat „één dag bij de Here is als duizend jaar en duizend jaar als één dag" (2 Ptr. 3:8). Wij belijden dat de Here Zijn kerk leidt naar de dag waarop Jezus Christus terugkomt. De tekenen van de eindtijd zien wij om ons heen gebeuren.
Jezus heeft gezegd: „Zie Ik kom spoedig..." (Openb. 22:7,12,20). En de Geest en de bruid(skerk) zeggen: „Kom!" (Openb. 22:17). Op die dag van Christus' wederkomst wordt het geheim van de godsvrucht ten volle onthuld. Dan zal God zijn alles in allen.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 oktober 1999

De Wekker | 16 Pagina's

Het geheim van de godsvrucht

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 oktober 1999

De Wekker | 16 Pagina's