Wat Messlasbelijdende Joden in Israël geloven

Prikkelende vragen
In de kerken thuis werd mij in februari j.l. onder meer gevraagd:
- Geloven Messiasbelijdende Joden de Bijbel van kaft tot kaft?
- Erkennen zij de besluiten van de Oecumenische Concilies uit de eerste eeuwen?
- Hoe zit het met het Jood-zijn van Messiasbelijdende Joden? Houden zij zich nog aan de joodse gebruiken?
Over de Messiasbelijdende gemeenten in Israël is onder ons steeds meer bekend. Echter, wat ze nu precies geloven weten we niet zo goed. Daarom een poging op deze vraag antwoord te geven.

Klein, maar groeiend
De beweging van Joden die in Jezus als de Messias geloven, is klein. Tussen miljoenen Joden en moslims wonen 200.000 christenen, 2% van de bevolking. Van hen behoren 6000 tot de Messiasbelijdende gemeenten, in zo'n 69 grotere gemeenten en twaalf huisgemeenten. Veel gemeenten zijn ontslaan rond een charismatisch begaafde voorganger, andere door zending van kerken uit de volken. Bijna alle zijn onafhankelijke gemeenten, al bestaan er veel onderlinge contacten. De meerderheid is protestants met een evangelisch karakter, enkele hebben invloed van de Reformatie ondergaan, en een paar gemeenten leunen sterk tegen de synagoge aan.

Het theologische karakter
De theologie van Messiasbelijdende gemeenten lijkt op die van andere protestantse kerken, het meest die van evangelische protestanten. De geloofsinhoud van de Oecumenische Concilies is stilzwijgend overgenomen. Wel wordt een term als 'drieëenheid' vermeden. Men wil bij de verwoording van de inhoud van het geloof zoveel mogelijk bijbelse taal gebruiken. Bij ons komt dan, als zij Jezus 'de zoon van God' noemen, al gauw de vraag boven of zij Hem alleen als mens of ook als God zien.
Die gemeenten die sterk tegen de synagoge aanleunen, houden zich veel bezig met de vraag naar de betekenis van de wet voor Joden die in Jezus geloven. Zij stellen de vraag van Handelingen 15 weer aan de orde over het verschil in betekenis van de wet voor gelovigen uit de Joden en uit de volkeren.

Joodse en Christelijke feesten
Messiasbelijdende gemeenten beslaan vooral uit joodse mensen, levend in een joodse cultuur. Hoe langer Messiasbelijdende Joden in Israël leven, des te sterker wordt hun joodse identiteit. Besnijdenis, het houden van de sabbat en het vieren van de joodse feesten is wezenlijk voor hun levenspatroon. Dit wordt vooral duidelijk bij de viering van de feesten.
Bijna alle gemeenten vieren de joodse feesten zoals Pesach, Wekenfeest en Loofhutten feest en verstaan die feesten in hun vervulling in Jezus. In gemeenten die ontstaan zijn vóór 1990 worden kerkelijke feesten als Kerst, Pasen en Pinksteren niet gevierd met uitzondering van enkele gemeenten uit de luthers/reformatorische hoek. Kerst wordt bijna nergens gevierd. Het niet vieren van de kerkelijke feesten wil niet zeggen dat ze geen aandacht zouden schenken aan de geboorte van Jezus, zijn opstanding en aan de uitstorting van de Geest. Die aandacht is er zeker, maar zij wijzen de datumwijziging voor de feesten, door de kerk uit de volkeren ingesteld, af. Zij zien zich als joodse gemeenten, en de oudere gemeenten zijn door de jaren heen steeds meer joods geworden. Daarvan vormen de feesten maar één uiting. De inlijving van andere joodse elementen, met name uit de liturgie van de synagoge, toont evenzeer hoe de beweging door de jaren heen een meer joods karakter heeft gekregen.

Belijdenisgeschriften
Messiasbelijdende gemeenten kennen geen kerkverband met een centrale geloofsbelijdenis. Dat maakt het moeilijk een precies beeld te krijgen van wat ze geloven. Toch zijn twintig van de negenenzestig gemeenten begonnen een geloofsbelijdenis op te stellen. Wat daarbij opvalt is het volgende:
- Alle belijdenissen beschouwen de Bijbel, Oud en Nieuw Testament, als het gezaghebbende Woord van God.
- Ze zijn een in de opvatting dat alle mensen. Joden en niet-Joden, gezondigd hebben en verlost moeten worden.
- Bij de leer van de verlossing belijdt men dat er redding is door genade, door het verzoenend werk van Jezus Christus, door zijn dood en opstanding.
- Allen betuigen dat zij die in Jezus geloven zullen worden gered en dat wie niet in Jezus geloven geoordeeld zullen worden.
- Belijdenissen met een duidelijk evangelisch en/of reformatorisch karakter erkennen de eenheid van God en gebruiken de term drieëenheid.
- Belijdenissen met een meer joods karakter benadrukken de eenheid van God, vermijden de term drieëenheid, maar handelen wel over de relatie tussen God, de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
- Slechts enkele belijdenissen leggen de nadruk op de speciale betekenis van de wet voor gelovigen uit de Joden.
- Als het gaat over de toekomst spreken maar een paar belijdenissen zich uit over de rol van Israël aan het eind der tijden.
De beschikbare ruimte laat niet toe meer te schrijven, maar hopelijk weet u nu wel iets meer over het leven en belijden van deze gemeenten.

Jeruzalem C.J. van den Boogert

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen